Armeluizilver werd tin vroeger wel genoemd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Het jaar 2018 – de tweehonderdennegenentachtigste dag – mestkar
Vermeende slachtoffers in de journalistiek.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenachtentachtigste dag – boerenfatsoen
Boeren, hun kleding en fatsoen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Paul de Blot – Onze jeugd is ziek
Tot mijn grote verbazing las ik dat in Nederland het aantal zelfdodingen van jonge mensen in één jaar bijna is verdubbeld! In 2016 waren er 48 jongeren tussen 10 en 19 jaar die een eind aan hun leven maakten. In 2017 is dit aantal gestegen van 48 tot 81 kinderen. Wat maakt onze jeugd zó ziek?
Het jaar 2018 – de tweehonderdenzevenentachtigste dag – fly away
Je kunt niet vluchten voor het verleden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenvierentachtigste dag – haat
Haat kruipt onder je huid en maakt ziek.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Kerk-bank
Vooral verticaal georganiseerde kerken vertonen merkwaardige overeenkomsten met banken. Elke vergelijking gaat natuurlijk mank, maar toch…
Het jaar 2018 – de tweehonderdendrieentachtigste dag – kindzijn
Het dorp van mijn vader.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdentweeentachtigste dag – rouwlast
Na de dood van hun kind groeien ze niet meer mee.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdeneenentachtigste dag -garage angsthaas
Een tien is hoger dan een acht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ksaf – Waar is het ego van mijn vader gebleven (2)?
In een vorige column had ik het over mijn ervaring met het dementeren van mijn vader. Ondertussen is hij overleden. Ik heb voldoende tijd gehad om een diep doorvoeld afscheid te kunnen nemen en koester nu vooral goede, dankbare herinneringen aan hem.
Het jaar 2018 – de tweehonderdentachtigste dag -kapotgeloof
Schoentje, kapoentje,
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Edel Maex: ‘Dit is de plaats waar we komen zitten en iedere zekerheid weer loslaten.’
Er zijn zoveel misverstanden over meditatie, zowel in zen als in mindfulness. Een veel gehoord beeld is dat je de gedachten moet zien als wolkjes die voorbijdrijven. De kunst is dan om die wolkjes te laten voorbijgaan. Het gebaar dat daar dan bij gemaakt wordt is er een van wegwuiven, soms zelfs wegduwen.
Het menselijk tekort
Zoals wel vaker, ben ik de draad van het boeddhisme weer eens kwijt. Op de een of andere manier kan niets in het boeddhisme me vandaag overtuigen. Het is alsof de hoop het geloof voedt en al doende de realiteit van ons menselijk tekort overstemt.
Oh my god
Zelfs in een recente Japanse film gebruikt een jongetje het bij herhaling: ‘Oh my God!’. In onze spreektaal is deze uitroep nu net zo’n stopwoord geworden als ‘zeg maar’.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenzevenenzeventigste dag – geluk
Geluk kan je niet kopen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenzesenzeventigste dag – spionnen
Spionnen dragen geen gleufhoeden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenvijfenzeventigste dag – verwardewapens
Naar school met een vuurwapen en een bijl.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenvierenzeventigste dag – karma
De verslaafden van Huy.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Democratie als wetgeving of bestuur?
Twee kinderen die het land moesten verlaten mochten tenslotte toch blijven. Dat was uiteindelijk het besluit van onze democratisch gekozen regering. Bij mij roept het de vraag op of we bij democratie vooral aan wetgeving moeten denken, of vooral aan menselijk welzijn?
Het jaar 2018 – de tweehonderdendrieenzeventigste dag – haaks
Ben ik Hoek of haaks?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Tweespraak – Psychotherapeut Rob van Boven en psycholoog Luuk Mur praten over…goeroes.
Het is mijn overtuiging dat wij de waarheid niet kennen. Wat voor mij waar is gaat niet verder als dat wat ik waarneem en over de rest kan ik een geloof ontwikkelen en dat komt niet verder als een mogelijkheid. Het is mijn idee dat we er verstandig aan doen niet te geloven dat we zelf of een ander de waarheid kent. Verder is het mijn mening dat we als volwassen individu zelf verantwoordelijk zijn voor de zorg voor eigen welzijn. We kunnen geloven dat de ander beter weet wat goed is voor ons zelf, maar dan nog blijf je zelf verantwoordelijk.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenzeventigste dag – vogelpoep
Vogelpoep in de avond, sneeuw in de zomer.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Succes en failliet
Wij mensen zijn in staat aan van alles betekenis te hechten. Dankzij dat vermogen vormen we de enige diersoort die de eigen leefwijze radicaal kan veranderen.
