• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Dharmapelgrim » Hartstocht naar Santiago » In de marge van de samenleving (1)

In de marge van de samenleving (1)

19 februari 2020 door Dharmapelgrim

Er is niets romantisch aan.
Op 30 april 2016 maak ik mij los van het dagelijkse leven met al haar routines en vastigheden, om in de marge van de samenleving te voet op weg te gaan naar een bestemming buiten de mij bekende wereld: Trondheim (Noorwegen).

Op de laatste zaterdag van april neem ik rond een uur of tien de rugzak op, en loop daarna vanuit huis in oostelijke richting, niet precies wetend waar ik die avond zal slapen. Vanaf dat moment neem ik met iedere stap meer afstand van het gangbare leven om in de marge te leven, als pelgrim.

Volgens André Droogers is zuiver pelgrimeren zeldzaam, zeker in vergelijk met pelgrimeren in de middeleeuwen. In die tijd had je geen lichtgewicht rugzakken en geen speciale wandelschoenen; geen hiking poles … eigenlijk had je vrijwel niks. De wegen waren beroerd; de route was slecht aangegeven; de onderkomens barsten van de bedwantsen; aan voldoende en veilig eten en drinken komen was een opgave en je moest ook nog eens oppassen voor rovers en wilde dieren. En last but not least: je kon alleen maar uit huis vertrekken en je moest te voet of te paard zowel héén als terug, als je al terugwam… want wanneer je onderweg ziek werd, kon het beroerd met je aflopen. Je reisde indertijd immers zonder doorlopende reisverzekering door landstreken waar artsen en ziekenhuizen ontbraken. Anno 2016 moet je echt je best doen om te verdwalen, en als dat al zou lukken, kunnen ze je altijd nog uitpeilen … tenminste, als je een smartphone bij je hebt. En geloof me, die neem ik mee. Ik heb hem nodig om contact te onderhouden met het thuisfront, en om verslag te doen van mijn wedervaren. Hoe ook, ik ga van mijn tocht zeker geen overlevingstocht maken in de voetsporen van Bear Grills. Daarvoor mis ik simpelweg de nodige vaardigheden. Wel ga ik mijn best doen mijn portemonnee dicht te houden en geen gebruik te maken van de betaalpas of de creditcard. Dat houdt in dat ik moet proberen te leven van de hulp en de giften die mensen mij bieden, voor zover dat mogelijk is. Het betekent in ieder geval dat ik geen gebruik zal maken van een hotel; B&B; camping of ander betaald onderkomen! Ik moet het doen met een enkeldaks tarptentje; een slaapzak en de harde grond, tenzij ik ergens een zachte hooiberg vind of een bedje van mos, dan wel spontaan aangeboden gastvrijheid. Ik heb geen recht of garantie op wat ook; tot ik onverhoopt het punt bereik waarop ik moet toegeven dat mijn gezondheid en veiligheid ernstig gevaar lopen. Dan, en niet eerder, kan ik terugvallen op – inderdaad – mijn creditkaart, betaalpas en desnoods doorlopende reisverzekering. Dat moet genoeg zijn om weer thuis te komen. Dat is ook een ander verschil met de middeleeuwen: de terugreis. Ik koop in Trondheim waarschijnlijk gewoon een kaartje voor de trein.

Mijn pelgrimage heeft drie doelen:

  1. Een reisdoel: Nidaros, bijna 1000 kilometer verderop gelegen in Noorwegen.
  2. Een ideëel doel:  geld inzamelen voor de Hartstichting, met name voor kinderen met aangeboren hartaandoeningen.
  3. Een spiritueel doel (voor mij het belangrijkste): volledig vertrouwen op de dharma (de weg) door alles achter mij te laten en mij over te geven aan wat komt.

Wat het laatste betreft: ik weet niet of ik dat kan, en al helemaal niet of dat gaat lukken. Het is een experiment, of eigenlijk meer het stellen de vraag “Wat is de zin en  betekenis van mijn leven in deze werkelijkheid – het onderweg zijn?”. Het antwoord ligt – weet ik zeker – niet in Nidaros. Ik hoop dat het antwoord in stukjes en beetjes tot mij komt: in verschillende bochten van het pad; tijdens klimmen en dalen, en tijdens het doorwaden van koude stromen smeltwater of het schuilen voor een donderbui. Mogelijk vindt ik het antwoord pas als ik thuiskom, omdat het al die tijd gewoon achter de voordeur lag. Misschien zijn er zelfs helemaal geen antwoorden, en blijven  alleen de vragen… OK. Terwijl ik dit opschrijf neem ik mij voor alle vragen thuis te laten zodat ik ook niet naar antwoorden hoef te zoeken. Een bekend gezegde in pelgrimsland luidt: alles wat je thuis laat, is mooi meegenomen. Dat geldt niet alleen voor zaken die je op een weegschaal kunt leggen; het geldt vooral voor zaken die op het hart en de ziel drukken.

