Ik heb zeemansbloed. Mijn vader was visserman en mijn eerste boot was een oude kapokmatras die in de Oude Rijn dreef.
Toen ik in Mannheim weer een ongenadig pak slaag van de schipper had gehad bedacht ik mij: “Het leven is niet bedoeld om je te laten slaan.”
Voordat ze de trap weer aflopen vraagt meneer Orokana: ‘Als ik vragen mag, wie is die meneer op die woeste leeuw?
De huidige vrijwilligers worden emotioneel gechanteerd, want wat doe je als een hulpbehoevend familielid aan haar/zijn lot wordt overgelaten?
Mumon’s gedicht:
Woorden vervoeren geen werkelijkheden, laat niet de geest belichamen.
In het grijze verleden heb ik ooit een boek van ene meneer Pirsig gelezen, “Zen en de kunst van het motoronderhoud”. Daarin staat dat je met aandacht en concentratie aan je motor moet sleutelen en dat je goed naar haar gekuch en geronk moet luisteren. Dit neem ik ter harte en met aandacht en concentratie is de schuur tot een heus bromfiets herstellingsoord getransformeerd.
Bij een leraar kiezen zijn naïviteit, gretigheid, gewin, of rust en geluk najagen, de slechtste raadgevers. Begin met je af te vragen ‘wat wil ik, wat zoek ik en is zen daar de beste remedie voor?
