U bekijkt artikelen met het label: "dharmapelgrim"
Onthechten en onthecht leven verschilt slechts in details met een leven in gehechtheid. Het verschil zit hem in het jezelf en daardoor ook anderen vrij maken en vrij laten, waardoor alles en iedereen alle ruimte en vrijheid krijgt te zijn wat het is.
“Alles waarvan je kunt zeggen ‘Ik heb …’ dat kun je nooit zijn. Omgekeerd: alles waarvan je kunt zeggen ‘Ik ben’, kan nooit iemands bezit zijn. Hebben en Zijn sluiten elkaar namelijk uit. Hebben vereist een Hebber, een bezitter, terwijl Zijn verwijst naar iets waarop niemand grip kan krijgen, waardoor het aan iedere bezitterigheid ontglipt, als water aan een visnet.”
‘Juiste Spraak’ (sammã –vãcã / samyag-vãc) is één van de drie elementen van moraliteit (silakkandha) in het Boeddhisme. Geheel in overeenstemming daarmee pleit Menno Prins voor het op een constructieve wijze spreken met elkaar in reacties op artikelen van het Boeddhistisch Dagblad, in plaats van te gaan redetwisten en een woordenstrijd te voeren na het kennis nemen van uiteenlopende, dissidente en soms zelfs ronduit tegenstrijdige meningen.
Kriyavada, ‘leer van oorzaak en gevolg’, zo heeft Boeddha zijn onderricht zelf genoemd. Het begrip karma speelt hierin een belangrijke rol. Maar wat is karma nou eigenlijk? Bestaat er zoiets als ‘goed’ of ‘slecht’ karma?
Daar stond ik dan vandaag, op het perron van Kropswolde, met tegenover mij twee conducteurs die beweerden dat ik niet had ingecheckt en dus een zwartrijder was.
Hebben reeën ook een eigen dharma, vraag ik mij af, terwijl ik ze nakijk. Ja, denk ik, en niet alleen reeën. Alles heeft een eigen weg te gaan, door tijd en ruimte, van begin tot eind. Maar waar is het begin? En waar is het eind?
Menno Prins vraagt zich af of er een “erkende” reden zou moeten zijn om als boeddhist Kerstmis te mogen vieren.
Wanneer ben je een yogi? Wanneer je yoga beoefent? Maar wat beoefen je dan? Het begrip yoga is de afgelopen decennia geleidelijk verworden tot containerbegrip. Dit leidt gemakkelijk tot spraakverwarring en onzinnige interpretaties. Wie denkt er tegenwoordig bij het horen van het woord ‘ yoga’ nog aan ‘helen en heiligen’; aan het beëindigen van lijden en aan het zoeken naar antwoorden op grote levensvragen?
Geloof, in levensbeschouwelijke zin, zonder hoop is naar mijn mening krachteloos en uiteindelijk tot uitdoven gedoemd. Hoop doet niet alleen leven, het geeft ook het geloof bestaansrecht. En liefde zonder hoop leidt tot wanhoop, droefenis en verlies van levenslust. Waarom nog geloven of liefhebben wanneer er geen hoop meer is?
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
