De automaat en de rem.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Een mogelijk voordeel van onze angst voor besmetting van het coronavirus is dat we nu mondiaal gezien een gemeenschappelijke vijand hebben en dat deze vijand nu een virus is en niet een ander volk.
Troost TV en de specht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Paddenstoelen vereisen een donkere, vochtige omgeving en de badkamer is de enige plek die aan die vereisten voldoet. Om de paar dagen kunnen we oogsten.
Waar ik vandaan kom, is men gewend om direct en assertief te reageren. Soms ben ik dit – tot mijn eigen schade en schande – ook wel eens. Zonder aarzelen riep ik: ‘Tja, ik heb nogal een krachtige stoelgang, hè, dus ik heb extra groot toiletpapier nodig!’
Wouter ter Braake – Op de vraag ‘wat doet de corona-crisis met de psyche van mens en maatschappij?‘ geven psychologen, filosofen en andere sociale wetenschappers in de Volkskrant interessante bespiegelingen. Zo stelt een hoogleraar psychologie: ‘Menselijk contact is bijna net zo essentieel als water of voedsel’.
Spokie en de herinnering.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care, out-there.
Deze week raakte ik plots ontroerd. Ik zag op Facebook hoe leden van het Rotterdams Philharmonisch, gedwongen door corona, van huis uit Beethovens Ode an die Freude speelden, ieder voor zich èn toch samen.
Ook nadat Nico Tydeman (1942) het geestelijk leiderschap van het Zen Centrum Amsterdam heeft overgedragen aan een groep opvolgers, is hij er actief gebleven als docent. In drie blogberichten aan de sanghaleden van het ZCA heeft hij deze maand stilgestaan bij de betekenis van het coronavirus voor de zenbeoefening.
