Reïncarnatie vindt géén énkele grond in de buddhasasana. In de Dhamma is geen plaats voor een ‘zelf’, een ‘ik’, een ‘ziel’ (P. atta) dat de dood overleeft. Alle fenomenen, dingen, verschijnselen zijn immers ‘zelfloos’ (P. anatta), d.i. ze bezitten geen enkele stabiliteit, geen ‘zelf’, geen ‘ik’, geen ‘ziel’.
dukkha
Guy – De essentie van Boeddha’s Leer: bevrijding uit dukkha
Bevrijding ontstaat wanneer handelingen niet langer intentioneel gebeuren, maar spontaan én in overeenstemming zijn met de situatie. Zo worden handelingen vrij van voornemens, vrij van ‘worden’. Zo bevrijden ze zichzelf. Zo worden ze een ‘stroom’. Ruimte. Akasa.
De goede leer
‘Want zoveel is zeker: hoe verschillend mensen ook zijn, ieder die zijn toevlucht zoekt in het boeddhisme, zal zich wat lichter kunnen gaan voelen, een beetje bevrijd van zijn eigen zwaarte en van de neerwaarts trekkend materie.’
Joop – Een tekst geschreven vanuit verbazing
‘De Apollinische mens stelt zich op een afstand van de wereld op, nog niet zozeer om haar te overzien of te beoordelen als wel om zijn verantwoordelijkheid voor de wereld te kunnen dragen, en haar de wetten te kunnen stellen, die zij behoeft.’
Boeken – Ecodharma Buddhist Teachings for the Precipice
Gijs Mushin van Gaans: ‘Vanwege de thematiek is het geen gemakkelijk boek geworden. Vooral het eerste hoofdstuk ervaarde ik als confronterend. Loy bespreekt hier meerdere voorbeelden van hoe het menselijke ingrijpen onze natuurlijke wereld heeft vernietigd.’
Leidt Vipassanameditatie tot geluk?
Ons verhaal kan aardig samengevat worden in de woorden van een monnik die ik las in een boek van Joseph Goldstein: wat een geluk om te ontdekken dat het geluk niet in het aardse gevonden kan worden!?
Ontkennen om te kunnen groeien: Anatman
En om naar dat niveau te groeien moeten we het oude beeld van een onveranderlijk zelf loslaten, dus erkennen dat we uiteindelijk een anatman-identiteit hebben.
‘We weten dat geluk niet tevreden stelt’
De ‘ik’ in het lied Alles kan een mens gelukkig maken ontbreekt het aan niets. Toch zou die ik iets vaker simpelweg gelukkig willen zijn. Een luxeprobleem, of toch niet? De behoefte aan geluk is geen onzin. De ik uit het lied heeft het mooi voor elkaar, zoals dit in het dagelijks taalgebruik heet. Anderen hebben het minder goed getroffen, bijvoorbeeld vanwege hun gezondheid en andere obstakels.
Piet van Leeuwen, hospice-arts: ‘Sterven is vertrouwen’
Kunnen anderen nu nog van me houden nu ik er zo bij lig, zeg je. De angst om niet langer geliefd te zijn als men zo verzwakt is?
Het pad van een heer van stand
Om zich te beschermen tegen de hebzuchtige omwereld wonen de Bovenbazen, negen in aantal, in de Gouden Bergen, omringd door wolfsklemmen en schietijzers. Deze ‘bovenste tien’ leiden een kommervol bestaan en verpozen zich met het ruilen van hun aandelenpakket.
Goff – Boeddhisme achterhaald III
Dat we altijd onbevredigd zullen blijven (dukkha is de boeddhistische term), dat alles vergankelijk is (anicca) en dat niets autonoom bestaat (anatta) is geen diepzinnige filosofie en het is ook geen monopolie van het boeddhisme.
Edel Maex – Lukken en mislukken
Is mediteren een vlucht uit de grote boze buitenwereld om een boven de werkelijkheid verheven essentie op te zoeken? Sommigen proberen dat. Maar aan de werkelijkheid valt bijzonder moeilijk te ontsnappen. Ze haalt ons altijd weer in. Er is geen andere plaats om te leven dan de werkelijkheid.
Zeshin – Dukkha
Is goed te vertalen met leed, de pijn van ziekte ouderdom en dood, iets waar elk levend wezen aan onderhevig is. Elk levend wezen loopt in cirkels om telkens weer op zijn schreden terug te keren, geboorte, ziekte, ouderdom en dood. Wat is de diepgang van het westers boeddhisme? Elke avond wordt in Japanse kloosters […]
Goff – wit
Zoals wit geen kleur is, is bevrijding van dukkha geen mentale toestand. Het is een min of meer homogeen mengsel van alle factoren van de menselijke persoonlijkheid: mentale, fysieke en maatschappelijke.
Leidt Vipassanameditatie tot geluk?
Worden we van vipassameditatie gelukkiger? Paul Boersma vindt dat een rechtmatige vraag.
Lang leve Mahayana
Voor de zenbeoefening is het van belang altijd de dynamiek van loslaten en stilzetten van overerfde beelden en metaforen geactiveerd te houden. Mahayana, waarvan zen een vertakking is, kent een potpourri aan zulke voorstellingen die, welbeschouwd, niet altijd goed verenigbaar of te rechtvaardigen zijn.
Een tekst geschreven vanuit verbazing
‘De Apollinische mens stelt zich op een afstand van de wereld op, nog niet zozeer om haar te overzien of te beoordelen als wel om zijn verantwoordelijkheid voor de wereld te kunnen dragen, en haar de wetten te kunnen stellen, die zij behoeft.’
