• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Sta ik daar wat stof te vergaren…

Sta ik daar wat stof te vergaren…

4 augustus 2022 door Emmaho

In deze tekst worstelt Manu met het maken van de rakusu, die door zenboeddhisten in de zendo wordt gedragen. Je maakt de rakusu zelf als voorbereiding op de jukai ceremonie. De voorkant symboliseert de vruchtbare rijstvelden. Op de achterkant staat een boeddhistisch vers, je dhammanaam en het stempel van de leraar.

Sta ik daar wat stof te vergaren…

‘Stof verzamelen’, dat heeft in onze maatschappij een negatieve bijklank, hè?

Iets wat statisch blijft, ongebruikt staat wat stof te vergaren …

Maar hier gaat het over helemaal iets anders. Ik moest stof vergaren: Een stukje stof vragen aan mensen die veel voor me betekenen, of ze nu nog leven of al gestorven zijn.

En telkens mijn verhaal doen : de Zen Peacemakers, wie-wat-waar-waarom. Bernie, Frank, het hele kader schetsen en hoe ze op mijn weg kwamen. Tot samen leven op straat toe.

Stof om over na te denken. In de dubbele betekenis van de zin. Sommigen stuurden al gauw een stukje stof op, anderen waren net aan het genezen van kanker toen ze plots keihard teruggeslagen werden, met nog twee jaar te leven. Daar was mijn vraag om een stofje niet meer zo prominent op de voorgrond.

En dan mijn grote leraren uit Tibet en Bhutan. Na mijn hele verhaal volgde een stilte … het was voor hen een zeer vreemde vraag en “I don’t know” was het antwoord. Via bevriende tolken het nog eens geprobeerd, maar de ogen bleven blijkbaar zéér gevuld met onbegrip. Wat vraagt die man aan ons?

Er waren vragen die onbeantwoord bleven en antwoorden van stof die zeer moeilijk in het beoogde resultaat konden verwerkt worden. Een hele training van niet weten, getuigen van mijn loslaten en toch vol  liefdevolle vriendelijkheid.

Dan , na een hele tijd wachten en nog enkele herhaalde verzoeken besloot ik dat de periode van stof vergaren ten einde is gekomen en volgde de tweede stap.

Getuige zijn van mijn “buit”, voelen aan de stofjes en de mensen er in terugvinden.

Ik kreeg van iemand en volledige geklede broek. Op mijn vraag “meen je dat?” kreeg ik het antwoord: “Ja, nu heb je het aan uw broek”

Hoe krijg ik die delen in een patroon? Een begeleidend boekje verhaalde over welke delen , welke afmetingen, en welke plooitjes dienden verkregen te worden. Sommige stofjes krompen bij het persen onder een strijkijzer, of een deel van de draden werd kleiner en de rest niet.

Tijd voor liefdevolle actie.

Naar mezelf toe, naar de opgave toe. Ik had een tolk nodig om duidelijk te maken wat er nu exact in de tekst stond en hoe ik dat moest doen.

O ramp o ramp. Na de stofjes in hoopjes te hebben gelegd na het knippen en vouwen persen volgde het naaien. Lapjes begonnen uit te rafelen en hadden professionele redding nodig om niet te eindigen in enkel een hoopje draadjes die niet meer geweven waren. Andere stukken leken na een tijd plots wonderbaarlijk andere lengten aan te hebben genomen. Rekken, strekken, vouwen, persen, peuteren, klooien, knoeien, afspelden, meten, hermeten, schikken, zuchten, vloeken, herbeginnen, herschikken…. het kwam allemaal aan bod. Toch zag ik achter die stukjes nog de mensen die door mijn handen gleden, de verhalen, de tranen, de vriendschap, de wijsheid…

Ik wist niet of  het mij ooit zou lukken, het garen zonk mij in de schoenen. Familie die van wanten wist kon nog redden, wijzen, tonen, en temmen.

Ik merk dat tussen de naaisessies door de draden in mijn leven blijven doorlopen, de mensen die ik om stof vroeg, of ik het nu kreeg of niet, blijven verder weven in mijn geest, ze duikelen op tijdens het fietsen, terwijl ik in een boterham bijt, wandel, steeds verankeren ze zich steekje per steekje verder in mijn hoofd en hart.

En er komen nieuwe mensen bij, de steen die in het meer werd geworpen, de kringen worden breder, er is meer plaats, meer mensen die ik graag zie, zonder dat ze iets moeten doen of los van hoe ze er uit zien of in mijn leven opduikelen. Een grote virtuele omarming, liefdevolle uitdeining, maar dan zonder limiet, zonder oever waar de kring zou ophouden of terugkeren.

Onbekende mensen nestelen zich in de vormen en kleuren van mijn rakusu geest. Geen onderscheid. Geen nood om hen te veranderen. Geen dovemansoor.

