‘Leven is door dalen en door/op heuvels staan/ gaan. Het belangrijkste echter is om daar te gaan zoals je denkt dat het goed is voor jou en voor anderen. Leef en ge/ ga met anderen leren leven. Bedankt Jan’
Columns
Het jaar 2025 – dag 293 – kaalgeschoren
De politieman die een moord pleegde.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Dhammasabbatical
Waarom studeren? Waarom schrijven? De waarheid dat je na verworven inzicht het best meteen de vloer kunt gaan vegen, dringt zich groots en onontkoombaar aan mij op.
Menno – slot
Kort na 2003 heb ik voor mijn alter ego de naam “Dharmapelgrim” bedacht. Het begrip ‘alter ego’ betekent letterlijk “ander ik”. Denk nu niet dat ik een soort psychiatrische stoornis heb met meerdere ‘ikken’. Vergelijk het liever met de boven- en onderkant van een muntstuk. Kop en munt: zijn één geheel, en geen twee losse zaken. Ik ben Menno en tegelijkertijd bén ik ook Dharmapelgrim, en tussen die twee ervaar ikzelf geen enkel verschil. Ik gebruik mijn alter ego om mijn creativiteit en spiritualiteit te benadrukken. Ik schrijf als Dharmapelgrim voor het BD, zoals ik als opa op mijn kleinkinderen pas
Geen dood geen vrees (80) – Rouw
Het was avond bij het meer en de lucht kleurde alsof zijn leven ervan af hing. Er was overal paars en roze en geel en oranje, in woeste stille vegen. De mier en de vlinder keken ernaar alsof het de eerste keer ooit was. En eigenlijk was dat natuurlijk ook zo.
Geen dood, geen vrees (79) – De oversteek
Wees zo vrij als je kunt. Regelmatig lees ik prachtige stukken tekst en/of gedichten waarvan ik denk dat die voor een column geschikt zijn. Dat gebeurt veelal ‘s avonds of vroeg in de ochtend als het net licht aan het worden is.
Gesprekjes: DES-dochter
Het is nog vroeg in de morgen. Erg vroeg zelfs. De stad slaapt nog. Ik kijk de vrouw tegenover mij aan terwijl zij kalm voortgaat met het inpakken van haar rugzak. Eline. We hebben een nacht doorgebracht in de refugio (pelgrims-verblijf) van de kerk in Sittard*. Ieder in een eigen opklapbed dat we uit een soort kast moesten trekken.
Geen dood geen vrees (78) – Als het leven anders wordt
Wie deze columns leest weet dat ik regelmatig als vrijwilliger met gedetineerde mannen en tbs-gestelden heb gewerkt. Dit heeft een prachtige verdieping in mijn leven gebracht. Het betekende ook een confrontatie met mensen en met een wereld die ik voorheen niet kende.
Het jaar 2025 – dag 290 – stem
Praten – oorlog en vrede.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Raad van State geeft verkeersinformatie
De aanstaande verkiezingen veroorzaken veel botsingen in het land. Nogal wat bestuurders houden zich niet aan de regels voor het maatschappelijk verkeer. Er is intussen sprake van een verkeersinfarct. Volgens sommigen staat het land al een jaar stil. Gezien deze situatie heeft de Raad van State de filemeldingen overgenomen van de ANWB.
Geen dood, geen vrees (77) – Metta meditatie
Mag ik vrij zijn van gehechtheid en afkeer, zonder onverschillig te zijn.
Het jaar 2025 – dag 289 – onbekende bestemming
De woning was leeg, mijn neef spoorloos.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Tussen mij en jou
Er bestaat een merkwaardige spanning in ons bestaan.
Wie zich afstemt op de wordingsdrang van het leven, ervaart verbondenheid.
Alles hangt met alles samen: bomen, rivieren, mensen, de sterrenhemel boven ons.
Soms valt de scheiding weg, en weten we – zonder bewijs – dat we gedragen worden door iets groters dan onszelf.
