Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak.
Het zich los beginnen te ervaren van de wereld is de start van de ‘geboorte’ van het daadkrachtige kind in ons. Waren we aanvankelijk alleen het natuurlijke kind, nu is er dus een intern broertje bij, het daadkrachtig kind. Dit deel in ons probeert de wereld waarin geleefd wordt te begrijpen.
Luuk: ‘Veel mensen zoeken de oorzaak van hun emotionele problemen in hun jeugd. De redenatie is vaak als volgt: doordat ik dit heb meegemaakt, voel ik me nu somber, angstig, incompetent en lukt het me niet tevreden te zijn met mezelf. Je kan de nadruk echter ook leggen op de oplossing die je koos. Wat er vroeger gebeurde kan je niet meer veranderen, maar het is waarschijnlijk dat je de toen gekozen oplossing nog steeds gebruikt.’
‘Politici gebruiken al hun doortraptheid als er verkiezingen aankomen. De ander wordt gebruikt als boksbal, met als doel media-aandacht te krijgen. Hoe gevaarlijker de andere partij wordt afgeschilderd, hoe meer zendtijd je krijgt.’
Rob: ‘Deze Joram blijft blijkbaar vasthouden aan een geloof. Dat hij verandert van geloof vind ik niet zo bijzonder. Meer bijzonder vind ik het dat hij een geloof nodig heeft om de ‘waarheid’ te vinden. Een ‘waarheid’ bestaande uit op schrift gestelde gedachtes van andere mensen.’
Stel je bent aan het mediteren, dan zal het je opvallen hoe vaak je gedachten afdwalen. Gedachten komen op en je kan deze niet met een wilsbesluit stoppen. Gefocuste aandacht en open aandacht onderdrukken het zich opdringende denken van het DMN en dat is ook wat je met meditatie oefent. In het DMN haal je herinneringen op en maak je je voorstellingen over de toekomst, je bent niet in het nu.
‘De elite is bezig met het einde van de wereld, veel mensen met het einde van de maand’, vatte Lilian Marijnissen van de SP haar mening samen over de achterliggende oorzaak van het recente explosieve verzet van veel Fransen.
‘Iemand vroeg mij onlangs advies over zijn obsessieve gedachten over seksualiteit. Hij vond zijn seksuele leven onbevredigend en gesprekken met zijn partner veranderden niets aan de situatie, integendeel zelfs, het veroorzaakte vooral strijd en daardoor nog minder intiem kontakt. Hij voelde zich er door afgewezen.’
Lukt het ons niet om te voldoen aan de prestatie eisen, zegt het lichaam nee, dan volgt een vorm van uitsluiting, en het gevoel niet meer van betekenis te zijn. Veel mensen voelen zich alleen, ook al hebben ze een uitgebreid sociaal netwerk. Veel mensen klagen over stress, hun lijf weigert langer te gehoorzamen, met als gevolg een gang naar de GGZ en langere wachtlijsten.
‘Toen ik in 2004 een granaat gooide naar een arrestatieteam, wilde ik sterven als martelaar. Met een glimlach om mijn lippen zou ik als held het paradijs in vliegen, vereerd als martelaar.’
Het is mijn overtuiging dat wij de waarheid niet kennen. Wat voor mij waar is gaat niet verder als dat wat ik waarneem en over de rest kan ik een geloof ontwikkelen en dat komt niet verder als een mogelijkheid. Het is mijn idee dat we er verstandig aan doen niet te geloven dat we zelf of een ander de waarheid kent. Verder is het mijn mening dat we als volwassen individu zelf verantwoordelijk zijn voor de zorg voor eigen welzijn. We kunnen geloven dat de ander beter weet wat goed is voor ons zelf, maar dan nog blijf je zelf verantwoordelijk.