 

Dit artikel werd eerder in het BD geplaatst.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Hartstocht naar Santiago Tags: Camino’ naar Santiago de Compostela, dharmapelgrim, Menno Prins, Noorwegen, pelgrimstocht, trondheim

Lees ook:

  1. In de marge van de samenleving (1)
  2. In de marge (3) – toeval
  3. In de marge (4) – kracht
  4. In de marge (4) – kracht

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Nicole Mulders zegt

    19 februari 2020 om 11:34

    Niet eerder gelezen. Complimenten voor het maken van deze tocht. Misschien toch antwoorden gekregen? (ook al is er wellicht niet naar gezocht)

  2. Shika zegt

    19 februari 2020 om 21:35

    Geweldig dit! Dit is wat anders dan geneuzel over boeddhistische teksten of lezingen van zogenaamde deskundige intellectuelen.
    Gewoon gaan en kijken wat je op pad tegenkomt. Daar gaat het echt om.

  3. Jacob van Keulen zegt

    20 februari 2020 om 09:09

    Geniaal: alles wat je thuis laat is mooi meegenomen. De levensreis teruggebracht naar waar het echt op aan komt.De essentie zonder overbodige ballast!

Primaire Sidebar

Door:

Dharmapelgrim

Probeert sinds zijn 16de jaar het Edele Achtvoudige pad te volgen. Dat lukt hem met vallen en opstaan, waarbij hij zichzelf voorhoudt dat hij dat pad tot het einde zal gaan, zolang hij maar één keer vaker opstaat dan valt. Iedereen die de dharma beoefent is een pelgrim op zijn eigen weg. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
09 feb
ONLINE - Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
9 feb 23
09 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
9 feb 23
11 feb
Introduction session - Retreat Faith in Times of Change
11 feb 23
12 feb
Vervolgcursus boeddhistische psychologie
12 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Het lijden in de wereld

    Taigu - 6 februari 2023

    Het komt Taigu voor dat boeddhisme te vaak gaat over ‘verlichting’ en te weinig over het lijden in de wereld, dat eerst moet worden opgelost voordat iemand zich in spirituele zin bevrijd kan wanen. Het existentiële kerndilemma van boeddhisme is dat wij ieder delen in de rotheid van de wereld, terwijl wij over het vermogen beschikken onze bevrijding dichterbij te brengen door het lijden van de ander te verminderen. In sommige teksten wordt dit vermogen ‘boeddhanatuur’ genoemd.

    Linkerhemisfeer domineert – een catastrofale weg

    Rob van Boven en Luuk Mur - 6 februari 2023

    We leven steeds meer in een materialistische wereld gericht op nut en macht, met hebzucht als doorlopende achtergrond motivatie. Afleiding is inmiddels vooral een noodzakelijkheid, waardoor het een gevangenis is geworden. Volle brede aandacht voor de natuur, elkaar, de omgeving kunnen we niet meer opbrengen.

    Ashoka – India’s bijna vergeten keizer

    Kees Moerbeek - 5 februari 2023

    De verdiensten van Ashoka (circa 268 – 232 v.o.j.), de derde keizer van het Mauryaanse rijk zijn groot, maar hij was bijna vergeten. De vertaling van zijn inscripties in de 19de eeuw ontrukte hem aan 2.000 jaar vergetelheid. Dit artikel gaat over het boek Mauryan India van de ook internationaal eminente Indiase historicus Irfan Habib en vooral over Ashoka’s inscripties.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Bhikkhu
    • Boeddhisme en hulpverlening
    • Een stomme film over een stom doek; cursus beeldspraak voor non-dualisten
    • Het jaar 2023 – dag 39 – ziekzwakmisselijk (3)
    • Redactiestatuut en redactieformule – pijlers van het BD

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens