Op de middelbare school was ik bevriend met een inmiddels uitgetreden Jehova’s Getuige. In Venray onderzoek ik sinds 10 jaar de banden tussen (ex-)Jehova’s, de politie en de zorg.
Columns
Het jaar 2025 – dag 161 -groet
De groet en de klappen…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Leven in Thailand – Mijmeren over het hek
Zo tegen de avond loop ik altijd even naar het hek, om te kijken of dat op slot zit. Niet dat we bang zijn voor inbrekers, maar we willen wel zeker weten dat onze honden binnen, en vreemde honden buiten blijven. Onze honden laten onze kippen met rust, maar als ze erin slagen de poort uit te glippen, doen ze zich graag tegoed aan een kippetje of eend van de mensen in het dorp. Die worden daar niet blij van, en wij daardoor ook niet. Voorbij trekkende zwerfhonden zijn dan juist weer heel erg in onze kippen geïnteresseerd, vandaar dat we die buiten willen houden.
Gedenkzuil voor drie generaties Nooren
Aan de gietijzeren armen van de lamp hangen in plaats van gloeilampen nu allerlei mooie ‘dingetjes’, kunstwerkjes, sieraden of bijvoorbeeld kerstballen, die ik af en toe verwissel. Zo werd het geheel als vanzelf een gedenkzuil voor drie generaties Nooren en drie stijlen: het sjieke art deco van mijn grootouders, het modern pragmatische van mijn ouders en de vrije kunstzinnige expressie van mijzelf!
Goff – fabels voor fabeldieren (6) – berggeit
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
De Boeddha die bereid is te delen
Een boek dat mij als jonge psychiater heel veel geleerd heeft was ‘The Tree of Knowledge’ van de biologen, Francisco Varela en Humberto Maturana. Het was in de periode waarin ik was beginnen mediteren. Vele jaren later ontdekte ik dat Francisco Varela ook intens met meditatie bezig was. Er was blijkbaar meer dat ons verbond.
Politiek zonder hart (II) – arrogantie
Het is een bekend fenomeen dat mensen zich dom kunnen leren. Ze worden opgeleid binnen een systeem dat eenzijdig een beroep doet op abstractie, categorisering en controle – het domein van de linkerhersenhelft, zoals de Britse psychiater en neurowetenschapper Iain McGilchrist uitlegt. Daardoor verliezen zij het contact met ervaring, intuïtie en context – het terrein van de rechterhersenhelft. Anders opgeleiden, die dichter bij hun praktische ervaring blijven, zijn soms juist beter in staat om vanuit een breder, menselijker perspectief te denken en te voelen. Niet ondanks, maar dankzij hun zogenoemde lagere opleiding.
Menno – groentje
“Ben jij homo of zo?” vraagt een vroegere klasgenoot aan Menno wanneer hij hem een keer samen met een paar anderen op straat in Utrecht tegenkomt. “De verpleging? Dat is toch geen werk voor jongens? Billen wassen… ha, ha, ha… Getverderrie. Volgens mij ben jij echt van de kletsklets.” Na deze woorden slaat hij met zijn rechterhand op de rug van zijn linkerhand. Menno reageert niet en loopt door.
Guy – dhammazaadjes – Laat de gekte aan je voorbijgaan
Beschouw de dingen zoals ze zijn. Wérkelijk zijn. Niet zoals je wilt dat ze zijn. Of net niet wilt dat ze zijn. Of hoopt dat ze zijn.
Sodis – de virtuele denkster 531
never hides
B’eter: Limabonen met paddenstoelen en courgette
Afgelopen week wilde ik gaan experimenteren met muesli- en/of notenrepen. Ik neem graag één of meer van dit soort repen mee als ik op stap ga, om iets relatief gezonds en lekkers bij me te hebben als ik trek krijg zodat ik niet in de verleiding kom om ongezonde snacks te kopen. Wat mij tegenstaat aan gekochte repen, is dat ze allemaal individueel verpakt zijn in plastic, of nog erger, iets met plastic en metaal – wat niet te recyclen is. De repen zijn vervolgens nog eens per drie of vier verpakt in plastic of papier. Veel afval dus. Omdat ik niet bij wil dragen aan de plastic afvalberg, wil ik leren om zelf dit soort repen te maken.
