Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

Zingeving of zinkrijging

door Reageer

De laatste tijd heb ik weer eens het een en ander over zingeving gelezen en ik ben tot de conclusie gekomen dat het eigenlijk bijna altijd over zinkrijging ging.  Wat is er aan de hand? Dit: veel mensen denken dat de zin ergens van – van wat ook – van buiten hen aangereikt of tenminste binnen hun bereik gebracht dient te worden. En met de zin bedoel ik: het antwoord op de eeuwige vraag ‘waartoe’?  Waartoe dient dit? Waartoe dient dat? Waartoe ben ik op aarde?

Politiek zonder hart 6 – De toeslagenaffaire is niet voorbij – ze heet nu jeugdbeschermingaffaire

door 1 Reactie

In de jeugdbescherming worden kinderen nog steeds zonder voldoende grond onder toezicht geplaatst, en zelfs uit huis gehaald. Ouders worden niet gehoord. Rapporten bevatten halve waarheden, suggestieve formuleringen en missen context. En opnieuw zwijgt de politiek. Of zegt: “We mogen ons niet mengen in lopende procedures.” Alsof we dat excuus niet eerder hebben gehoord.

B’eter: reflectie op twee jaar stukjes schrijven en recept voor landkraalpesto

door

Sinds 2013 schreef ik tweewekelijks stukje met een recept, met tussenpauzes van weken, maanden of zelfs jaren. Sinds maart 2023 heb ik bijna wekelijks een stukje gemaakt, het stukje waarmee ik begon: een oproep aan lezers om hun vegetarische of veganistische recepten van vroeger met mij te delen.
Nu, twee jaar en drie maanden later, blik ik terug en maak ik de balans op. Mijn oproep heeft een handjevol recepten opgeleverd, maar niet genoeg om de rubriek mee te vullen. Mijn interviews met ouderen in mijn omgeving leverden niet op wat ik gehoopt had, en op een gegeven moment waren de ouderen in mijn naaste omgeving ‘op’. Nou wil een mens toch elke dag eten, en kon ik gewoon schrijven over wat ik zelf bedacht of gevonden had aan recepten, maar het toeval wilde – of misschien is het mijn leeftijd? – dat ik vaak weinig tijd en energie over had om te koken, laat staan om nieuwe dingen te proberen.
Ik bleef natuurlijk wel koken, en vooral bakken, maar de recepten die ik gebruikte heb ik al lang en breed gedeeld in deze rubriek. Ik wilde de lezer niet vermoeien met wéér een bessentaart (met mindful geplukte bessen) of wéér een dadelwalnoot cake. Ik werd bang dat mijn stukjes ‘niet goed genoeg’ zouden zijn en dat lezers zouden afhaken of slecht over mij zouden denken. Die gedachten zijn natuurlijk onzin; er bestaat niet zoiets als ‘beter’ of ‘slechter’ of zelfs maar ‘even goed’ volgens de boeddha. Toch voelde het niet helemaal lekker, iets in mij wil toch graag een beetje trots zijn op wat ik schrijf. Mijn ego? De balans opmakend merk ik dus dat ik even ben ‘uitgekookt’ en ‘uitgeschreven’, en ik heb besloten om twee maanden pauze te nemen. Twee maanden, waarin de redactie oude recepten zal herplaatsen. Hierbij dus voorlopig mijn laatste recept: pesto van hertshoornweegbree oftewel landkraal.

Dharmapelgrim – Hond in Zuiver Land?

door

Er zijn van die momenten in een mensenleven waarop zich ineens vragen opwerpen waar je voordien niet zo bij hebt stilgestaan. Een van die vragen is voor mij: waar is mijn hondje nu? Korte toelichting: het beestje is op mijn schoot in slaap gevallen na een prikje van de dierenarts, en daarna geëuthanaseerd. Er is op mijn verzoek opzettelijk een einde aan zijn hondenleven gemaakt om uitzichtloos en ondraaglijk lijden te voorkomen. Er waren uiteraard al voor dat moment vragen, maar daarna waren ze er ook. En op geen van die vragen heb ik een sluitend antwoord.

Politiek zonder hart 5 – Wanneer progressief denken conservatief wordt

door

Wat ooit begon als een strijd voor bevrijding, eindigt vandaag te vaak in angstig stilzwijgen. Progressieve idealen – ooit een bron van vernieuwing en moed – worden steeds vaker ingezet ter bescherming van groepsidentiteiten. En wie daar kritiek op heeft, riskeert te worden weggezet als verrader.