• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Dharmapelgrim » Hartstocht naar Santiago » In de marge (3) – toeval

In de marge (3) – toeval

9 mei 2016 door Dharmapelgrim

Op 30 april 2016 heb ik mij losgemaakt van het dagelijkse leven met al haar routines en vastigheden, om in de marge van de samenlevingte voet op weg te gaan naar een bestemming buiten de mij bekende wereld: Trondheim (Noorwegen). Onderweg komen er allerlei gedachten op. De meeste laat ik wegdrijven, als wolken aan de hemel. Sommige zetten mij aan tot wandelend contempleren. Daarvan doe ik verslag.

De eerste dag van mijn pelgrimstocht werd ik begeleid door Anja, van wie ik de Tarp-tent en de rugzak in bruikleen heb. Ik vond het fijn dat iemand mij “uitgeleide” deed. Op het station van Scheemda namen wij afscheid. Vanaf dat moment was ik alleen. Het was inmiddels al einde middag en het werd tijd om een slaapplaats te zoeken. Ik zuchtte maar eens diep. Er kwam een vrouw naast me zitten.
“Wat een zucht,” zei ze en keek mij vragend aan.
“Ik zoek een plek om te bivakkeren,” antwoordde ik en legde kort uit wat ik aan het doen was: een pelgrimstocht maken. Ze knikte en gaf haar adres. Ik mocht wel bij haar achter in de tuin staan. Vervolgens nam zij zelf de trein naar Nieuweschans.

Aangekomen op het opgegeven adres bleek er niemand thuis. Toen ik de tent aan het opzetten was, kwam de overbuurman kijken. Na uitleg vond hij het in orde. Hij nodigde mij zelfs op de koffie en even later vertelde hij mij dat hij twintig jaar zwaar alcoholist was tot 2006. Niemand had het door! Nu was hij al tien jaar geheel van de drank af en was hij bestuurslid van een organisatie die alcoholisten helpt die ook van hun verslaving af willen. Enfin, het werd nog laat voor ik in mijn slaapzak lag. De volgende morgen ging ik voor alle acht uur weer op pad. De bewoners van het huis bij wie ik in de tuin stond, heb ik niet meer gezien.

Voorbij Midwolda sprak een andere vrouw mij aan. Ze bleek een zoon in Trondheim te hebben. Ik moest mee naar haar huis en kreeg een douche en een warme maaltijd aangeboden. Zij vertelde mij over zichzelf. Ik begreep dat ze nog niet zo lang geleden een moeilijke periode had afgesloten maar nu voor zichzelf had gekozen en besloten had het leven voluit te leven. Voor ik vertrok mocht ik een kaartje trekken uit een stapel. De tekst op het kaartje ging over verwondering. De dagen daarna heb ik niet alleen over verwondering nagedacht. ik heb me voortdurend verwonderd. Over van alles!

Ik heb me verwonderd over het ontmoeten van allerlei aardige mensen. Ik ben ervan overtuigd dat er meer aardige en goede mensen zijn dan onvriendelijke of zelfs slechte. Laatstgenoemden krijgen onevenredig veel aandacht, waardoor het alleen maar lijkt dat ze met velen zijn, maar dat is schijn, zoals zoveel slechts schijn is volgens mij.
Ik heb me verwonderd over de onbevangenheid van kinderen die op de man af vragen waar ik toch mee bezig ben, en vervolgens vaststellen dat hun opa liever in een auto rijdt.

Wanneer je jezelf opent voor verwondering, ga je steeds meer verschillende wonderlijke zaken en gebeurtenissen zien en ervaren. Althans, dat is mijn beleving. De lente trekt met mij mee naar het noorden, en daarmee het wonder dat alles uitbot en in bloei komt. Ik verwonder mij over wat mij allemaal “toevallig” op het juiste moment toevalt: een man op een terrasje die mij roept en een glas fris aanbiedt omdat ik eerder kennelijk vriendelijk tegen hem had gedaan; een bakkersvrouw die mij spontaan een broodje gezond aanbiedt omdat ze denkt dat ik dat wel kan gebruiken. en zo nog meer. Alles in slechts enkele dagen. Wonderlijk.

