De kraakwagens en de familie.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Het jaar 2022 – dag 3 – kleinebald
Het draaiorgel speelt Lang zal hij leven. In de gloria.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Theo – Een foto
Ik heb een foto gemaakt van mijn ouders.
Tussen de witte wolken
Van oudsher was er in China een bijzondere waardering voor kluizenaars. Het waren mensen die de wereld achter zich hadden gelaten. Ze woonden ver weg in afgelegen, onherbergzame gebieden, hoog in de bergen tussen de wolken. Ze stonden hoog in aanzien en werden geroemd om hun wijsheid en bovennatuurlijke krachten.
Leven in Thailand – 31 december 2021
‘s-Avonds thuis hoorden we uit de verschillende dorpen om ons heen de muziek overwaaien. Zo af en toe waren er al wat knallen en hier en daar een vuurpijl. Om 12 uur nam het vuurwerk even kort in hevigheid toe, om half 1 was het stil. Geen vernielingen, geen brandstichting. Wat een mooie manier om het nieuwe jaar in te gaan.
Dharmapelgrim – De Maalstroom en Reïncarnatie (deel 7)
Mensen met een verstandelijke handicap hebben lang niet altijd een lager of minder ontwikkeld bewustzijnsniveau dan bijvoorbeeld een hoogleraar. Mocht een hoogleraar zoiets denken, adviseer ik hem/haar om bij zichzelf te rade te gaan, want bewustzijnsniveau en verstandelijk niveau zijn twee totaal verschillende zaken. Ze gaan vaak samen op, maar dat is geen wet.
Na de twijfel – afscheid van de historische Boeddha
De twijfel sloeg toe! Waarom zou ik heel mijn leven om een leer heen bouwen en zelfs al jaren plannen maken om de monastieke weg te gaan bewandelen. Dit alles om het nirvana te bereiken, de verlossing van de ketenen de verlossing van wedergeboorte. Ik geloof echter niet meer dat ik na mijn fysieke dood wedergeboren zal worden.
Dick – werkelijkheid
Uit het niet-weten doemt een soort weten op, waarvoor elk woord te groot blijkt. Dit vinden kent geen causaliteit, maar het strompelen hoort erbij.
Een boeddhistische maatschappijvisie?
Een ander soort bodhisattva leeft tussen ons in. Het zijn de onbaatzuchtige mensen die zich, al dan niet vanuit een boeddhistische overtuiging, geheel inzetten voor hun omgeving. Die niet blijven zitten op de mat, maar zich zo nodig zonder vrees tegen bestaande maatschappelijke verhoudingen in bewegen.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (9) – Leven als doden?
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
