• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Sogenji desu: SAKURA

Sogenji desu: SAKURA

28 oktober 2022 door Bertjan Oosterbeek

Vanaf half maart werden we toch wel een keer of tien per dag opgebeld met de vraag ‘of de sakura al bloeide’. Hanami – de kunst van het bloemen kijken – is namelijk big in Japan en daarbij draait alles om de bloesem van de sakura, de kersenboom. Vanaf eind maart tot begin mei is er zelfs dagelijks een speciale blossom forecast op TV, waarin precies wordt aangegeven waar de komende dagen de kersenbomen in bloei zullen staan. Eerst in het zuiden – op Okinawa – en dan langzaam opschuivend richting  het noorden.

Nou was het hele centrum van Okayama met kersenbomen vol geplant, maar iedereen was het erover eens dat de allermooiste boom in de tuin van Sogenji stond. En eerlijk is eerlijk: het was prachtig om te zien hoe de wit-roze bloemetjes van ‘onze’ boom weerspiegelden in het water van de vijver. Ieder dag kwamen er zo’n twee- tot driehonderd mensen naar Sogenji om dit met eigen ogen te bewonderen en op de gevoelige plaat vast te leggen. Tegenwoordig digitaal natuurlijk, zodat je de foto – geheel volgens de ’traditie’ – meteen kon doorsturen naar je geliefde. Een beetje vreemde gewoonte vond ik. Vanwege de korte bloeitijd staat de sakura juist symbool voor ‘de vergankelijke schoonheid van deze wereld’. En dat is toch niet iets om je geliefde onder de neus te wrijven, lijkt me.

Sakura Gertjan Oosterbeel Sogenji DesuVoor mijzelf had het nog een andere betekenis. Toen ik bijna een jaar geleden naar Japan was gekomen, had ik in Kyoto nog net het allerlaatste staartje van de sakura mogen meemaken. De meeste bloesem lag toen alweer verregend op de grond, maar op een aantal beschutte plekjes langs het Shishigatani-kanaal stond een aantal bomen er toch nog in volle pracht bij. En nu – bijna een jaar later – vertelden deze eerste frêle bloempjes van onze boom me dat de tijd voor afscheid nabij was. Tijd voor bespiegelingen.

Mijn training in Sogenji was de seizoenen gevolgd. De lente – waarin alles nog nieuw en fris was – ging snel voorbij en werd opgevolgd door de zomer. Een tijd van afzien, vooral door de uitputtende hitte. In onze vrije uren deden we niet veel anders dan met ontbloot bovenlijf plat op onze rug in de zendo liggen. Het was gewoon te benauwd om ook maar iets anders te doen. Aan het plafond hingen drie enorme ventilatoren die tijdens zazen voor enige koelte zouden moeten zorgen, maar die in de praktijk toch vooral veel lawaai maakten. Verder hielp het nauwelijks: iedere avond was mijn samugi weer doorweekt van het zweet.

En dan waren er nog de muggen. Ook al stond de hele zendo vol met muggenolie-verdampertjes, ik zat onder de bulten. Ik heb er wel eens vijftig geteld. Bovendien konden mijn ogen erg slecht tegen die damp. Voortdurend een branderig gevoel en op een gegeven moment ging ik er zelfs dubbel van zien. De hel in het klein dus: heet, lawaaierig, branderig en pijnlijk.

Mijn training was toen precies zo. Veel lichamelijk ongemak: pijn in m’n knieën, pijn in m’n schouders en heel veel slaap. En in mijn hoofd een enorm kabaal door de eindeloze stroom van over elkaar heen buitelende gedachten. Iets waar je nu eenmaal ‘doorheen’ moet. Maar het was een verademing toen het eindelijk herfst werd.

Want de herfst was zonder twijfel de meest aangename tijd van het jaar. De slopende hitte was eindelijk voorbij en de muggen waren vrijwel verdwenen. De esdoorns kregen hun intens rode kleuren en veranderden het park van Sogenji in een Japans sprookje. Ik maakte lange wandelingen in de heuvels achter het klooster, over spannende kronkelpaadjes door donkere bamboebossen. Ontdekte her en der mysterieuze tempeltjes, kleine meertjes, boomgaarden en zelfs ‘hunebedden’.

Een tijd om te genieten, vakantie bijna. Steven, mijn voorganger, had het me al beloofd: na een maand of vier houdt de pijn vanzelf op en wordt het makkelijker. En hij had gelijk. Het duurt een maand of vier om overal aan te wennen – het zitten, alle routines en gewoonten, het eten, de osesshins. Maar als je dat achter je hebt, dan is er nog maar één gedachte: wat een voorrecht om hier te mogen zijn!

En toen de winter. Hoewel die zonder handschoenen en zonder muts op je hoofd erg koud was, was het toch de allerbeste tijd voor zazen. Mijn hoofd was als de winterlucht in Okayama: strakblauw en kraakhelder. De kou maakte je hoofd leeg, je concentratie scherp en je meditatie strong …wat dat ook mag betekenen. Iedereen liep over van energie. En dat was wel nodig ook, alleen al om warm te blijven. Natuurlijk: het was zeker ook moeilijk en afzien, maar dan wel op een goede manier.

En toen dus weer lente, de tijd om opnieuw te beginnen, de tijd van een frisse start. En ik legde de lat hoog, want ik was me ervan bewust dat ik niet heel veel tijd meer had in Sogenji. Dit was de tijd om ervoor te gaan, om het te doen, om alles te geven. Geen boeken meer lezen, geen dutjes meer tussen de middag, niet meer ‘gezellig’ rondhangen in ons keukentje, mezelf niet meer volstoppen met koekjes en pinda’s. Only this MU!!!

En als je er op die manier induikt, dan lukt het om in een diepere laag te komen. Maar ik vind het nog altijd moeilijk om te beschrijven hoe dat precies is. Zazen in action misschien: dat je de scherpte die je op je kussen hebt óók daarbuiten vast kunt houden. Dat als iemand vervelend tegen je doet of iets vervelends tegen je zegt, je je gevoelens wel voelt opkomen, maar ze meteen ook weer kunt laten voor wat ze zijn. Zonder er iets mee te doen, zonder er meteen op te moeten reageren, zonder dat er in je hoofd een heel scala van ‘wat nu?’-scenario’s wordt afgedraaid. Wat er dan gebeurt? Dat je je geen zorgen meer maakt.

Want als je hoofd je niet meer in de weg zit, dan verdwijnen je zorgen als sneeuw voor de lentezon.

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

 

 

(c) 2013 Bertjan Oosterbeek

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Japan, klooster, roshi, Sakura, Sogenji desu

Lees ook:

  1. Sogenji desu: SAKURA
  2. Sogenji desu: SANZEN
  3. Sogenji desu: SUSOKKAN
  4. Sogenji desu: SANZEN

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • De virtuele denkster 407
    • Dick – Leegte die liefde is
    • Wakker Dier prikt romantisch beeld van zuivelsector door
    • Renske – haiku
    • Seitan neprunderlapjes met pittige saus

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens