De moderne westerling heeft weinig op met het vagevuur, de hel. Het tot de antieke denkbeelden van een onverlicht christelijk Europa behorend denkbeeld over een straffende onderwereld, staat in schril contrast met onze humanistische en wetenschappelijke verworvenheden. Het is een symbool van intolerantie.
De Boeddhistische Aap
Als ik naar mijn weldoorvoede huiskat kijk, vredig slapend op zijn kussentje, zonder wereldse zorgen, lijkt me dat onmogelijk. Ze ligt daar ongestoord, zonder gedachten over een angstaanjagende toekomst of kwellende fouten uit het verleden. Ze lijkt mij gelukkiger dan menig mens.
De Sangha, een veilig toevluchtsoord?
De Abhidhamma lijkt voor elke school een sektarische interpretatie van het oermateriaal geweest te zijn. De nalatenschap van de Boeddha was de dhamma en de vinaya, niet de Abhidhamma.
Wie straft koning Yama?
Steeds meer westerlingen keren zich af van de kerk. De aversie tegen de hel en verdoemenistheorie helpt mee om de kerk de rug toe te keren. Het eeuwig brandende vuur lijkt te doven.
Na de twijfel – afscheid van de historische Boeddha
De twijfel sloeg toe! Waarom zou ik heel mijn leven om een leer heen bouwen en zelfs al jaren plannen maken om de monastieke weg te gaan bewandelen. Dit alles om het nirvana te bereiken, de verlossing van de ketenen de verlossing van wedergeboorte. Ik geloof echter niet meer dat ik na mijn fysieke dood wedergeboren zal worden.
De smaak van bevrijding is niet voor velerlei uitleg vatbaar
Een seculier boeddhisme dient zich aan. De oorspronkelijke Paliteksten lijken niet heilig meer te zijn. Humanistische aspecten worden eruit gepikt, de Indiase mystiek verdwijnt naar de achtergrond. Is dit de weg die leidt naar een uitgesproken westerse dharma, een volgens sommigen hoognodige aanpassing?
Ode aan de lotus sutra
‘Als een goede man of vrouw zelfs maar 1 frase van de lotus sutra kan verhelderen na mijn verscheiden, weet dan dat deze persoon een boodschapper van mij is. Hij of zij is door de Zo-gekomene gestuurd om zijn werk verrichten.’
De boeddhistische aap
Het is dus niet zo dat de mens als naakt dharmaloos wezen een intrinsieke meerwaarde heeft boven andere levende wezens,
Het mahayanaboeddhisme en het eten van vlees
‘Alle levende wezens zijn mijn kinderen’ (Shakyamuni Boeddha)
Na de twijfel – afscheid van de historische Boeddha
De twijfel sloeg toe! Waarom zou ik heel mijn leven om een leer heen bouwen en zelfs al jaren plannen maken om de monastieke weg te gaan bewandelen. Dit alles om het nirvana te bereiken, de verlossing van de ketenen de verlossing van wedergeboorte. Ik geloof echter niet meer dat ik na mijn fysieke dood wedergeboren zal worden.
