Pascal Versavel (1971) studeerde vergelijkende cultuurwetenschappen. Hij is christelijk opgevoed, beoefende jarenlang de dharma (Triratnabeweging) en voelt zich het best binnen het spanningsveld tussen het boeddhisme, het vrijzinnig humanisme en het christendom.
“We weten niet welk moment er eerder zal zijn: het kantelpunt waarop geen terugkeer meer mogelijk is, of het moment waarop de verschillende elementen van een duurzame maatschappij in elkaar grijpen en een nieuw fundament vormen.”
Volgens Joanna Macy en Molly Young Brown staan we voor de fundamentele keuze tussen leven en dood. De industriële groeimaatschappij gebruikt de aarde als supermarkt én vuilnisbelt.
Spirituele beoefening heeft minstens drie dimensies: een innerlijke, een sociale en een ecologische dimensie. In dit artikel verkent Versavel de derde dimensie, met name natuurbeleving, eco-spiritualiteit en natuurmystiek in een aantal religieuze en filosofische tradities.
Was de Boeddha een maatschappijhervormer?
De sangha en het politieke bestuur.
Het verhaal van de mens begint bij de oerknal. Vrijwel onmiddellijk na de oerknal dijde de ruimte razendsnel uit (kosmische inflatie). Na enkele miljarden jaren ontstonden uit de gaswolken de eersten sterren. Sterren fungeren als een soort kosmisch fabrieken die door kernfusie alle elementen (zoals koolstof) produceren die het ontstaan van planeten en nog later het leven op aarde mogelijk maakte.
De sociale functie van de bedelmonnik.
De sociale samenstelling van de sangha.
De structuur en organisatie van de sangha.
De sociale en religieuze context. In deze bijdrage schetst Pascal Versavel de sociale en religieuze context waarbinnen het boeddhisme als religieuze beweging ontstond.
