Eigenlijk steekt de lucifer geen mensen aan, ze doen het zelf, ontbranden spontaan of ontdekken opnieuw hun waakvlammetje.
Manu Grisar
Ver weg en dichtbij – een knikje hier en daar
Ik kreeg de laatste maanden zelfs enkele knikjes terug.
Het Boeddhistisch Dagblad – een hotel met vrije en vreemde vogels
Het BD voelt zich ook verbonden met organisaties die opkomen voor de rechten van mens en dier, of die natuur en milieu willen beschermen. Of met eenlingen die vanuit achterstand situaties hun lot willen verbeteren. Ze kunnen rekenen op onze steun, op een plekje in onze kolommen. Het BD is een geëngageerd magazine, wij zullen nooit vergeten dat wij er zijn dankzij anderen.
Boeddhistisch consulent Manu Grisar en de gevolgen van quarantaine
Nu ook psychologen aangeven dat mensen het door de maatregelen rond het coronavirus geestelijk meer en meer moeilijk krijgen en in isolatie leven biedt de Vlaamse boeddhistisch consulent Manu Grisar een luisterend oor aan.
Ik ben een lucifer!
Eigenlijk steekt de lucifer geen mensen aan, ze doen het zelf, ontbranden spontaan of ontdekken opnieuw hun waakvlammetje.
Ik ben het ontroerend met je eens!
Mensen zien open bloeien gewoon omdat je luistert, anderen zien rustig worden omdat je zelf je adem volgt, met je lichaam als berg en je geest als een oneindig grote open hemel.
Het perron geluk
Er is zoveel waardevols te vinden aan het zijspoor. Daar kan je soms perron-geluk zien.
Mensen die wél in elkaars ogen kijken, die weten wat leed is en zó genieten van dat wat ze nog hebben. Mensen die verder kijken dan de etiketten.
Emmaho – binnenkijker
Mijn geest beweegt, niet de vlag, niet de wind. Mijn geest is soepel als een kind.
Emmaho – Undercover boeddhist
Daar zat hij dan, een boeddhist vol goede bedoelingen.
Regen, sneeuwvlokjes, de wolk en de geest
Bon, Frank Zappa zei al eens tussen snor en sik door “the mind is like a parachute, it doesn’t work if it’s not open”.
