Het is niet vergezocht om een vergelijking te trekken tussen Jakob Böhme’s oergrond, het Philadelphia van zijn Europese aanhangers, het mystieke piëtisme van het Nederlandse Reveil en het vormloze zelf van zen.
Japan
Veroordeling China’s repressie in Tibet – Tibetaanse vlag gehesen in Milton Keynes
Het evenement begon met een vredige klankschaalmeditatie en gebedssessie in de tempel, geleid door Kunchok Nyima. Zijn meesterlijke gebruik van klankschalen van verschillende grootte creëerde een reflectieve en respectvolle sfeer voor de bijeenkomst van ongeveer 50 inwoners en aanhangers van Tibet.
Japanse monnik runt al acht jaar een cocktailbar
De Japanse boeddhistische monnik Yoshinobu Fujioka (35) heeft wel een heel bijzondere locatie uitgekozen om de boeddhistische leer uit te dragen. In het centrum van Tokio runt hij al acht jaar de ‘Vowz-bar’, waar kaalgeschoren bartenders onder het reciteren van gebeden de drankjes rondbrengen. Boeddhistische gezangen vervangen karaoke liedjes. Vowz is een speelse vertaling van het Japanse woord voor monnik.
Bio Janwillem van de Wetering – ‘koopman of zendeling’
Uit krantenartikelen, weblogs en documentaires komt het beeld naar voren van een vrijdenker die slaagde in veel van wat hij ondernam. Maar hij was ook een complexe persoonlijkheid die voortdurend op zoek was naar een manier om zijn onrust te bezweren. Hij schreef daarover met stijl, humor en intelligentie. De belangrijkste boodschap die het boeddhisme hem leerde was: onthechting is fijnzinnig, onverschilligheid stompzinnig.
Bertjan – de Boeddha, dharma en sangha
Net zolang totdat je het doorkrijgt: je bent nooit ook maar één haar beter dan wie dan ook.
Jelle Seidel – Het ‘vredelievende’ boeddhisme
Velen menen dat boeddhisten ook pacifisten behoren te zijn, waarbij pacifisme wordt opgevat als een levenshouding die elke vorm van geweld verwerpt, om welke reden dat geweld ook toegepast wordt. Hier volgt een pleidooi voor meer realisme en voor minder utopisme: erken de feiten en construeer geen zuivere leer.
Naar een christelijk boeddhisme?
Is het verstandig onze rug helemaal te keren naar de tradities van onze cultuur, om ze geheel-en-al uit te wisselen met vormen van andermans cultuur? Trachten wij, als Amerikaans beoefenaars van het boeddhisme, ons te modelleren naar kleine Tibetanen, Sri Lankanen, Birmanen of Japanners?
B’eter: Poké bowl of boeddha bowl
Een Buddha bowl is een vegetarisch of veganistisch gerecht dat als lunch of als avondmaaltijd wordt genuttigd. Het gerecht is afgeleid van de poké bowl, die meestal vis bevat. Het gerecht bestaat uit een combinatie van verschillende fijngesneden groenten en fruit die op een sierlijke manier gerangschikt zijn met vaak een portie rijst of quinoa. De eerste Buddha bowl werd mogelijk in 2013 geserveerd in Toronto.
Boeddhistische Blik – ‘Speed of Happiness’
Deze documentaire van de Koreaanse regisseur Hyuckjee Park speelt zich af in Oze, een ongerept moerasrijk natuurgebied in Japan. De berghutten in het park zijn alleen te voet bereikbaar. Voor de toeristen een uitdagende wandeling over houten planken boven de drassige grond met steeds wisselende vegetatie. Maar ditzelfde pad wordt ook dagelijks gelopen door zogenaamde bokka’s: mannen die de hutten te voet bevoorraden. Met op hun rug pakketten van tegen de 100 kilo, lopen de bokka’s dagelijks de heuvel op en af.
God had wel een spandoek met rode letters
Een gebalanceerd en ethisch leven, als anarchistisch boeddhist, dat kan een atheïst of christen ook, maar de boeddhistische bandbreedte duldt de gemiddelde anarchist beslist. Ik ervaar dat deels door m’n zenoefeningen. Het stille anarchisme in zen wordt belichaamd door het twaalfde eeuwse tempelhoofd en zenleraar Dogen Kigen, die gelijkberechtiging van mannen en vrouwen voorstond, bijvoorbeeld.
Haiku – kleituin
…
Japanse ambassadeur bezoekt Mahabodhi Tempel in Bodh Gaya, India
Suzuki, samen met zijn delegatie, zat onder de Bodhi boom voor meditatie gedurende vijf minuten. Later, tijdens een bezoek aan het Meditatie Park, luidde hij driemaal de Vredesbel en ging verder om de Mucalinda Vijver te bekijken. Hij kreeg uitleg over de verschillende heilige plaatsen binnen het terrein van de Mahabodhi Tempel.
