Artikelen door:

Xavier Vandeputte

De Vlaming Ksaf Vandeputte (1952) werkt als maatschappelijk werker en psychotherapeut. Hij is zeer geïnspireerd door het boeddhisme, meditatie en psychotherapie vormen volgens hem twee polen van eenzelfde gebied. Hij is lid van twee sangha’s in Vlaanderen en gewijd door Dharmavidya (David Brazier), maar even goed geïnspireerd door Thich Nhat Hanh en Ton Lathouwers. www.meditatief.be

De lessen van corona

door op 9 april 2020

Waarom kunnen we de lucht enkel vrijwaren van het fijnstof van vliegtuigen als een virus ons dwingt om aan de grond te blijven?

Lees verder →

Waar is het ego van mijn vader gebleven (3) – geworteld zijn

door op 2 februari 2020

We slagen er in het Westen in om zelfs ‘mindfulness’ te herleiden tot een begrip en een techniek om ‘stress te reduceren.’ Onze cultuur koestert de mythe van individueel succes. ‘You can make it.’

Lees verder →

Het kind met ons oorspronkelijke gezicht

door op 26 januari 2020

Wat we zowel in het persoonlijke als in transpersoonlijke stadium kunnen, is onze ervaring en kennis even ‘tussen haakjes te zetten’ en onze situatie neutraal proberen te beschouwen.

Lees verder →

De herontdekking van de natuur

door op 19 januari 2020

Al in 1991 schreef de bioloog Rupert Sheldrake ‘De wedergeboorte van de natuur.’ Daarin staan inzichten die we ons blijkbaar nog altijd eigen moeten maken. Dat we ons als mens boven de natuur plaatsen waardoor we het vanzelfsprekende recht lijken te hebben om deze planeet ongestraft leeg te plunderen en te vergiftigen.

Lees verder →

De gedeelde hemel

door op 12 januari 2020

Bij de een splijt de hemel, bij de ander splijten hemel en aarde.

Lees verder →

Het denken (2) – Een superieur brein in een kreupel lichaam?

door op 1 januari 2020

We kunnen niet alle problemen oplossen, maar de uitroeiing van basisproblemen, zoals honger, oorlog en uitbuiting moet mogelijk zijn. Zoals Thich Nhat Hahn voorstelt, kunnen we ons elke dag inprenten hoe afhankelijk we zijn van de aarde en van andere mensen. Dat we wezens zijn die wel moeten samenwerken, willen we overleven.

Lees verder →

Het denken (1) – Boeddhisme is gezond verstand

door op 31 december 2019

Kennis is nog geen inzicht, laat staan wijsheid. Kennis op zich blijft louter een verzameling feiten, zoals je stenen kan verzamelen of schilderijen of opgeprikte vlinders.

Lees verder →

Hoe knip ik de verlichting aan? (3) – ‘De moderne wereld hunkert naar wonderen’

door op 26 december 2019

Boeddha noemde zichzelf verlicht maar mat zich nooit een verheven, laat staan een goddelijke status aan. Hij trapte nooit in de val van deelname aan wereldse, noch van streven naar religieuze macht. En nu hij dood is, heeft hij onze ogen nodig om naar de wereld te kijken.

Lees verder →

Hoe knip ik de verlichting aan? (2) Streven naar verlichting heeft geen zin

door op 25 december 2019

In onze westerse cultuur lijden we aan permanente ontevredenheid. Het geluk ligt altijd ergens anders, we moeten nog zoveel doen, we zijn niet oké zoals we zijn, we moeten veranderen.

Lees verder →

Hoe knip ik de verlichting aan? (1) geen woorden-meer

door op 24 december 2019

Ik heb mezelf getraind in vertrouwen op intuïtief weten. Ik kan mijn denken vaak loslaten maar toch kan ik niet volledig vertrouwen op het totaal andere, de ondefinieerbare toestand van niets moeten ‘weten’ en je totaal durven overgeven aan de realiteit.

Lees verder →