Schrijver Geert Kimpen, zelf hoog-risico patiënt, sloot zich maanden op in huis. De televisiebeelden van naar adem happende coronaslachtoffers, overvolle IC’s en een snel naderend zwart scenario maakten hem doodsbang.
liefde
Zelfopoffering
Een paar dagen geleden besefte ik dat ikzelf in feite niet de behoefte heb om langdurende relaties te bewonderen. Ik zie vaak vooral sleur en berusting. Of de regressie van de man die zijn vrouw aanspreekt met: ‘Zeg moeke, waar heb je mijn hemd gelegd?’
Levensvreugde in onvoltooid verleden tijd
Kunnen boeddhistische zienswijzen dan een helpende hand bieden? Is het besef van leegte (in filosofische zin) te combineren met levensvreugde? Zou dit de jachtige, in zekere zin verweesde, westerse ziel een zinvol perspectief kunnen bieden: de handreiking van een vrolijk en maatschappelijk actief boeddhisme dat levenslust hand in hand laat gaan met contemplatie en meditatie?
Mijn lieve leven lang heel jij mijn wonden…
Jij, mij toegemeten tijd.
Niet-weten is geen devies
Stel jij weleens vragen?
Sogenji desu: NIN’NIKU
Maar toch: één van de weinige redenen waarom je uit Sogenji ‘weggestuurd’ kon worden, was de liefde. Als je verliefd zou worden en een relatie met iemand zou beginnen, dan was het einde verhaal.
(On)gerichte liefde
Liefde is mooi, liefde is alles. Alles is liefde. Liefde is soms ook treurig. Iemand willen ‘hebben’ die je niet krijgen kan, zorgt voor de blues. Iemand verliezen waar je van houdt, geeft diep-donkere blues. Persoonsgerichte liefde is vooral op het eigen ik gericht en nauwelijks op de ander.
Het jaar 2020 – dag 146 – vernieuwdeliefde
Bestaat de tweedehands liefde?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
In de marge (9) – hoop
Geloof, in levensbeschouwelijke zin, zonder hoop is naar mijn mening krachteloos en uiteindelijk tot uitdoven gedoemd. Hoop doet niet alleen leven, het geeft ook het geloof bestaansrecht. En liefde zonder hoop leidt tot wanhoop, droefenis en verlies van levenslust. Waarom nog geloven of liefhebben wanneer er geen hoop meer is?
In de marge (8) – liefde
Liefde is het vuur dat verwarmt en verteert. Het is het water dat blust en overal de scherpe kantjes afslijpt, maar waarin je ook kunt verdrinken. Het is de lucht die adem geeft en ruimte maar ook als een verwoestende storm alles op haar pad verwoest. Het is de aarde die je bij leven draagt en je na je dood weer in zich opneemt.
84 – Deze liefde kent geen schande
Leven vanuit je dierlijke ziel.
Piet van Leeuwen, hospice-arts: ‘Sterven is vertrouwen’
Kunnen anderen nu nog van me houden nu ik er zo bij lig, zeg je. De angst om niet langer geliefd te zijn als men zo verzwakt is?