Het jaar 2025 – dag 157 – hardloper
Een aarzelende geest in een rennend lichaam.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2025 – dag 156 – klok
Gisteren is voorbij, morgen komt vanzelf. Leef in het nu.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddhistische doeners en denkers 79 – de serie
Moest even nadenken, ben ik wel deze ervaringsdeskundige?
Kleurdoos te koop. Enkel zwart en grijs ontbreken…
Er is een enorm grote groep mensen die zorgt voor een ander of zelfs voor anderen!
Onbezoldigd, onverzekerd, zonder voordeel te zoeken, gewoon vanuit een reflex onder de huid van de samenleving. Zij zijn de bloedsomloop die zuurstof brengen in onze wereld, zowel zij die helpen als zij die ze met open armen ontvangen. Hulp die verder kijkt dan een tekort, ziekte, handicap. Je ziet dan zoveel tinten kleur! Een stralenkrans van een regenboog, spetterende stukjes van liefde, als de kleuren die geslepen diamanten weerspiegelen of een prisma weergeeft.
Het jaar 2025 – dag 155 – gevallen
Viel Wilders voor het vaderland? De getrouwhe?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dhammazaadjes – Kamma
Wees je er op elk moment van bewust dat de bewustzijnsstaat waarin je leeft een langdurige invloed heeft op zowel je eigen leven als op het leven van de mensen om je heen.
Peter – Veel glas, veel licht
De essays van Hermans zijn nihilistisch, extreem zwartgallig en misantropisch. Maar een hater was Hermans niet. Ik denk dat hij de wereld en de mens verachtte zoals die zijn, meer dan de meest pessimistische filosofen.
Het jaar 2025 – dag 154 – verdrinkingsdood
Door mijn onoplettendheid verdronk een vogeltje.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Geen woorden, geen daden
Er zijn situaties waarin wat je ook schrijft, de werkelijkheid niet verder wordt geholpen door jouw verbale interventie. Zwijgen is dan geen zelfcensuur, het is een vorm van doen door niets te doen.
Politiek zonder hart (I) – Waarom kwetsbaarheid taboe is in Den Haag
Wat mensen zien, is dat ook veel politici — net als ieder ander — hun eigen littekens meedragen: onverwerkt verdriet, een diepgewortelde drang naar erkenning, een jeugd vol ongeschreven plichten. In plaats van die kwetsbaarheid zichtbaar te maken, leren ze al vroeg een masker op te zetten. Zekerheid tonen. Sterk overkomen, zonder twijfel of emotie. Twijfel en gevoel worden zelden getoond, laat staan gewaardeerd.
Goff – fabels voor fabeldieren (5) – sfinx
In elk verhaaltje spreekt een bepaald dier (das, orka, vlo etc.) zijn soortgenoten toe. Daarbij blijft het in het midden wat precies de rol van de spreker is ten opzichte van zijn gehoor.
Het jaar 2025 – dag 153 – haat
Wij en zij: de vernietiging…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care, out-there.
Boeddha in de bajes – Spirituele verdieping
In november 2023 overleed Jan Veenendaal, vaste columnist en schrijver voor het BD. Hij bezocht jarenlang als vrijwilliger (langgestrafte) gedetineerden in gevangenissen en justitiële inrichtingen. Als boeddhist kwam hij van zijn kussen af. De komende tijd herplaatsen we zijn teksten over zijn gesprekken en inzet voor gedetineerden – en andere teksten, die hij onder meer schreef onder het pseudoniem Jacob Nieuwersluis.