Toen de hoofdvorm plots uit het kluwen tevoorschijn dook en vast was genaaid bleek dat het geheel omgekeerd was en dan volgde de actie waar ik héél goed in ben: lostornen en losrijgen, liefdevol draadjes lus per lus ontknopen en de poreuze stof proberen te ontzien. Geduldig, en zó blij dat ik een vertaalster had die in mijn taal kon uitleggen wat er moest gebeuren of overnam om erger te voorkomen. De duiding geven waarom sommige stukken niet of moeilijk lukten en waarom het mislukte was ook nodig.

Prikken in vingers, prikkelbaar worden, en terugkeren naar de adem. Gelukkig is daar de adem. De rode draad zonder naald. Na een boel werk ligt alles even terzijde. Er is nog wat naaiwerk maar de handleiding zegt “nu heb je het moeilijkste achter de rug”. Herademen!

Het is, denk ik, een duidelijk Tibetaans georiënteerd naaiwerkje geworden , kleurig en eigenzinnig. Hopelijk vindt de Sensei het goed. Er steekt veel zweet in, wat bloed en enorm veel liefde! Ik ben dichter bij mensen gekomen! Maar ik zou er nog zoveel meer mensen in willen verwerken. Die steek ik er dan symbolisch in. Hen draag ik ook mee.

Sommigen zullen er misschien niet meer zijn, als het officieel wordt, sommigen zullen er zeker niet meer zijn, anderen wel. Ik blijf ze meedragen, ze zijn een stukje van mij.

Een stukje van die man die ze met naald en draad in zijn leven naaide.

Er zitten nog enkele steekjes los en vastgespelde delen dienen nog toe genaaid, verbondenheid.

Er zullen wel steeds wat steekjes loszitten aan mij, ruimte en gelegenheid om anderen op te nemen in mijn hart.

Pfffft, nog even en dan is de Rakusu af!

Laat de Sensei maar alvast een datum zoeken!

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Emmaho, Geluk, Zen Tags: jukai ceremonie, Manu Grisar, rakusu

Lees ook:

  1. Sta ik daar wat stof te vergaren…
  2. Ver weg en dichtbij – een knikje hier en daar
  3. Goede voornemens: alle dagen Jukai
  4. Ik ben het ontroerend met je eens!

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Emmaho

Emmaho is boeddhist in de Tibetaanse traditie. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
24 mrt
Zen Weekend
24 mrt 23
26 mrt
Kum Nye Yoga op Zondag Serie | Online | Start 26 maart
26 mrt 23
26 mrt
Filmmiddag
26 mrt 23
26 mrt
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
26 mrt 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw

    Joop Ha Hoek - 7 maart 2023

    KNMI regen en natte sneeuw. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.

    Spelen met oneindigheid, verrassende figuren en patronen

    Erik Hoogcarspel - 6 maart 2023

    Hoe zit het nu met het oneindige? Om te beginnen merkt Zantema op dat er verschillende soorten oneindigheid bestaan. Als voorbeeld noemt hij het zogenaamde Hilbert-hotel, vernoemd naar de wiskundige David Hilbert. Dit is een denkbeeldig hotel met oneindig veel kamers. Als deze allemaal bezet zijn en er meldt zich een nieuwe gast, dan zou hij of zij op het eerste gezicht geen kamer kunnen krijgen. Dit lukt echter wel met een bepaald trucje: laat iedere gast verhuizen naar de kamer ernaast. Deze is er altijd, anders zouden er niet oneindig veel kamers zijn. De eerste kamer komt dan vrij.

    Hoe zen is Zuid? De weg van de vier geloften met een bus vol ikken.

    Erik Hoogcarspel - 2 maart 2023

    De schrijfster, Hanneke Dijkman, is lerares zenmeditatie en woont in Rotterdam Zuid, in de wijk Vreewijk. Als Rotterdammer vraag je je dan af zen in Zuid ‘ken dit wel?’ Zuid is namelijk het jongste en armste deel van de stad, de plaats waar in het begin van de vorige eeuw arme landarbeiders uit Zeeland en Friesland kwamen wonen om in de haven te werken. De Rotterdammers aan de linker Maasoever hadden het toen over de ‘boeren’, die een geit op zolder hadden en in klederdracht liepen. Dit is natuurlijk nogal overdreven, maar Zuid heeft de reputatie van een verzameling probleemwijken nooit helemaal van zich af kunnen schudden.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen punt en lichaam vind je de deur naar non-dualiteit
    • Het jaar 2023 – dag 82 – eekhoornsindestad
    • Boeken – Goed leven als aardbewoners
    • Het einde van de wereld
    • De Salla sutta – een vergelijking van twee vertalingen en overpeinzingen over vertalen in het algemeen.

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens