• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Moniek Nooren – vol overgave genieten

Moniek Nooren – vol overgave genieten

2 februari 2019 door gastauteur

De geuren die – ondanks afzuigkap en open raam – de kans zien om vanuit de keuken door het huis te trekken, doen ons gissen wat straks op tafel komt. Zijn het sterk aromatische luchtjes? Dan is er een Oosterse maaltijd in het verschiet. De typische geuren van spruitjes, Provençaalse kruiden, smeltende kaas, gebakken uien – of van koffie, gistbrood en van koekjes die in de oven staan, scheppen ook duidelijke verwachtingen en doen ons al dan niet watertanden.

Als we hongerig zijn, knort onze maag echter bij álle keukengeuren, ook als die heel subtiel en niet herkenbaar zijn. Of het de geur van ‘iets’ op het vuur of in de oven is, van aardbeien die worden gewassen of van kruidenthee doet er dan niet toe. Het vooraf genieten, het watertanden heeft trouwens een heel aardse functie: onze ingewanden bereiden zich voor op de ontvangst en verwerking van het voedsel.

Als ik kok ben, koester ik het genoegen persoonlijk op de gong te slaan om aan te geven dat het middagmaal gereedstaat. In gedachten roep ik dan met de gong mee: “Kom maar mensen, kom eten, het is weer goed gelukt!” Haast altijd staat er al een hongerige student bij de deur van de eetzaal te wachten met die typische verontschuldigend-verheugde glimlach. Achter hem of haar vormt zich snel een rij die vervolgens meer of minder vlot de eetzaal in schuift.

Kiezen en kauwen

Het aanbod bestaat uit allerlei grote en kleine schalen en pannen met al dan niet dampende inhoud. Het geheel oogt vaak wat rommelig onder meer vanwege een gebrek aan ruimte op de buffettafel. Het is makkelijk te raden wat de studenten die erlangs lopen denken – vandaag zoiets ongeveer: “Mooie losse korreltjes. Aha, inderdaad spruitjes – met wortel en nog wat? Hé – een soort ragout? Een beetje hiervan nog – bord is vol. Mmm – straks moet ik toch wat van dat gebak gaan halen.” Men tast trefzeker toe of aarzelt en snuffelt wat, houdt ondertussen beleefd afstand en oriënteert zich met zijdelingse blikken. “Zou die saus misschien een beetje mislukt zijn, er zitten klonten in – o nee, dat zijn noten. Ach, voor die salade ga ik terug, moet ik eerst een apart bordje pakken.”

Is de student eenmaal aan tafel geïnstalleerd, gaan de eerste happen meestal snel naar binnen. Er zijn altijd wel een paar gulzige studenten die schrokken en hun bord heel snel leeg hebben. De ‘tegenovergestelde’, juist ascetische ingestelde types zijn ook snel uitgegeten omdat ze weinig opgeschept hebben.

De meeste eters nemen de tijd om van de aardse geneugten te genieten terwijl ze in de ‘aandachtig gewaarzijn modus’ proberen te blijven. Eerst zorgvuldig kiezen. Er goed voor gaan zitten, als het kan op je favoriete plek. Dan hap na hap – soms met de ogen dicht – langzaam kauwen en goed proeven. Nagenieten. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om als staflid een poosje bij de ingang van de eetzaal te gaan staan – om te checken of er niets ontbreekt, en voor het geval iemand iets wil vragen, maar stiekem ook om naar de gezichten te kijken. Een tevreden, iets peinzende uitdrukking op het gezicht is zulk een fijn compliment voor de kok.

Food good, everything good

Gewoon omdat iemand het moest doen en ik al een beetje kon koken, daarom begon ik met het koken op meditatiecursussen. Ik heb zeker niet verwacht dat ik er zoveel plezier in zou krijgen – en er dikker van zou worden.

“Food good, everything good”; de echo van deze opmerking van mijn leraar spookt zo nu en dan door mijn hoofd. Zij heeft dat vaak gezegd wanneer studenten hun tevredenheid uiten over het eten en de verzorging. Het doet me denken aan de materialistische uitspraak: “De mens is wat hij eet.” En aan “liefde gaat door de maag”. Eten geven met liefde is natuurlijk OK – zolang het eten maar geen surrogaat voor liefde wordt!

Op dit punt aangekomen liep ik met het schrijven vast en zat ik een poos werkeloos duimen te draaien. Flarden van herinneringen, een hortende stroom van uitspraken van leraren, zinnen uit de Dhammatalks en ook visuele impressies komen op. Stof genoeg, maar niets paste echt goed op deze plek.

“Wil het schrijven lukken?” informeert dan ineens een vriend die langskomt.
Ik schud mijn hoofd en daag hem uit: “Wat wil zij volgens jou zeggen met ‘food good, everything good’?”
“Nou… dat ze goede fysieke verzorging belangrijk vindt, en een positieve aanvaarding van het leven.”

Ik schrijf de opmerking op en kijk er peinzend naar – past dít?
Ja, het voegt iets belangrijks toe aan mijn relaas. Toch wat droogjes, er ontbreekt nog iets… en dan plotseling komt er een herinnering bij me op die ik meteen met veel binnenpret ga beschrijven.

Die ‘echt’ Italiaanse vrouw die deelnam aan een cursus in het centrum in Engeland… bij ieder middagmaal viel ze me op en hield ik haar in het oog. Donkerbruine ogen, een kuiltje in de kin, zwart schouderlang krulhaar en een mooi stevig Rubens-figuur. Ik zie haar in gedachten opnieuw een groot bord met veel zorg vullen, het dan eerbiedig naar een vrije plaats dragen en vol overgave aan het eten beginnen.

Ze geniet onmiskenbaar terwijl ze hap voor hap uitkiest, kauwt en proeft. Als het bord leeg is, kijkt ze stralend om zich heen en blijft even nagenietend zitten. Ze vult haar bord nooit voor een tweede keer maar gaat wel nog een toetje en een kop koffie halen. Ik blijf geboeid toekijken: en ja hoor, voor het opeten van het toetje gebruikt ze zoals altijd een minuscuul theelepeltje. Zwijgend natuurlijk, maar op de talking day van deze cursus hoor ik haar zeggen: “Ook vandaag is het weer verrukkelijk! Ik overlééf de meditatiecursussen alleen dankzij het lekkere eten. Het is zo zalig alle geestelijke inspanning een uur lang helemaal te vergeten en gewoon lekker te eten.”

Inderdaad. Ineens hoor ik opnieuw het advies dat mijn leraar aan een vriendin van me gaf. Zij had de gewoonte zo erg haar best te doen dat ze er hoofdpijn van kreeg: “Ga zo zitten voor de meditatie als je gaat zitten voor de maaltijd.”

Moniek Nooren is bioloog, tekstschrijver, beeldend kunstenaar, kok en beoefenaar van vipassana meditatie. Zij ondersteunt het vipassana onderwijs dat wordt gegeven door de Sayagyi U Ba Khin Stichting in de traditie van Sayagyi U Ba Khin en Mother Sayamagyi. Vanaf de oprichting in 1987 verzorgt zij het secretariaat en assisteert zij bij meditatiecursussen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, B'eter, Boeddhistisch leven, Gezondheid, Voedsel Tags: eten, geluk, kok, Moniek Nooren

Lees ook:

  1. Refreshing Earth of the Heart – waarom eten we vaak meer dan we nodig hebben?
  2. Moniek Nooren – Birmese rijst met kikkererwten
  3. De kok zet het werk van de boer voort
  4. Reflecties van een kok – staal contra stilte

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
30 mei
Vipassana meditatie Rotterdam
30 mei 23
Rotterdam
31 mei
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
31 mei 23
01 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
1 jun 23
03 jun
Zen in Twente ochtend met Doin Sensei op 3 juni
3 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

    Joop Ha Hoek - 29 mei 2023

    ‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    ‘Meebewegen met wat er is’

    gastauteur - 15 mei 2023

    Als het gaat om dak- en thuisloze mensen wordt er door de maatschappij merendeels nog vanuit 'schuld en eigen verantwoordelijkheid' gedacht. Men heeft vaak het verkeerde idee dat iedere persoon in Nederland eigen verantwoorde keuzes maakt en dus verantwoordelijk is voor diens eigen lijden. Of men denkt dat het heel makkelijk is om een uitkering aan te vragen. De gewone burger weet niet hoe het is voor iemand die in een totaal andere realiteit zit.’

    Ras – nutteloze, kwaadaardige onzin

    Kees Moerbeek - 14 mei 2023

    Angela Saini heeft voor haar boek Superieur: de terugkeer van de rassentheorie zo’n beetje alle literatuur over rassenwetenschap doorgespit, schrijft ze. Veel genetici menen dat als genetica bewijst dat er nauwelijks reden is om rassenonderscheid te maken, het dus snel afgelopen zal zijn met racisme. Was het maar waar. Racisme is juist een sociale constructie met een enorme invloed, constateert ze.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het paradijs is de kosmische grap
    • Over de Lotus-soetra (23): De parabel van de man die naar water graaft
    • Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’
    • haiku
    • Tussen veranderlijk en onveranderlijk vind je de deur naar non-dualiteit

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens