Nu de lente helemaal is doorgebroken, kriebelt het. Meer leven, meer ruimte, meer tijd. Maar soms krijg je ook het gevoel dat de tijd je inhaalt. Wat mijzelf betreft: veel BN-ers op tv…nooit van gehoord. Straat-enquêteurs? Ze lopen me straal voorbij – te oud.
Dogen
Jules – Een woordeloze ervaring van levende boeddha
Wat verbindt de Hartsutra, Dogen en Ryokan? Maandenlang kauwen op een aantal korte teksten maakt een intimiteit los die een beoefenaar in staat kan stellen zijn of haar relatie met boeddhisme te vernieuwen.
Woorden van de levende Boeddha
Vrij, ben je werkelijk vrij? Het is niet nodig om gebonden te zijn. Maar er is altijd wel iets wat je wilt hebben, iets wat je nodig hebt voor het een of ander.
Eén stap voorwaarts
Als je werkelijk een stap voorwaarts doet neemt dat wat je zoekt een stap naar jou toe.
Een grote luchtbel vol compassie
“Waar was ik voordat ik geboren werd?, vraagt het kind. Zenpapa glimlacht.” Over de kern van Zen en onvermogen tot spirituele zelfverheffing.
Het leven een hel
Voor zoveel mensen is het leven op aarde een hel. Voor mensen die nauwelijks bestaansmiddelen hebben of blootstaan aan vervolging en geweld. Maar ook mensen die het beter hebben, worden geplaagd door stress, een teveel aan informatie en consumptiedwang.
Geen verzekeringspolis voor verlichting
Hoezeer Dogen ons de weg ook wijst, zijn tijdgenoot Shinran lijkt meer van het leven in de wereld te hebben begrepen.
Huilen om Dogen
In een prozagedicht doet Ryokan verslag van zijn kennismaking met Dogen tijdens zijn monnikstraining in een Japans zenklooster.
Taigu – Wie is de wie…?
Wie ziet de vogels in de kale bomen…
Boeddhistische bevrijdingsparadigma’s
Het boeddhisme slaat nog geen deuk in een pakje boter in het licht van de vraagstukken waarvoor de wereld zich geplaatst ziet. Mijn vragen zijn vragen in de marge van een spiritueel spektakelstuk waarin op het toneel van de openbaarheid de vrijblijvendheid en de ‘zelf-bevrediging’ vaak niet zijn te onderscheiden van de oprechte inspanning om andere levende wezens te bevrijden.
De kraai zingt de Hartsutra
Ik herroep alles wat ik tot dusver gezegd en beweerd heb.
Berusten, ervaren, geloven
Als ik zwijmel, als ik wegzak, dan roep ik intuïtief Shinran als mijn beschermengel aan en samen lispelen we de Boeddha toe in ik weet niet welke incarnatie.