Plakkerige gedachten over de afwijzing dringen zich voortdurend aan me op. F*ck!
Zen
Zen is meer dan zitten
Wat we doen op ons kussen is zeker belangrijk. Maar wat we doen wanneer we van ons kussen opstaan, is minstens even belangrijk. Uiteindelijk is het zelfs belangrijker. Onze meditatiepraktijk zou futiel zijn als ze zich niet uitdrukte in ons dagelijkse leven.
Bertjan – de Boeddha, dharma en sangha
Net zolang totdat je het doorkrijgt: je bent nooit ook maar één haar beter dan wie dan ook.
Connie – Kletsen met de dharma
Ik vroeg: ‘Wat is je taak?’. ‘Er zijn’, zei de dharma
Guy – dhammazaadjes – Dhamma is één
‘Dhamma heeft slechts één smaak. De smaak van bevrijding.’
Ardan – De (on)gelukkige boeddhist
Dus waarom dan toch deze identiteitscrisis? Waarom wil ik zo’n rigoureuze stap zetten? Iemand die 18 jaar zen beoefent, en notabene deze zomer ook nog tot zenleraar is geordineerd, zou toch beter moeten weten? Of in zen jargon: beter moeten niet-weten…
Peter – Mediteren na amputaties
Ook invalide mensen kunnen mediteren. Toen ik veertien jaar geleden in een rolstoel belandde, probeerde ik de eerste jaren wel eens volgens de zenmethode te mediteren die ik toen al lang kende. Maar met geamputeerde benen vijfentwintig minuten in een rolstoel mediteren met een rechte rug en gevouwen handen leidde tot serieuze rugklachten.
Zen en wijn – Martin Kieninger: ‘Ik vier het leven’
Het transformeren van mijn donkere gevoelens was een behoorlijke kluif. Uit ervaring weet ik dat zelftransformatie vraagt om een flinke toewijding aan meditatie en het werken aan je innerlijk.
‘Leer mij hoe ik mijn hart moet vertrouwen’
Elsbeth Wolf: ‘Sinds mensenheugenis is de eindejaarperiode een tijd van bezinning, het is de tijd van hoop op het nieuwe leven en nieuwe licht. Wellicht is er daarom ook in onze tijd bij veel mensen een innerlijke drang om samen te komen in de stilte. Jarenlang nam ik deel aan oudejaars sesshins in Cadzand. Ze waren van een grote schoonheid, mede door de locatie, want de lichtvervuiling is daar vele malen minder dan in de Randstad. Cadzand ligt aan de kust te midden van het Zeeuwse uitgestrekte polderlandschap. Op weg van de zendo naar onze slaapplaatsen, liepen we dan onder een fonkelende sterrenhemel met heldere maan, die de onderlinge verbondenheid en eeuwigheid in het moment tastbaar maakten in de vrieskou. Het is een dierbare plek; in zo’n vriesnacht van acht jaar geleden maakte ik een sprong in het diepe en onbekende: sprong voorbij alle angst, de sprong van een ‘honderdmeter hoge paal’. Dit jaar ben ik er weer geweest om de oude en dierbare banden met m’n vroegere leraar en andere medereisgenoten op de weg te vieren.’
zen in love
…
Ardan – examen
Op school draait alles er om dat je het moet weten. Hoofdsteden van landen waar je nooit geweest bent, vervoegingen van werkwoorden in het Frans, het begrijpen van Nederlandse teksten, de oorlogen van vroeger in verschillende werelddelen enzovoort, enzovoort. Daar groeien we allemaal mee op.
Bijzondere tweeluik documentaire: In de stroom van de 10.000 dingen in de Boeddhistische Blik
De Boeddhistische benadering van stervensbegeleiding.
Edel – Wat helpt
Je hebt een andere cultuur nodig om je bewust te worden van je eigen cultuur. Door de confrontatie met het boeddhisme werd het mij steeds duidelijker hoe wij hier in het Westen geobsedeerd zijn door twee vragen: ‘wat is de waarheid?’ en ‘wat moet?’. Het lijkt zo vanzelfsprekend. Is er iets belangrijker dan dat? Maar het boeddhisme heeft aan deze twee vragen nooit veel belang gehecht. Het boeddhisme is veel meer bezig met de vraag: ‘wat helpt?’
Boeddhistische doeners en denkers – de serie 76
Ik weet, ik begin pas. Ik heb geen verwachtingen. Ik beoefen. Maar ik wens dat ik altijd de geest van een beginneer mag behouden.
Zeshin – Meneer Orokana
De man krabde aan zijn neus en zei toen, ‘Ik heb moeite met het leven, het heeft geen zin, waar doe ik alles voor, als ik dood ben, waar heeft alles wat ik gedaan heb toe geleid?’
Taigu – Oude en nieuwe zenideologie ontleed
Beoefenaren in westerse zensangha’s zijn niet in staat tot de belastende geestelijke capriolen die voor zenmonniken in een kloosteromgeving met continu verblijf mogelijk waren. In een vereenvoudigde zenbeoefening is er geen plaats voor een flirt met een overtrokken vorm van contemplatie. Hooguit kan er hier worden geëxperimenteerd met een zenervaring op een wijze die past bij een tijd waarin onthaasting even belangrijk is als ons functioneren als goed geïntegreerde, individuele leden van de maatschappij. De tijd is verdergegaan en wij staan dichter bij andere bronnen van verlichting uit onze eigen cultuur dan bij de cultuur waarin het zenboeddhisme is ontstaan. Zou dit niet een beter uitgangspunt zijn dan proberen geforceerd de wijsheid van een vreemd verleden te repliceren?
Zeshin – Dana is only giving
Kort door de bocht is dana een vrijwillige bijdrage, maar het begrip dana omvat veel meer dan een bedrag aan geld, goederen of diensten, het is een menselijke gesteldheid wat met mededogen te maken heeft.
Wat is zenboeddhisme?
Helaas, dat kan ik niet zeggen noch schrijven. Het enige wat ik kan zeggen: het is te vinden. Ik ben er naar op zoek gegaan, Dogen is er naar opzoek gegaan, velen zijn er naar op zoek gegaan. Ik heb het hier over dat wat Boeddha gevonden heeft. In geschriften word gesproken dat hij zes jaar lang onder een boom mediteerde, zichzelf uithongerde. Bodhidharma zat negen jaar lang tegenover een muur, in Tibet lieten monniken zich drie jaar inmetselen. Waarvoor? Om te ontdekken dat ze van af het begin af aan al Boeddha waren?
Documentaire over Zen en Sumi-e
Te zien is hoe zenboeddhiste en kunstenares Marjanne Etsu Do Geurtsen lesgeeft in Japans Inktschilderen en hoe ze het Japans Inktschilderen combineert met zenmeditatie.
Edel – Ton
Dat het zou voortgaan, dat was zijn grote bekommernis. Hij had aan een aantal mensen transmissie gegeven. Hij besefte dat transmissie altijd weer tot problemen leidt. Maar transmissie is geen eretitel. Het is een missie. Wat mij betreft is het nog veel meer een passie. De passie om het mooiste wat je gekregen hebt, door te geven. Een titel kan daarbij helpen of in de weg zitten. Maar zonder passie houdt het op.
Dichter bij Zen – ander woord voor moeder
Auke Leistra was de veertig al gepasseerd toen hij erachter kwam dat hij in zijn eerste anderhalve levensjaar lange tijd niet bij zijn moeder had gewoond, omdat ze toen ‘psychisch labiel’ was. Hij werd ondergebracht bij een verre tante, van wie hem nooit meer was verteld dan dat ze ‘hem had leren lopen’.
Boeken – Je kunt er niet uit vallen
Ton Lathouwers laat als onconventionele zenleraar zien hoezeer de inzichten van zen in vele religieuze tradities aanwijsbaar zijn, ook bij denkers als Sjestov, Nietzsche, Kierkegaard en zelfs Sovjetauteurs die geen religieuze taal meer hadden.
Ardan – Kan ik van mezelf een nieuw, beter persoon te maken?
Kan ik van mezelf een nieuw, beter persoon te maken? Is mijn persoonlijkheid maakbaar? Hoe vaststaand is mijn karakter? En wat is het dat van mij een andere persoon maakt dan een ander? Dit zijn vragen die mij uitermate interesseren. Omdat het iets aanraakt, iets bevraagt, namelijk mijn ‘ik’ wat ik heel vaak automatisch als een vanzelfsprekendheid ervaar.
Jelle Seidel – Opmaat tot eeuwigheid
Ik ben opgevoed met achterdocht tegen de katholieke kerk en had de eerste jaren grote moeite met zenrituelen en –verhoudingen. Al die mannen in jurken, devoot gevouwen handen, buigingen tot op de grond, wierook, en niet vergeten de hiërarchie…