Ook in verschillende gesprekken heb ik het met verschillende mensen over wonderen en verwondering gehad. De wonderen zijn beslist de wereld nog niet uit. Het is de verwondering die in de verdrukking zit. Wanneer alles vanzelfsprekend is, of tenminste rationeel verklaarbaar, dooft het vermogen om je te verwonderen langzaam uit. Het zijn de kinderen die de verwondering in de wereld houden en daardoor ook de wonderen. Misschien kan ik als pelgrim stap voor stap het kind in mij weer vinden. Dat zou mooi zijn!

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Hartstocht naar Santiago Tags: dharmapelgrim, Menno Prins, Noorwegen, pelgrimage, trondheim

Lees ook:

  1. In de marge (3) – toeval
  2. In de marge van de samenleving (1)
  3. In de marge van de samenleving (1)
  4. In de marge (2) – Over het wegsnijden van de bodem uit mijn rugzak

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Zeshin zegt

    9 mei 2016 om 10:40

    Mooi van mij mag je elke dag een verslag schrijven, ik leef met je mee. Gassho

  2. Klaas zegt

    9 mei 2016 om 12:12

    Mooi, die ontvankelijkheid voor wat er op je pad komt.
    Zelf maak ik soms ook de meest onwaarschijnlijke dingen mee. Ik heb besloten om dat geen toeval meer te noemen maar leiding. Dat creëert meer verbondenheid.

  3. Siebe zegt

    10 mei 2016 om 11:38

    Dat alles op het juiste moment je lijkt toe te vallen ken ik wel. Juist als je je kwetsbaar voelt, verloren, in een crisesachtige situatie, dan heeft de hulp die je tegenkomt natuurlijk ook veel meer lading en valt het ook veel meer op. De context waarin je alles beleeft is heel anders.

    Dan kan het lijken alsof je geleid wordt, alsof de kosmos je helpt, of God, of dat alles met reden gebeurt, om jou te ondersteunen, verder te helpen, te dragen etc.
    Soms ervaren mensen ook het omgekeerde. Dat het universum, God, alles en iedereen hen juist lijkt tegen te werken.

    Je kunt ook doorslaan er in. Tekenen zien die er eigenlijk niet zijn. Ik ben er wel flink in doorgeslagen op enig moment. In zoverre dat ik zelfs het groen en rood van de stoplichten begreep als hulp en afwijzing.
    Eigenlijk is het een ultiem soort egocentrisme.

    Jung besprak ook dit onderwerp van een samenloop van omstandigheden dat iets te toevallig lijkt, synchroniciteit. Ik heb er wel gevoel voor maar het is tricky vind ik, vooral omdat met name de stemming waarin je bent, je beleving nogal bepaalt. Vooral crisisachtige situaties maken je erg gevoelig voor de perceptie dat zaken je niet zomaar toevallen en alles op het juiste moment kan lijken te gebeuren. Alles krijgt in crises een andere, veel beladener, betekenis,
    Ja, nogal wiedes dat als je honger hebt of in nood bent en hulp je toevalt, dat je dat ook beleeft als op het juiste moment.

    Het is allemaal zo betrekkelijk, vind ik. Als iemand een overlevingstocht zou doen in een gebied waar geen mens woont, zou iemand waarschijnlijk met de dag wanhopiger worden. Hoe moet je je redden? Wat kun je eten? Hoe kom je aan eten? De kans dat je van ellende sterft is heel groot.

