Sartre schreef in ‘Over het existentialsime’: de mens is vrijheid en hij wordt wat hij van zichzelf maakt. De leegte is het einde van alle gevangenschap en beperkingen, in de menigte willen zijn, alles altijd net als alle anderen willen doen, is de oorsprong ervan.
werkelijkheid
Dharmapelgrim – over Afspraken, Magie en Illusie (3)
Zonder afspraken leven we met zijn allen in chaos (C), zoveel moge duidelijk zijn. Met afspraken leven we óók in chaos, maar door alle afspraken die we met elkaar naleven, merken we daar niet zoveel meer van.
Dharmapelgrim – waarheid en werkelijkheid
Waarheid is subjectief. Tegenover één onversneden allesomvattende ledige volheid, staan ontelbare waarheden. Er zijn namelijk net zoveel waarheden als er wezens zijn die er een waarheid op na houden, zijnde hun hoogst persoonlijke perceptie van de werkelijkheid.
Mijmeringen over bewustzijn (3)
Zonder erbij stil te staan, gaan we ervan uit dat onze zintuigen de wereld objectief aan ons doorgeven. De ogen functioneren in deze gedachte als een camera. We zijn echter geen passieve camera. Onze hersenen creëren onze kijk op de werkelijkheid. De wereld ontstaat in een soort dans, een co-creatie.
Met zestien in bad…
Zodra we denken iets bereikt te hebben zijn we er, enkel alleen daardoor al, mijlen ver van verwijderd. Zodra ik denk dat mijn zelf weggevallen is, zit ik daardoor alweer in een constructie van mijzelf gevangen. Er is geen bereiken en geen niet bereiken. Er is enkel dit.
Ad van Dun – Wijsheid als noodzaak
Alle maatschappelijke drukte (politiek, media, huishouding) doet ons haast vergeten hoe belangrijk innerlijkheid is in het leven van een mens. En zet je dan ook nog eens stevig in op het promoten van culturele verworvenheden (kunst, wetenschap, technologie) en op de onderbouwing van het belang daarvan (filosofie, psychologie, sociale moraal), dan is het misschien niet zo vreemd als je ongemerkt het geheel uit het oog verliest.
‘Iedereen heeft zijn eigen waarheid’
Wanneer persoonlijke gezichtspunten gelijk gesteld worden aan waarheden, dan treedt er een soort inflatie van het begrip ‘waarheid’ op. Niet langer wordt het gereserveerd voor een adequate beschrijving van de werkelijkheid, maar wordt het begrip ‘waarheid’ meer en meer gebruikt om persoonlijke, emotioneel gestuurde gezichtspunten aan te duiden.
Frans Langenkamp – De werkelijkheid kan niet met ons verstand begrepen worden
– daarom dienen we een irrationeel geloof te omarmen.
Met zestien in bad…
Zodra we denken iets bereikt te hebben zijn we er, enkel alleen daardoor al, mijlen ver van verwijderd. Zodra ik denk dat mijn zelf weggevallen is, zit ik daardoor alweer in een constructie van mijzelf gevangen. Er is geen bereiken en geen niet bereiken. Er is enkel dit.
Het jaar 2018 – de honderdendertigste dag -geloven
Een geloof is geen wetenschap, al weten gelovigen wel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
André – Schaken en schakelen
In zijn roman ‘4 3 2 1’ biedt Paul Auster vier versies van één mensenleven. Hij stopt eigenlijk vier romans in één boek en speelt op een onderhoudende manier met plausibele alternatieven in een levensloop.
Tweespraak – ‘De echte wereld is iets heel anders dan de indruk die je zintuigen je voorschotelen’
Rob: In mijn werk kom ik regelmatig de vraag tegen wie ben ik. In deze vraag zit een aanname dat er een -ik- is. Ik kan meegaan met de stelling dat er geen -ik-, is in de zin dat -ik- geen entiteit is, maar een aanduiding, een benaming voor een aantal verschijnselen.’