Als wij in het verleden in Japan uit bedelen gingen had elke monnik een handbel, een kom en een tas bij zich. We liepen achterelkaar en om onze komst aan te kondigen belden we onophoudelijk en riepen een langgerekt Hooooooooooo. Ho betekent ‘de dharma, het pad’.
dharma
Zen en de zin van dharmabeoefening- deel een
Omdat zen zich richt op de geest, de levende zharma, is elk rationeel menen (!) te kennen van het boeddhisme veruit inferieur aan die ervaring. Het adagium is dat ervaren eerst komt, en woorden om die ervaring uit te drukken – voor zover dat überhaupt al kan – van later belang zijn.
‘Weinig mensen komen naar een Dhamma-voordracht om te horen hoe ze zich kunnen bevrijden van het aangename’
De Boeddha onderricht zijn zoon, Rahula (deel 3).
Stom
Monnik: “Wat is de leer?” De Boeddha plukt een bloempje. Monnik: “Is het bloemen plukken?”
Krista De Mey over de vier gedachten binnen Tibetaans boeddhisme
Ze vormen een belangrijke basis voor het spirituele pad. Ze laten je nadenken over de waarheid van ons bestaan.
Wil je ook een sangha in de lijn van Ayya Khema?
Iedere week mediteer ik naast mijn dagelijkse meditatie in, wat ik noem, de traditie van de boeddhistische theravada leraar Ayya Khema. De inspiratie haal ik uit teksten uit haar boeken die na of voorafgaand aan het zitten worden gelezen en besproken.
Ad van Dun – Misbruik door een gezagsdrager voor zelfzuchtige doelen
Boeddha zei: ‘Ik ken geen enkele kracht die zo moeilijk te overwinnen is als de kracht van Mara.’
Nieuwe bulderaar in het BD
Linji volgt de Oude Cheng op.
Schaap of slimmerik? Waarden die niet conform de Dharma zijn.
Het moge duidelijk zijn wat we allemaal op ons bordje hebben om in het leven wat minder aan groepsdwang-zelfs van mede-sanghaleden, vast te zitten en meer individu te worden.
Schaap of slimmerik? Groepsdier of individu op het spirituele pad
Op het spirituele pad kom je naast jezelf ook anderen tegen, en dat geeft zowel leerzame lessen als kansen op minder positieve beïnvloeding.
Afscheid ?
Het artikel ‘De knuppel in het hoenderhok’ van Jules Prast heeft voor veel discussie gezorgd. Onze lezer Sjoerd Windemuller stuurde naar aanleiding daarvan het volgende gedicht in.
Positiviteit als Dharma-oefening: Lichaam
Zitten op je kussentje is een mooi begin, maar constant hiernaar handelen is heel andere koffie. De Mahayana-meditatie ‘Jezelf en anderen verwisselen en qua behandeling gelijk stellen’ zit ook in deze hoek.
Met stomheid geslagen
In ons eigentijdse verstaan kom je tegen wat religie altijd heeft gekenmerkt, namelijk de behoefte aan het uitbeelden van heelheid en dus worden uit het boeddhisme die thema’s gelicht en naar behoefte bijgebogen die ons lijken aan te spreken.
Breek me de bek niet open…
Ik wil mijn vierde fase van eenentwintig jaar – of iets meer of minder – besteden aan delen en verdiepen, verdiepen en delen met wie er belangstelling voor heeft en mee wil delen en verdiepen, verdiepen en delen. Ben ik nu dan een sanyasin?
Er is geen Boeddha of Dharma buiten de ene Geest
Hoewel arhats het hebben over drie vergiften, kent de Tathagata niet eens twee verschillende begrippen. Arhats zijn mensen die de 84.000 vormen van verwarring hebben doen uitdoven, en misschien zijn er nog te vinden bij wie de verwarring voortduurt. Maar de Tathagatha heeft geen twee manieren om de Dharma tot uitdrukking te brengen. Als je zegt dat er twee Dharma’s zijn, dan belaster je de Tathagata.
Waakvlam
Shakya slaapt, Butsu gaapt.
Deconstructie der dharma’s
Talloze boeddhistische monniken hebben na het optreden van de historische Boeddha bestudeerd hoe de menselijke ervaring totstandkomt. Als je probeert bewust te maken uit hoeveel verschillende soorten ervaringen jouw film precies bestaat, dan doe je zo ongeveer na wat die monniken hebben gedaan.
Onder de essentie van het leven staat géén Grote Naam
“Het is makkelijk om ons vast te houden aan grote namen uit het verleden en ons in groepsbijeenkomsten te buigen over de bronnen van eeuwenoude tradities.” schreef Jules Prast zo’n beetje aan het slot van zijn artikel Boeddhistische bevrijdingsparadigma’s (23 oktober 2013).
Woorden schieten te kort
Rijmelend dharma delen aan Neerlands kust. Met Jules Prast. Zee, strand, wijn, het Ik en een kraai.
Berusten, ervaren, geloven
Als ik zwijmel, als ik wegzak, dan roep ik intuïtief Shinran als mijn beschermengel aan en samen lispelen we de Boeddha toe in ik weet niet welke incarnatie.
De dharma die door ons heen vloeit
Ik ben in de windtunnel van het boeddhisme terechtgekomen via zen en word in vele richtingen rond geblazen, al is het misschien beter te zeggen: de dharma blaast op vele manieren door de skandha’s heen waar ik mijn continu-veranderlijke ‘zelf’ mee associeer.
Dharmaqueen, dhramaqueen
Mijn vingers hebben eigenaardige schrijfvoorkeuren. Ze tikken graag ‘ene’ in plaats van ‘een’ bijvoorbeeld. En ze schrijven ook graag dhrama in plaats van dharma. Waarom ze dat doen? Geen idee.
Muziek, Dj’s, dansen en eten. Zou de Boeddha hier blij mee zijn?
Steeds meer boeddhistische organisaties organiseren AWAKE’s. Is het een vorm van evangelisatie? Of een methode, zoals de Boeddha er meerdere had, om mensen kennis te laten maken met de dharma. Er is veel discussie over. Marlou Jager onderzocht en danste mee.
