Een van de kortste routes naar een psychose is te fanatiek mediteren. Ik mocht het zelf ervaren, velen kunnen het me nazeggen. Wie verlichting zoekt in het boeddhisme als panacee tegen psychisch ongerief, kan van een koude kermis thuiskomen. De Boeddha zelf had weinig te melden over de GGZ. Volgens hem kwamen alle vormen van verslaving en gekte voort uit de soort begeerte die Hij achter zich gelaten had door 30 dagen non-stop te mediteren.
meditatie
Waarom wachten?
Als ik langs het strand wandel ervaar ik het strand. En op een zonnige zomerdag ervaar ik het strand anders dan bij stormweer. Mijn ervaring gaat over het strand, de zee, het weer … Maar ik kan een paniekervaring hebben, of een extatische ervaring, of een veranderde bewustzijnstoestand onder invloed van een of andere scheikundige substantie. Dan gaat het over de ervaring op zich.
De verbeelding aan de macht
Hypnose komt op heel verschillende manieren in de media. Nu eens als een serieuze therapiemethodiek, dan weer als hulpmiddel bij allerlei medische problemen of bij een forensisch onderzoek. Soms zie je hypnose opduiken in liveshows of in praatprogramma’s op televisie, als een vorm van goedkoop amusement, waarbij een autoritaire hypnotiseur zijn publiek allerlei rare opdrachten geeft. De personen die gehypnotiseerd worden, volgen strikt op wat hen gesuggereerd wordt en ondergaan wat er gebeurt.
‘Zingen geneest de bronnen van het donker’
Iedere religie kent haar eigen feesten en rituelen. Boeddhistische feesten herdenken de belangrijke gebeurtenissen uit het leven van de Boeddha, geboorte, verlichting en parinirvana. Ik voelde me nooit zo vertrouwd met deze feestdagen tot ik de analogie met christelijke feestdagen zag, waarop momenten uit het leven van Jezus worden herdacht, zijn geboorte, overlijden, verrijzenis en openbaring. Toen ging het schuiven en gingen ze voor me leven. Met de feesten kon ik ook de rituelen met nieuwe ogen zien, want ze geven betekenis aan mijn leven; aan mijn eigen geboorte en ontwaken, mijn eigen dood.
Een goede plek om een tempel te bouwen
Toen de Boeddha eens op weg was met zijn gevolg, wees hij naar de grond en zei: “Dit zou een goede plek zijn om een tempel te bouwen.” De god Indra nam een grasspriet, stak die in de grond en zei: “De tempel is gebouwd.” De Boeddha glimlachte.
Boeddhisme? Ik mediteer!
Rond 1994/1995 vroeg Aad Verboom of Siets Boersma een bijdrage wilde leveren aan de Vipassana-sara, de voorloper van de SIMsara. De Stichting Jonge Boeddhisten was ontstaan vanuit mediterenden rondom Mettavihari en de Vipassana-sara was enerzijds bedoeld voor die mediterenden en anderzijds voor de Thaise gemeenschap. Dat bleek een opmaat te zijn voor toetreding tot het bestuur van de SIM. En nu stopt ze als bestuurder.
Ardan – is het al pauze
…
Alles is geest
Wanneer ik mediteer, denk ik telkens weer: “hoe saai, al die gedachten en reacties in mijn geest, hoe vervelend toch al die krampen en kriebels in mijn lichaam.” Tot ik besef: ook dat is een gedachte.
Marc Horemans – Tussen volksboeddhisme en zen
Boeddhisme als leidraad is verschillend voor hen die de monastieke weg volgen en zij die als leek hun leven inrichten volgens boeddhistische principes. Voor de leek is het moeilijk omdat er naast zijn spirituele behoeftes ook nog de beslommeringen van het dagelijkse leven zijn aandacht vergen.
Guy – dhammazaadjes – Meditatie
Beoefening is hier zijn. Niet daar.
Gemene genen
Wij mensen zijn pas vrij kort van ons nomadische bestaan overgeschakeld naar een sedentair en zelfs nog recenter naar een stedelijk bestaan. Volgens Vlerick staan onze genen nog in de nomadische stand. Het gevolg is dat we eigenlijk niet geschikt zijn voor het leven dat we leiden en dat we er daarom aan lijden. Boekbespreking.
Sloten met witte zwanen
Spirituele goeroes kennen de groeimarkt van het geluk. Daarom bedelven ze ons onder zelfhulpboekjes. Denk aan Eckhart Tolle, of een heel leger aan Aziatische swami’s die meedogenloos de leegte van het rijke westerse bestaan blootleggen.
