De uitdaging is altijd geweest en zal altijd zijn om verbinding te vinden door zich nieuwsgierig en welwillend te verdiepen in elkaar, door het vreemde binnen te halen en het eigene te vervreemden. Niet iedereen zal daarin kunnen of willen meegaan, dus leiderschap is vereist van hen die in hun wanhoop niet zien, maar toch durven te geloven, en zich weten te verliezen, terwijl zij in de ander worden wedergeboren.
Taigu – Vriendschap en liefde in oorlog en vrede
Vriendschap kan liefde baren en vice versa. Liefde kent zoveel verschillende verschijningsvormen, die tot uitdrukking komen in de woorden die het klassieke Grieks voor ieder hiervan kent. Het verschil tussen vriendschap en liefde is, kortom, niet zo scherp en exclusief als sommigen onder invloed van tegenwoordige taal en sociaal gebruik veronderstellen.
Taigu – Voortaan alleen dit
En God, de God die Auschwitz, Srebrenica en het nodige meer al had aanschouwd, die zag dat het goed was zo, en maakte zich op voor zijn middagdutje. Hij zette de radio uit. Al die verwarring is nergens goed voor, mompelde hij.
Taigu – Het Spaanse licht
Gaat henen en laat de geest voortleven, mompelde de meester verzonken op zijn stok. Hij nam het belletje en klingelde opnieuw.
Taigu – Christenboeddhisme wordt ondergewaardeerd
Wat staat er centraal in de dharma, het naleven van een verhaal over een mythische boeddha en zijn pad, of het doen verminderen van het lijden in de wereld? Er zullen mensen zijn die menen dat het eerste leidt tot het tweede. Maar wat als je zo druk bezig bent met je in alle mogelijke bochten draaien om het eerste te doen, dat je er in de praktijk niet in slaagt het tweede te bereiken?
Taigu – En vergeef ons onze schulden
Hij dacht opnieuw even na en schreef bij wijze van slotsom de woorden neer: “En vergeef ons onze schulden, zoals wij ook anderen hun schulden vergeven.”
Taigu – Geloofstaal en literatuur
Wordt het ware leven niet gekenmerkt door een vlammend pathos waarin tegengestelde gemoedstoestanden zich tezelfdertijd laten gelden? De Romeinse dichter Catullus uit de eerste eeuw vóór Christus, drukte zich in enkele beknopte dichtregels zo uit: “Odi et amo. Quare it faciam requiris. Nescio, sed fieri sentio et excurcior.” In vertaling: “Ik haat en voel lief. Waarom, wil je misschien vragen, doe ik dit? Ik weet het niet, maar ik voel het gebeuren en het verscheurt mij.”
Taigu – Dode dharmataal
Boeddhisme heeft iets hopeloos ouderwets, evenals het rooms-katholicisme. Ieder kan uit een historische ontwikkeling van twintig, vijfentwintig eeuwen iets kiezen wat van zijn of haar gading is en op basis van eruit opgedane inspiratie en bijkomende uitleg er op los geloven. Het levert echter nauwelijks levende, eigentijdse literatuur of poëzie op, verbeelding die mensen aanspreekt en grijpt en zich in nieuwe vormen voortplant.
Taigu – De verbeelde mens
‘Wie is de mens?“, schoot door hem heen toen hij in de aula in het Engels het woord voerde. Wie is de mens anders dan de verbeelde mens? En waarom is de mens in onze verbeelding de mens geworden die hij bij leven en welzijn was?
Taigu – De M van Manjusri
De M van meditatie hebben wij eveneens paraat voor de heer Milders, mocht hij zijn mededogen en metta willen belijden en van minder, minder willen migreren naar meer, meer.
Taigu – Kloppen waar geen poort is
Hij keek rond en zag dat het spreekkamertje van binnen geluiddicht was gemaakt. Hij vond het welletjes, besloot hij, stond op en liep naar de deur, maar toen hij de klink vasthad, voelde hij dat deze niet meebewoog. “Nondeju, ik laat me niet opsluiten,” mompelde hij tegen zichzelf. Op dat moment ging het licht uit. In het aardedonker bonkte hij met zijn vuist tegen de deur om aandacht te trekken. Maar al wat hij klopte, er was geen poort die zich voor hem opende.
Taigu – Percepties over Palestina, een essay voor boeddhisten
Gautama bevroeg en gaf raad aan wereldse heersers met snode plannen. Juist spreken, een van de onderdelen van het Achtvoudig Pad, was voor hem een middel om zijn middenweg aan de man te brengen. Dus waarom zou spreken in moeilijke omstandigheden een beletsel kunnen zijn voor boeddhisten en hun leraren? Wat is er mis met je verdiepen in de standpunten en gevoelens van anderen, voordat je in hun ogen genocide preekt wanneer je in een daad van protest uit volle borst de leuze ‘From the river to the sea’ scandeert om jouw steun voor de bevrijding van de een ten koste van de ander uit te drukken?