    Het idee van een kosmos die om jou denkt, een God die zich om je bekommert, wonderen die je toevallen, het bestaan dat je draagt, hulp op het juiste moment, het zou zomaar heel erg genadeloos hard kunnen instorten allemaal. Je sterft ellendig. Zoals al eindeloos veel mensen in Afrika of waar dan ook in de wereld is overkomen en elke dag overkomt wereldwijd overkomt.

    De Boeddha spreekt eigenlijk niet positief over het zien van tekenen, want daar gaat het eigenlijk om.
    Ik denk dat het inderdaad hoort bij het kind in onszelf. Het kind denkt magisch en die magie heeft iets bekoorlijks. Als pappa aan een touwtje trekt wat gewoon vastzit aan de lamp, en zet daarna wat muziek aan, dan denkt het kind dat er een oorzakelijk verband is tussen muziek en touwtje. Het kind kan nog niet zo goed nadenken, ziet wel verbanden die er lijken te zijn maar die er eigenlijk niet zijn.

    Belangrijker dan hoe we iets beleven hoort denk ik toch te zijn of het begoocheling is of niet? Wat is waar? Wat is er werkelijk aan de hand? Ben ik wel wakker?

    Siebe

  4. Dharmapelgrim zegt

    11 mei 2016 om 05:18

    Synchroniciteit ken ik, het gevaar van doorslaan ook. Het kind in mij staat voor ontvankelijkheid, voor oordeelloos open kunnen en durven zijn. Volgens mij staat de Boeddha daar positief tegenover. Gassho.

Primaire Sidebar

Door:

Dharmapelgrim

Probeert sinds zijn 16de jaar het Edele Achtvoudige pad te volgen. Dat lukt hem met vallen en opstaan, waarbij hij zichzelf voorhoudt dat hij dat pad tot het einde zal gaan, zolang hij maar één keer vaker opstaat dan valt. Iedereen die de dharma beoefent is een pelgrim op zijn eigen weg. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
09 feb
ONLINE - Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
9 feb 23
09 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
9 feb 23
11 feb
Introduction session - Retreat Faith in Times of Change
11 feb 23
12 feb
Vervolgcursus boeddhistische psychologie
12 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Het lijden in de wereld

    Taigu - 6 februari 2023

    Het komt Taigu voor dat boeddhisme te vaak gaat over ‘verlichting’ en te weinig over het lijden in de wereld, dat eerst moet worden opgelost voordat iemand zich in spirituele zin bevrijd kan wanen. Het existentiële kerndilemma van boeddhisme is dat wij ieder delen in de rotheid van de wereld, terwijl wij over het vermogen beschikken onze bevrijding dichterbij te brengen door het lijden van de ander te verminderen. In sommige teksten wordt dit vermogen ‘boeddhanatuur’ genoemd.

    Linkerhemisfeer domineert – een catastrofale weg

    Rob van Boven en Luuk Mur - 6 februari 2023

    We leven steeds meer in een materialistische wereld gericht op nut en macht, met hebzucht als doorlopende achtergrond motivatie. Afleiding is inmiddels vooral een noodzakelijkheid, waardoor het een gevangenis is geworden. Volle brede aandacht voor de natuur, elkaar, de omgeving kunnen we niet meer opbrengen.

    Ashoka – India’s bijna vergeten keizer

    Kees Moerbeek - 5 februari 2023

    De verdiensten van Ashoka (circa 268 – 232 v.o.j.), de derde keizer van het Mauryaanse rijk zijn groot, maar hij was bijna vergeten. De vertaling van zijn inscripties in de 19de eeuw ontrukte hem aan 2.000 jaar vergetelheid. Dit artikel gaat over het boek Mauryan India van de ook internationaal eminente Indiase historicus Irfan Habib en vooral over Ashoka’s inscripties.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Boeddhisme en hulpverlening
    • Een stomme film over een stom doek; cursus beeldspraak voor non-dualisten
    • Het jaar 2023 – dag 39 – ziekzwakmisselijk (3)
    • Redactiestatuut en redactieformule – pijlers van het BD
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens