Ons boeddhisme is gecorrumpeerd, niet in staat om zijn oorspronkelijke rol te spelen.
Thich Nath Hanh
Geen dood, geen vrees (26) – Het is toch nog snel gegaan
Ik word wakker uit een rare droom. Mijn vriendin en iemand anders gaan de kamer uit waar mijn lichaam kennelijk ligt opgebaard. Bij het dichtdoen van de deur hoor ik het bezoek nog net zeggen ‘het is toch nog snel gegaan.’
Hoe vrij ben jij echt?
Vrij zijn waar je ook bent vraagt om een bijzondere energie en beoefening. Zeker voor gedetineerden en mensen die een tbs maatregel opgelegd hebben gekregen. Hoe ga je om met de setting waarin je bent geplaatst, met de verwarring waarin jij en je omgeving terecht zijn gekomen?
Come, hear me
We accept death and sorrow.
But listen, Brothers and sisters, those grenades have burst
And ripped apart the sky.
Those boys and girls are gone,
Leaving a trail of blood.
Geen dood, geen vrees (18) – een bel van volle aandacht
Geniet zolang je leeft van elk moment en oefenen diepgaand kijken om zo je ware natuur van geen-geboorte en geen-dood te kunnen ervaren.
Geen dood, geen vrees (17) – Leven voorbij geboorte en dood
Ze was ongelukkig, kwijnde weg. Het was vreselijk om mee te maken. Onze zoon, Tom, was geweldig als mantelzorger maar ging er net als ik bijna aan onderdoor. Ik was depressief, met Tom ging het niet goed, het was een vreselijke tijd voor ons alle drie.
‘Onze vijand is onze woede, haat, begeerte, fanatisme en discriminatie jegens mensen’
Thich Nhat Hanh schreef deze tekst voor de leerlingen van de School voor Sociale Dienstverlening die hij had opgericht om de nood te lenigen van de bevolking die te lijden had onder het oorlogsgeweld. Hij bond de leerlingen op het hart om zich voor te bereiden te sterven zonder haat. Sommigen waren al op een gewelddadige manier vermoord.
Jacobine en Thich Nhat Hanh – de uitzending
In Jacobine op 2 bespreekt Jacobine met drie gasten wie deze vredelievende man was en hoe het kan dat hij miljoenen mensen wereldwijd wist te inspireren.
Geen dood geen vrees (16) – Onszelf opnieuw manifesteren
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie (veelal ons dagelijkse leven) leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Jacobine en Thich Nhat Hanh
In Jacobine op 2 bespreekt Jacobine met drie gasten wie deze vredelievende man was en hoe het kan dat hij miljoenen mensen wereldwijd wist te inspireren.
Na de dood van Thich Nhat Hanh – ‘Feit van fictie onderscheiden’- een reactie
Wat Taigu niet noemt, is dat Thích Nhất Hạnh altijd de nadruk heeft gelegd op het interzijn van alles met alles onder andere als basis voor het besef dat geen mens op zichzelf staat maar is verbonden met iedereen om hem heen, én met alles op onze aarde, als basis voor al ons denken en handelen.
Waar is het radicale pacifisme gebleven?
Op de vraag waar het radicale pacifisme gebleven is, zijn verschillende antwoorden mogelijk. Maar duidelijk is: de pacifisten moeten er wél zijn.