Geen dood, geen vrees (76) – Losse aantekeningen: Dood
Wat een prachtige dood. Ik werd door mijn fysio, Josine, mijn rug gemasseerd terwijl ik in bed lag. Toen ik wakker werd was Josine weg en was het zo mooi in de kamer. Met prachtig licht, licht en donker tegelijk. Prachtige natuur met vogels, kleurende bladeren. Voelde me zo dankbaar, zo dankbaar. Zou zo dood mogen gaan. zo bewust doodgaan is een bijzonder ding.
Het jaar 2025 – dag 288 – oma
De wedergeboorte van mijn oma Trui.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dhammazaadjes – Stilte
Uitsluitend in stilte bevindt zich de ware transcendentie, maar let op: stilte is bedeesd. Stilte komt nooit met wereldse bravoure, komt nooit met een processie van barokke praal en dito spektakel, met op kop een opzichtige tamboer, die met zijn mace de maat aangeeft.
Peter – Bericht uit het beschermde huis (11)
In de verslavingskliniek waar ik zat kreeg iedereen die klaagde over malende gedachten of slapeloosheid het antipsychoticum Seroquel, bij wijze van tranquillizer. Er werd dermate massaal gestrooid met die pillen, dat herstellende verslaafden ze stiekem onderling uitdeelden. Niet om elkaar van psychotische klachten af te helpen, maar omdat je van die Seroquel zo stoned als een garnaal wordt.
Geen dood, geen vrees (75) – Gevallen
Wakker worden, genieten van de stilte, vogels die zich laten horen. Pijn die er (nog) niet is maar ongetwijfeld komt. Lig ik in een goede houding, hoe was mijn nacht? Verschillende soorten pijn. De pijn van de kanker, de pijn van de klap bij mijn val in de badkamer gisteren. Geen kracht meer de val te voorkomen.
Het jaar 2025 – dag 287 – shit
Ontwaken en de opruimplicht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
‘Weinig mensen komen naar een Dhamma-voordracht om te horen hoe ze zich kunnen bevrijden van het aangename’
Dit ‘nergens vertoeven’ heeft alles te maken met wat op dit moment gebeurt. Hoofdpijn of geen hoofdpijn; file of geen file. Het heeft echt geen belang wat er gebeurt. Kan je alles met zo’n ingesteldheid benaderen? Dit vereist volledige aanvaarding. Maar totale aanvaarding betekent niet berusting. Het betekent niet: “Oké, wat mij ook overkomt, ik blijf hier zitten en laat alles maar over mij heenkomen”. Het betekent wel: “Dit gebeurt nu, op dit ogenblik. Ik kan het niet veranderen, het proces gaat zijn eigen gang. Kan ik totaal aanwezig zijn, zonder te verlangen naar het voorbije of het volgende moment?” Aandacht is in dit moment, als we inademen en weer uitademen. Het is een totale aanvaarding zonder te discrimineren, zonder voorkeur. En ja, ik ben me er maar al te zeer van bewust dat dit gemakkelijker gezegd is dan gedaan.
Geen dood, geen vrees (74) – Gaten
Soms kan ik me heel opstandig voelen. Ik wil gewoon niet dood. Ik wil genieten van wat er is, van wat er wel is.
Het jaar 2025 – dag 286 – tirannen
‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht.’
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Geen Manjushri op Wutaishan
Ook zen zelf is daarmee helemaal in de fout gegaan. De nuchterheid van Linji werd in de Song omgevormd tot heroïek. Zen werd een soort ervaringsfetisjisme. Van verschillende zenleraren hoorde ik dat het ‘onmiddellijke pad’ betekent dat als je maar genoeg mediteert, je onverwacht een diepe verlichtingservaring kunt hebben. Helaas is dat maar voor enkelingen weggelegd. Ik heb altijd moeite gehad met dat idee. Uiteindelijk ben ik er helemaal van teruggekomen.
Menno – Xavier
Het gesprek neemt een bijzondere wending, vindt Menno. Hij raakt erdoor in de war. Eerst wil de man geen adressen uitwisselen, daarna wil hij niet vertellen wat voor werk hij doet en nu zit ‘ie over liefde te praten als het enige dat ertoe doet.
