is vipassana-beoefenaar en kritisch boeddhist.
De ideale leraar is (voor mij) degene die je teleurstelt door hem of haar niet teleur te stellen.
Of, zoals Martine Batchelor destijds tegen me zei: er zijn leraren die niet zo aan hun leerlingen gehecht zijn , die ze moeiteloos naar een andere leraar kunnen laten gaan.
Door Stephen Batchelor, en wat kanttekeningen van Joop Romeijn.
Er zijn mensen die geloven in reïncarnatie of in wedergeboorte. En er zijn mensen die zich vorige levens (zeggen te) herinneren; die ‘geloven’ niet, die weten. En die herinneren zich dus ook hoe het is, dood te gaan, dat hebben ze op diverse manier ondergaan (‘gedaan’ lijkt me te actief uitgedrukt). Ik hoor daar niet bij, ik heb het nog nooit gedaan – doodgaan – ik weet het niet.
Leidraad van BDU om groepen en leraren te waarderen.
‘De Apollinische mens stelt zich op een afstand van de wereld op, nog niet zozeer om haar te overzien of te beoordelen als wel om zijn verantwoordelijkheid voor de wereld te kunnen dragen, en haar de wetten te kunnen stellen, die zij behoeft.’
‘De obsessie met het positieve maakt dat de functie van het negatieve wordt verwaarloosd.’ Joop Romeijn in een boeiende beschouwiong over negatief denken. En de kracht die daaruit voort kan komen.
Joop Romeijn laat zijn licht schijnen over nepcitaten, dus wat de Boeddha niet zei.
Ga ik stemmen en wat? Joop Romeijn dook alvast het stemhokje in en maakte een beschouwing.
Joop Romeijn, vipassanabeoefenaar en kritisch boeddhist, belicht vandaag mudita, een van de de Brahmavihara’s, de vier verheven toestanden van de geest. Tegelijkertijd zijn dit de methoden in de verdere beoefening van het boeddhistische pad. Op zijn blog besprak hij al eerder twee boeken over de eerste twee, met name over metta.
