• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Sogenji desu: SANZEN 2

Sogenji desu: SANZEN 2

8 oktober 2022 door Bertjan Oosterbeek

Bertjan OosterbeekBertjan Oosterbeek bracht in 2011-2012 een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama – Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk.

Het eerste wat ik van de Roshi leerde was ‘niet denken’. Dat is overigens iets anders dan ‘geen gedachten hebben’. Zoals ons hart gemaakt is om voortdurend bloed in ons lijf rond te pompen, zo zijn onze hersenen gemaakt om voortdurend gedachten te produceren. Dat is nu eenmaal zo, en daar is dan ook helemaal niks mis mee.

Het wordt pas een probleem als we ons door die gedachten laten meeslepen en erin blijven hangen. Vooral als  het gaat om gedachten die niet echt helpen: ‘Dat kan ik niet’, ‘Ze vindt me vast saai’, ‘Daar heb ik helemaal geen zin in’. Dat zijn van die gedachten waar je helemaal niks aan hebt, maar die vaak toch blijven opborrelen en je doen verkrampen. ‘Niet denken’ is voor mij die gedachten te zien ‘gebeuren’. En om ze vervolgens te laten voor wat ze zijn. De Roshi had niet meer dan één sanzen nodig om me dat te laten begrijpen. Écht te begrijpen, want de  theorie had ik natuurlijk al honderd keer eerder gehoord.

sanzen 2Toen ik voor de allereerste keer sanzen achter de bel in de kohojo zat, stond m’n lijf stijf van de spanning en klopte mijn hart in m’n keel. Niet heel erg ‘zen’. Misschien ook wel omdat ik geen idee had wat me te wachten stond. Wat de Roshi zou gaan vragen en wat ik dan zou moeten antwoorden. In mijn hoofd doorliep ik allerlei mogelijke scenario’s – scenario’s waarin ik de Roshi zou verbazen met mijn spitse antwoorden, want ik wilde natuurlijk wel een goede indruk maken. Maar wat me misschien nog wel het meest nerveus maakte was juist dat ik zo nerveus was! Daar zat ik dan met m’n tweeënveertig jaar, niet bepaald één van de jongste studenten. En dan als een volslagen neuroot voor de Roshi verschijnen? Wat voor indruk zou dát wel niet maken? Wat zou hij denken als ‘ie mij zo zag? “Mijn god, wat hebben ze me nou weer gestuurd…” Ik hoopte dat het misschien zou overgaan wanneer ik eenmaal door het donkere gangetje op weg naar de Roshi liep. Maar dat was niet zo. Het werd alleen maar erger.

‘What is your practice?‘ was het eerste wat de Roshi me vroeg toen ik eenmaal op het kleine vierkanten kussentje voor hem zat. Ik zei dat ik probeerde sussokan te doen. Sussokan is een manier van ademhalen die eigenlijk aan de hele zentraining in Sogenji ten grondslag ligt. Dat had ik tenminste gelezen in de instructie map getiteld ‘Sogenji guide for zen practice‘ die me op de eerste dag in m’n handen gedrukt was. Geheel in de stijl van Sogenji een versleten ringmapje met een smoezelige bruine kaft, die een aantal slecht gelukte kopieën bij elkaar hield. Sussokan kwam erop neer dat je eerst zo diep als je kon uitademde. En als je dacht dat je longen helemaal leeg waren, dan gaf je nog drie korte pufjes om nog ook het  allerlaatste beetje lucht eruit te persen. Pas dan liet je – als vanzelf en zonder iets bijzonders te doen – je longen weer vollopen. Eigenlijk was dat alles. Maar het zal niemand verbazen dat toen de Roshi me vroeg om hem mijn ademhaling te laten zien, de sussokan die mijn gestreste en verkrampte lijf produceerde helemaal géén indruk maakte. En daarvan was ik me natuurlijk pijnlijk bewust.

‘Sussokan is not an exercise,’ zei de Roshi. ‘The body is just an instrument, the mind is just an instrument, pay close attention to that. Who is the true master?‘ Hij demonstreerde nog een keer zijn eigen sussokan – die heel lang en heel diep was – en daar moest ik het mee doen. De Roshi rinkelde zijn belletje en ik verliet de sanzen room.

