Gisteren verkeerde ik een groot deel van de dag met en onder vrienden. Omdat het groepje niet zo piepjong meer is, kwam het gesprek al snel op het Kamerlid Pia Dijkstra die de zelfdoodmachine wil juridiseren- en de pil van Drion en de mogelijkheid om zelf op een humane wijze een eind te mogen maken aan je eigen leven. Voor en tegens kwamen ter sprake, mag de overheid wel een dergelijke moordmachine faciliteren. Moeten artsen niet juist het leven beschermen? Dat soort zaken. We dronken een Kriekbiertje en een Triple en we kletsten maar door over een mogelijke toekomstige doodswens.

Tot een van mijn vrienden zei: ‘Niks geen Pia, niks geen Drion, ik koop een grote vrieskist, neem een fles ijskoude Jägermeister mee, kleed me warm aan en kruip erin. Stekker in het stopcontact en langzaam de vergetelheid in. Het schijnt een humane dood te zijn, zonder pijn en ongemak’. Ik moest gelijk denken aan de Eskimotraditie om ouderen buiten de iglo in de kou te zetten tot ze doodvriezen. Overigens tegenwoordig een hele prestatie met die oplopende temperaturen op de polen. Dan is een vrieskist toch een betere oplossing.

De vrouw van de vriesvriend vroeg heel praktisch waar de vrieskist in huis moest komen te staan. Het moet dan wel een hele grote vrieskist zijn, vroeg ik aan de vriend. ‘Welnee,’ zei hij, ‘ik ga er zittend in. ‘Het voordeel is dat de AOW en pensioen, hypotheek of huur, gewoon doorlopen zolang je je niet afmeldt. Pas na een jaar of 15 zal iemand de kist openen en zeggen: oh, hier was hij alle tijd.’

‘Hoe krijg je zo’n gevaarte in huis,’ vroeg ik. ‘Oh, Coolblue bezorgt tot in je woning en ze halen dat ding ook nog uit de doos.’

De rest van de middag brachten we na het oplossen van de doodswens in gezelligheid door.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.