Het altaartje van de tussengod
Ik wil de heuvels in, maar T. vindt dat niet OK. Beren, slangen, wilde varkens. Ze bedoelt dat ze schrik heeft van de kami, de geesten die daar huizen. Ik ga toch. Stuit op een open plek in het bos met een shintoschrijntje, opgedragen aan de plaatselijke bosgeest. Een duistere plek.
Gedachten over een haiku 12 – Bashō
De uitspraak “zadel een paard” is terug te voeren op een klassiek muzikaal drama waarin een eerbiedwaardige monnik bloesems gaat bewonderen. Deze uitspraak heeft betrekking op de spanning tussen ‘hoog’ en ‘laag’: de fijngevoelige monnik tegenover onbehouwen Hollanders.
Boeddhistische leraar Arjia rinpoche licht Japanse wetgevers in over wreedheden China in Tibet
Rinpoche onthulde hoe China Tibet binnenviel en kloosters en religieuze artefacten vernietigde en hoe monniken, waaronder hijzelf, gedwongen werden zich uit te kleden en religieus onderwijs werd ontzegd. Hij vertelde verder hoe de 11e Panchen Lama, erkend door de Dalai Lama, werd ontvoerd en hoe een valse Panchen Lama werd geïnstalleerd met dubieuze middelen. De leraar vertelde dat hij een hoge religieuze positie in Tibet kreeg, alleen om gecontroleerd en gebruikt te worden door het communistische leiderschap.
Sloten met witte zwanen
Spirituele goeroes kennen de groeimarkt van het geluk. Daarom bedelven ze ons onder zelfhulpboekjes. Denk aan Eckhart Tolle, of een heel leger aan Aziatische swami’s die meedogenloos de leegte van het rijke westerse bestaan blootleggen.
Een Murakami-verschijning in Japan
Voor het raam stond een oude vrouw naar me te kijken. Ik meende de dame met de bos takken te herkennen, die boos was om de foto’s bij de tempel. Ze keek me roerloos aan, en verdween pas geruisloos na een halve minuut. Ik was bang en kalm tegelijk.
Bommenterreur
Met versluierend taalgebruik (strijd voor vrijheid, strijd tegen terrorisme…) poogt de westerse geest zich te verzoenen met haar traditie van oorlogsvoering. De wrange werkelijkheid is dat met bommentapijten of met wat cynisch een fat man genoemd werd, niets ontziende terreur plaats vindt tegen burgerbevolkingen. Trompetten schallen daarbij liederen van superioriteit, blazen valse noten bij de […]
Woordkunst
Met Muso Soseki was het liefde op het eerste gezicht. Zijn heldere en simpele (natuur)beschrijvingen, zijn verwijzingen naar de oorspronkelijke leegheid – die wat mij betreft voelbaar aanwezig is in veel van zijn gedichten – van ons bestaan, doen me oplichten en herinneren aan een andere geliefde dichter–zenmonnik–kluizenaar: Ryokan.
De nooit beantwoorde brief van de zen-abt in Kyoto
Soms werd Van de Wetering druistig. Dan klom hij ‘s nachts over de muur van het klooster. In de nauwe stegen van Kyoto bezocht hij zekere lokalen, met saké en goedlachse meisjes.
Het mahayana boeddhisme en het eten van vlees
Jammer genoeg kent de regelgeving rondom het eten van vlees en vis in bepaalde boeddhistische landen en scholen nog maar weinig volgelingen. Tibet en Japan zijn hiervan goede voorbeelden. Het ruige landschap en harde klimaat van Tibet vormen tezamen een geldige reden om het eten van vlees daar niet volledig uit te bannen.
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (I)
Kamo no Chomei leefde van omstreeks 1155-1216. Over zijn leven is weinig bekend en wat we weten is deels oncontroleerbaar. Hij zou de tweede zoon zijn van een belangrijk Shinto-priester in de toenmalige hoofdstad van Japan, Kyoto. Hij leek zijn vader te gaan opvolgen, maar door politieke verwikkelingen kwam het hier niet van en Kamo no Chomei weidde zich geheel – en niet zonder succes – aan muziek en dichtkunst.
De parafernalia van de Oosterse wijsheid
Tussen de bedrijven door verdiepte ik me jarenlang ook in het sjamanisme. Erg interessant, maar ik werd er net niet psychotisch van. Blijf daarom altijd ver uit de buurt van types die zich sjamanistische healers noemen. Ze zijn alleen maar uit op je geld, en het zijn oplichters.
B’eter – recept om honderd te worden en auberginerolletjes met walnotenvulling
Wereldwijd heeft Japan de meeste honderdjarigen. Volgens het artikel zijn dit de factoren die bijdragen aan het bereiken van een hoge leeftijd: armoede, een hechte gemeenschap, en eten uit de moestuin. Het is geen gemakkelijke boodschap voor de mens van nu, maar wie weinig eet, leeft over het algemeen langer. In Okinama zegt men in plaats van “eet smakelijk” “hara hachi bu”, wat zoveel betekent als “eet tot je maag 80% vol is”. Naast genetische aanleg en leefomstandigheden speelt cultuur een grote rol.