Filosofie voor de zwijnen
Het boek “Filosofie voor de zwijnen” van Klaas Rozemond is een reistocht door de westerse filosofie op zoek naar het antwoord op de vraag wie het gelukkigste is: de hooggeleerde filosoof of het varken.
Boeddha, wie? Het onderzoek (1)
Marion Brown: “De wereld is zijn ziel kwijt.”
Kalm gemoed – een dzogchen-perspectief
Wanneer we beseffen dat geen enkele beweging van gedachten, hoe heftig ook, deze serene ruimtelijke staat zo stralend als de hemel, aantast, dan hoeven we niet langer overweldigd te worden door ongunstige of vijandige omstandigheden – en met name door onze interpretatie (= denken en voelen) ervan.
Tuinieren voor de ziel
Boeddhistische psychologie gaat uit van voortdurende veranderlijkheid. De realiteit en ook ons zelfbeeld zijn een proces. Woede komt op en gaat weer weg. Boeddha sprak vaak van zaden. Zaden zijn een potentieel dat we kunnen ontwikkelen. Wij kunnen kiezen om het zaad van woede, vreugde of liefde te cultiveren.
Zijn
Nirvana betekent het uitblussen van het zelf. Maar hoe kun je je eigen aanwezigheid uitblussen? Dan moet het iets zijn in de mens. Iets psychologisch, lijkt mij. Het zogenaamde ego, dat van ons onmensen maakt of zogenaamde helden. Hoe kunnen we het ego het beste aanpakken?
De natuur van de Boeddha
Daarom denk ik dat veel mensen prima gedijen in sektes. Zelf nadenken hoeft niet meer. Catering gegarandeerd. De Grote Leider weet het beter, en heeft altijd het beste voor met zijn discipelen. In ruil voor blinde gehoorzaamheid. Ook onderwerping tot in de slaapkamer komt voor.
Vluchten kan niet meer!
Hoe ver moet je gaan? Zittend om mijn kussentje realiseer ik me dat het antwoord hierop is: “Niet ver!”
Je pijn omarmen in meditatie
Ook al heb je pijn, dan moet je zeker ook goed voor jezelf zorgen, zowel mentaal als fysiek. Drink een lekkere bakkie koffie, thee of een pak ijs of eet iets anders waar je van geniet. Juist op deze momenten mag je goed voor jezelf zorgen en jezelf ook verwennen. Zet bijvoorbeeld vrolijke muziek op waar je mee kunt schreeuwen of juist muziek waar je lekker op kunt janken en je gevoelens eruit kunt laten vloeien. Doe iets wat wel gaat, zoals een film kijken of een boek lezen als afleiding.
De parafernalia van de Oosterse wijsheid
Tussen de bedrijven door verdiepte ik me jarenlang ook in het sjamanisme. Erg interessant, maar ik werd er net niet psychotisch van. Blijf daarom altijd ver uit de buurt van types die zich sjamanistische healers noemen. Ze zijn alleen maar uit op je geld, en het zijn oplichters.
De zoektocht naar een boeddhistisch stopcontact
Ik heb wel eens tijdens een bijeenkomst met vipassana-beoefenaren gezegd dat ik meer een Mahayana-boeddhist ben. Haha, en wat dacht je? Er gebeurde helemaal niks. Iedereen zat opmerkzaam te luisteren. Dat was het. Tijdens een Tibetaans-boeddhistische retraite heb ik een keer laten vallen dat ik Theravada-boeddhist ben. Men keek met meer medelijden dan compassie naar me.
Golden letters (2) – Het oprijzen van gedachten wordt de meditatie
Wanneer we uit gewoonte langere tijd op deze manier oefenen, wordt het louter oprijzen van gedachten de meditatie zelf. Het maakt geen verschil of gedachten al dan niet oprijzen. De grenzen tussen de kalme staat en de beweging van gedachten storten volledig in. De beweging van gedachten wordt nu direct gezien als onbeschrijfelijk licht, de manifestatie van de transparante helderheid van de basis, de oorspronkelijke staat.
Kan ik nu naar Myanmar gaan om te mediteren?
Een bezoek nu, zal ondanks de bedoelingen, alleen dienen om een moorddadig regime te legitimeren. De junta hoopt in feite dat er meer buitenlandse reizigers komen, omdat een groter aantal buitenlandse bezoekers niet alleen een schijn van normaliteit zal ophouden voor het regime, maar ook geld zal toevoegen aan hun schatkist. In een bijzonder misselijkmakende ironie is er zelfs een gezamenlijke inspanning op het hoogste niveau om buitenlandse monniken naar de inwijdingsceremonies van nieuwe pagodes en Boeddhabeelden te brengen.
