Als je sterft, dan ga je naar de hemel. Daarover lijkt onder gelovige christenen brede overeenstemming te bestaan. Maar hoe zit het eigenlijk in het boeddhisme? Wat zegt dat over wat er met je gebeurt wanneer je komt te overlijden?
“Dit leven is alles wat er is.” Wie dit als zenbeoefenaar werkelijk meent, heeft nog het een en ander te leren over de bodhisattvaweg. Het westerse agnosticisme dat uit dit ene zinnetje spreekt, staat op gespannen voet met heel de ervaringshorizon van vijfentwintig eeuwen boeddhisme.
‘Stephan Batchelor (Schotland 1953) intrigeert me. Ik las voor €7,50 de pocket Boeddhisme zonder geloof: een nieuwe cultuur van ontwaken (Asoka, 1998) en ik was verkocht’.
Er zijn zogenoemde soms zelfbenoemde boeddha’s onder ons, maar wat merkt Jan met de pet van de invloed van het boeddhisme in onze samenleving? Hoe evolueert het boeddhisme onder invloed van onze westerse cultuur?
Hoe evolueert het boeddhisme onder invloed van onze westerse cultuur? En wat heeft de moderne mens aan deze eeuwenoude traditie? Boeddha’s in het Westen volgt een aantal pioniers die het boeddhisme elk op hun eigen manier vertalen en laten zien hoe het ons leven en onze samenleving verrijkt. Zondag 19 januari om 15:25 op NPO2: deel 2.
Hoe boeddhisme de samenleving verrijkt. Mindfulness voor chronisch depressieven. Oorlogsveteranen die leren omgaan met hun trauma’s via inzichtsmeditatie. En mensen die wereldwijd van achter hun laptop een groepsretraite volgen. Het is slechts een greep uit de vele gezichten van het boeddhisme in het Westen.
Je kan met redeneren, met woorden, nooit het mysterie van het leven ontcijferen. Je kunt er over praten, omschrijvingen geven. Maar het eindeloze van een Boeddha, zonder grenzen, zonder beperkingen, kan je nooit door woorden leren; je moet het ervaren. Doordringen in het mysterie kan je enkel door stil te worden. Zoals de riviergod stil werd bij het zien van de oceaan en in die oceaan ervoer wat oneindigheid is.
Ik voel behoefte aan stilte, veel stilte, en tijd voor meditatie, zitten, zitten en nog eens zitten, om de vrijheid en blijdschap zich te laten verdiepen, en ruimte te creëren waarbinnen het antwoord op de vraag ‘Wat nu?’ verder kan groeien en uiteindelijk spontaan geboren kan worden.
En toch is het uiteindelijke probleem met Batchelor’s oorlog tegen karma en wedergeboorte, simpelweg dat hij een oorlog voert. Zijn kamp staat aan de andere kant van het doctrinaire slagveld opgesteld, van waaruit hij een kruistocht lanceert vanuit de overtuiging dat zijn visie de juiste is.
