In mijn hart ben en blijf ik een zenboeddhist. De gang naar de nembutsu heb ik alleen maar gemaakt omdat mijn haperende gezondheid de regelmaat van zitmeditatie in de weg zit. De nembutsu kun je altijd en overal beoefenen, zelfs wanneer je met je sangha in de zendo zit.
Columns
Dick – Jongste zenkunst
In zijn drang mens en wereld diep gewaar te zijn, schiep Frederick Franck (1909-2006) een nieuwe zenkunst. Het gebeurde rond 1957 op de evenaar in Lambarene waar hij als tandarts samenwerkte met Albert Schweitzer.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (10) – Overgave, vrij zijn
Overgave = vrij zijn. Wat een feest! Het is als een diepe meditatie en net als de momenten van vrij zijn die ik eerder heb beleefd zoals die keer dat ik vanaf Terschelling de Waddenzee inliep en in volledige stilte alles een was.
Het jaar 2022 – dag 7 – lijnen
Binnen de lijnen blijven is een kunst.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddha in de bajes – fikse stijging moord(poging) door minderjarigen
Het nieuwe kabinet heeft aangekondigd te investeren in veiligheid en strafrecht en ongetwijfeld is dat terecht, echter, er moet vooral preventief gewerkt worden.
Marloes Lasker – Ik wil geweld gebruiken
‘Weet je, ik denk dat ook dit weer voortkomt uit dat ijzersterke verlangen. Dat ontzettende wilskrachtige, maar ook zo subtiele (want niet altijd even makkelijk te herkennen) verlangen. Om de waarheid te kennen, om de waarheid te bezitten. Iets in mij is bereid daarvoor geweld te gebruiken. Liever nog dan de machteloosheid aangaan, die mij vertelt dat ik altijd net naast de waarheid grijp, mijn hele leven lang.’
Het brood was op, en ook een bewust mens moet eten
Dus ik knalde gewoon bijna uit m’n vel van bewustzijn, zo bewust was ik.
Het jaar 2022 – dag 6 – beste
Sommigen schrijven mij aan als beste…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 5 – hond
Honden als redders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 4 -verleden
De kraakwagens en de familie.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 3 – kleinebald
Het draaiorgel speelt Lang zal hij leven. In de gloria.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Theo – Een foto
Ik heb een foto gemaakt van mijn ouders.
Tussen de witte wolken
Van oudsher was er in China een bijzondere waardering voor kluizenaars. Het waren mensen die de wereld achter zich hadden gelaten. Ze woonden ver weg in afgelegen, onherbergzame gebieden, hoog in de bergen tussen de wolken. Ze stonden hoog in aanzien en werden geroemd om hun wijsheid en bovennatuurlijke krachten.
Leven in Thailand – 31 december 2021
‘s-Avonds thuis hoorden we uit de verschillende dorpen om ons heen de muziek overwaaien. Zo af en toe waren er al wat knallen en hier en daar een vuurpijl. Om 12 uur nam het vuurwerk even kort in hevigheid toe, om half 1 was het stil. Geen vernielingen, geen brandstichting. Wat een mooie manier om het nieuwe jaar in te gaan.
Dharmapelgrim – De Maalstroom en Reïncarnatie (deel 7)
Mensen met een verstandelijke handicap hebben lang niet altijd een lager of minder ontwikkeld bewustzijnsniveau dan bijvoorbeeld een hoogleraar. Mocht een hoogleraar zoiets denken, adviseer ik hem/haar om bij zichzelf te rade te gaan, want bewustzijnsniveau en verstandelijk niveau zijn twee totaal verschillende zaken. Ze gaan vaak samen op, maar dat is geen wet.
Na de twijfel – afscheid van de historische Boeddha
De twijfel sloeg toe! Waarom zou ik heel mijn leven om een leer heen bouwen en zelfs al jaren plannen maken om de monastieke weg te gaan bewandelen. Dit alles om het nirvana te bereiken, de verlossing van de ketenen de verlossing van wedergeboorte. Ik geloof echter niet meer dat ik na mijn fysieke dood wedergeboren zal worden.
Dick – werkelijkheid
Uit het niet-weten doemt een soort weten op, waarvoor elk woord te groot blijkt. Dit vinden kent geen causaliteit, maar het strompelen hoort erbij.
Een boeddhistische maatschappijvisie?
Een ander soort bodhisattva leeft tussen ons in. Het zijn de onbaatzuchtige mensen die zich, al dan niet vanuit een boeddhistische overtuiging, geheel inzetten voor hun omgeving. Die niet blijven zitten op de mat, maar zich zo nodig zonder vrees tegen bestaande maatschappelijke verhoudingen in bewegen.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (9) – Leven als doden?
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Boeddha in de bajes – Sander D. positie elders
…
Waarom schrijven en lezen manieren zijn om ter communie te gaan
Voor mij is zelfverkozen eenzaamheid een van de grootste vormen van rijkdom die een mens kan verwerven. De grote, heilige paradox van het menselijk bestaan is dat wij alleen zijn, maar ons enkel eenzaam voelen als we niet beseffen dat elke ervaring van je afgescheiden voelen een illusie is.
Het jaar 2021 – dag 364 – verlichting
Een paar keer per jaar vragen mensen mij hen wat bij te praten over het boeddhisme. Nou, ik heb geen bodhiboom in de tuin staan en ik ben een luie student. Maar om ze niet teleur te stellen en van het gevraag af te zijn dreun ik maar wat boeddhistische thema’s op. Er zijn volhouders die blijven zeuren. Het leven is niet altijd gemakkelijk.
‘Het is wel even wennen, Boeddha woont in de Ardennen’
Boeddha woont in de Ardennen, in het kasteel van het Tibetaans instituut Yeunten Ling in Huy. Kijk mee door de ogen van Emmaho.
Arjan – Geen liefde is ook niet alles
Flower power, de seventies, liefde. In het boeddhisme is het woord liefde inwisselbaar met het woord respect. Liefde voor jezelf is zelfrespect. Liefde gunt iemand zelfvertrouwen.
