De straatretraite geeft ook momenten van inkeer, naar binnen kijken, in groep en individueel.
Emmaho
Samye Dzong, oase in de grote stad woestijn Londen
De dakloze kijkt verwonderd op als ik hem aanspreek en een portie warme authentieke aandacht aan hem schenk (en wat ponden in zijn bakje). Een mooi mens, maar blijkbaar onzichtbaar voor de rest van de bevolking. Hij is vrijwel de enige persoon die mij aankijkt.
Undercover Boeddhist
Wat vooraf ging: na het nemen van bodhisattva-geloftes wilde hij er voor de anderen zijn, zeker voor mensen waarvan anderen liever wegblijven.
Piraterij met het mes tussen de tanden
Het is een tijdje geleden dat ik nog schreef. Ik verbleef in de donkere krochten en kelders van de ziel, en daar ligt helaas geen schrijfgerei. Enkel de machteloosheid als papier en de kleurloze inkt van verdriet, het pikzwarte van donkere gedachten. Geen tunnel, dus ook geen lichtje aan het eind. Mijn kaarten zeiden weinig […]
Sta ik daar wat stof te vergaren…
Er zullen wel steeds wat steekjes loszitten aan mij, ruimte en gelegenheid om anderen op te nemen in mijn hart.
‘Het is wel even wennen, Boeddha woont in de Ardennen’
Boeddha woont in de Ardennen, in het kasteel van het Tibetaans instituut Yeunten Ling in Huy. Kijk mee door de ogen van Emmaho.
Emmaho – Boeddha in actie…
Meditatie aan de zelfkant van de maatschappij.
Ik ben een lucifer!
Eigenlijk steekt de lucifer geen mensen aan, ze doen het zelf, ontbranden spontaan of ontdekken opnieuw hun waakvlammetje.
Ver weg en dichtbij – een knikje hier en daar
Ik kreeg de laatste maanden zelfs enkele knikjes terug.
Tien jaar Boeddhistisch Dagblad
…
