Op het moment van sterven verliezen we niet alleen alles wat we bezitten, maar ook onze volledige identiteit. De reden waarom we bang zijn voor de dood, is dat we onszelf identificeren met deze wereld, dit lichaam, ons bezit, onze status, en onze familie.
Geen dood, geen vrees (27) – Huilen
Een van de teksten die ten gehore werd gebracht ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’ raakte me – als zeiler en begeleider van tientallen zeilretraites op het IJsselmeer – erg diep, ook omdat het zo’n boeddhistische tekst is. Nu, in het hier en nu, gebeurt het. In dit moment verblijven, in dit moment zijn, is de kunst en zo’n bijzondere oefening.
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Geen dood geen vrees (25) – De Vijf Overdenkingen
Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
Geen dood, geen vrees (24) Leven(s)werk
Laten we in dankbaarheid leven. Diepe dankbaarheid is het ‘middel’. De essentie dat we het gelukkigst zijn wanneer we dankbaar zijn en niet andersom is een diepgaande oefening. Laat dankbaarheid in ons groeien als een bloem, laten we dankbaar zijn voor alles wat er is, en zeker ook voor de kleinste dingen.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (21) – Vijf maanden verder
Het is een bijzondere reis die ik aan het gaan ben. Er gebeurt van alles in mijn lijf. Afgelopen week zei ik tegen iemand dat ik me beter voel dan vijf jaar geleden voor er kanker werd geconstateerd.
Geen dood, geen vrees (20) – Leve de vergankelijkheid!
Zo bewust te kunnen zijn is iedere keer weer een openbaring. In de dieren, de bomen, de planten, de lucht, mezelf, zie ik de niet-dier, – boom, – planten, – lucht en niet-mens elementen. Water, aarde, lucht, vuur zijn de vier basiselementen waaruit alles is opgebouwd.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
