Annemarie: ‘Het valt me zwaar om een koers te bepalen, stevig te staan, echt de stap te durven maken.’
klooster
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Dai Funshi – grote vastberadenheid
Zenmeester Hakuin noemde drie essentiële ingrediënten voor zazen: groot vertrouwen, grote twijfel en grote vastberadenheid. Groot vertrouwen moet er zijn in de Weg, in de meester, in dat er een diepere Waarheid is, een boeddhanatuur. Naarmate je langer oefent, krijg je vanzelf meer en meer vertrouwen dat zazen je tot die waarheid kan brengen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – koud is ook warm
In die koude maanden deed ik zoveel mogelijk volle zen-buigingen, diep op mijn knieën, met het voorhoofd tegen de tatami. Dat hield me lekker warm en gaf tegelijk een moment van devotie. Een paar keer per dag, liefst 108 keer, op mijn futon of in de hondo. Want het grootste deel van de dag zaten we veel stil.
Joris, een veelbelovend talent, wordt boeddhistisch monnik. Waarom?
Nena van Bakel en Sonja Pleumeekers, twee studenten Journalistiek aan de UvA in Amsterdam gaan een documentaire maken over Nena’s broer Joris, die boeddhistisch monnik wil worden. Joris is al lange tijd geïnteresseerd in het boeddhisme en heeft al meerdere keren voor langere tijd in een klooster doorgebracht.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – kyosaku – ferme compassie
De liefde die achter de klappen lag werd op momenten heel voelbaar, als roshisama de trap op kwam gestommeld en met zijn bijna tachtig jaar alle aanwezigen (soms wel meer dan vijftig) in de zendo met zijn kyosaku kwam bedienen.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie (37)
Sasa: ‘Hoe ik Long Pi Thanitsalow werd, hij die goed staat en praat. Die naam kreeg ik tijdens mijn initiatie door de Long Po van Koh Lan.’
Het jaar 2020 – dag 299 – hommelvrij
De Goedmoedige Reus, de hommel en de kikker.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Monnik, non of leek: hebben we er niet te veel hokjes van gemaakt?
Een klooster dat geen klooster is, midden in de wereld…
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers
‘Wat is groter, onze berg hier, de berg Fuji, of de Himalaya?’ ‘Dat is makkelijk,’ zei de jongeman enthousiast, ‘de Himalaya natuurlijk!’ ‘Nee’, antwoordde Daiun Sogaku kalm. ‘Ze zijn allemaal even groot. Er is geen verschil. Als je dit begrijpt, ben je bevrijd van je problemen.’
‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
Dit was het laatste verhaal uit de serie ‘Sogenji desu…’
Toen gaf ze me nog een laatste hug en zei ze:
– ‘Goodbye Bertjan… don’t forget to shine!!!’
En inderdaad: misschien is het wel zo eenvoudig.