Ik weet niet waarom, maar het was wel precies wat ik op dat moment moest horen. Opeens zag ik haarscherp dat het mijn neurotische gedenk was dat de stress in mijn lijf veroorzaakte en niet omgekeerd. Hoe ik meer ik nadacht, hoe nerveuzer ik werd. En dat de enige manier om dat te stoppen was: ‘niet denken’. En toen ik de volgende dag weer op mijn beurt voor sanzen zat te wachten, zei ik iedere keer wanneer ik een gedachte voelde opkomen tegen mijzelf: ‘Don’t waste your time with unnecessary thinking…‘ Iedere keer als ik begon na te denken over hoe de sanzen zou kunnen gaan verlopen, iedere keer als ik merkte dat er een golf van lichte paniek door mijn lijf stroomde: ‘Don’t waste your time with unnecessary thinking…‘ Voor mijn gevoel wel honderd keer, maar ik hield het stug vol. En het werkte! Toen ik weer voor de Roshi zat, was alle stress compleet weg.

En het ging verder dan alleen de zendo. Dat merkte ik toen ik een paar dagen later de bus naar downtown Okayama pakte. Gewoonlijk was dat een stressvol gebeuren voor me: niet precies weten waar ik eruit moest, niet weten hoeveel ik zou moeten betalen, hoe die rare kaartjes die je achterin de bus uit een machientje moest pakken nou precies werkten. Maar ik voelde meteen dat die nervositeit van vroeger er niet meer was. Ik was de rust zelve. En eigenlijk is dat gevoel niet meer weggegaan.

Het leverde overigens wel weer iets anders op om me druk over te maken. Juist om dáárvan af te komen – daarvoor was ik naar Japan gekomen. En nu, nog maar zes weken in Sogenji, had ik dat al bereikt. Wat moest ik in hemelsnaam nog van de rest van mijn jaar verwachten?

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

(c) 2012 Bertjan Oosterbeek

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Geluk, Zen Tags: Bertjan Oosterbeek, Japan, klooster, roshi, sanzen, serie

Lees ook:

  1. Sogenji desu: SANZEN 2
  2. Sogian Desu: NENGE MISHO
  3. Sogenji desu: SANZEN
  4. Sogenji desu: KUYO

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
08 feb
Online Lezingenserie 'Spirituele wetenschap - De nieuwe wetenschappelijke mentaliteit' (2)
8 feb 23
08 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
8 feb 23
09 feb
ONLINE - Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
9 feb 23
09 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
9 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Het lijden in de wereld

    Taigu - 6 februari 2023

    Het komt Taigu voor dat boeddhisme te vaak gaat over ‘verlichting’ en te weinig over het lijden in de wereld, dat eerst moet worden opgelost voordat iemand zich in spirituele zin bevrijd kan wanen. Het existentiële kerndilemma van boeddhisme is dat wij ieder delen in de rotheid van de wereld, terwijl wij over het vermogen beschikken onze bevrijding dichterbij te brengen door het lijden van de ander te verminderen. In sommige teksten wordt dit vermogen ‘boeddhanatuur’ genoemd.

    Linkerhemisfeer domineert – een catastrofale weg

    Rob van Boven en Luuk Mur - 6 februari 2023

    We leven steeds meer in een materialistische wereld gericht op nut en macht, met hebzucht als doorlopende achtergrond motivatie. Afleiding is inmiddels vooral een noodzakelijkheid, waardoor het een gevangenis is geworden. Volle brede aandacht voor de natuur, elkaar, de omgeving kunnen we niet meer opbrengen.

    Ashoka – India’s bijna vergeten keizer

    Kees Moerbeek - 5 februari 2023

    De verdiensten van Ashoka (circa 268 – 232 v.o.j.), de derde keizer van het Mauryaanse rijk zijn groot, maar hij was bijna vergeten. De vertaling van zijn inscripties in de 19de eeuw ontrukte hem aan 2.000 jaar vergetelheid. Dit artikel gaat over het boek Mauryan India van de ook internationaal eminente Indiase historicus Irfan Habib en vooral over Ashoka’s inscripties.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het regressieprobleem in de advaita vedanta
    • Het jaar 2023 – dag 38 -ziekzwakmisselijk (2)
    • Als individu ben je nooit alleen…
    • Stichter van Fo Guang Shan – eerwaarde meester Hsing Yun (97) overleden
    • Onderzoek Aon: 313 miljard dollar schade in 2022 door natuurrampen

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens