alle fatsoenlijke mensen verwerpen hen.
verdriet
Ween niet. De dood is niets, ik ben slechts aan de andere kant.
Dagen en nachten ijlen voorbij. Het leven verdwijnt snel. Evenals het water in een poel, zo droogt het leven van sterfelijken op. De Boeddha
Onmacht en macht
Als ik terugkijk ben ik zeer verontrust over het overheids- en politie-optreden tegen demonstraties als de woonopstand. Dit optreden is om te beginnen buitenproportioneel. Je kunt provocerende spreekkoren van een krakersaanhang afkeuren, je kunt hun kleding afwijzen, maar ook zij hebben het burgerrecht op demonstratie.
Het jaar 2021 – dag 248 – overlevenden
Is er hoop na corona?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2021 – dag 200 – keesisdood
Kees is dood, niemand ontmoette hem maar er is veel verdriet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2021 – dag 165 – verdriet
Het grote verdriet na dertig jaar.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2020 – dag 355- doos
Ja, hoor, oma ligt in een doos.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Dora uit het oog, Dora in het hart
Ik heb rond huis en in de wijde omtrek gezocht. Ik heb de landweggetjes afgestroopt waar ze onder een auto of tractor aan haar einde gekomen kon zijn. Ik ben op de plekken in het dal geweest waar ze haar leven lang graag verbleef. Ik heb bij de buren in de omtrek gevraagd of ze een idee hadden.
Luc Barbé – haiku’s over vergankelijkheid, dood en afscheid
De Vlaming Luc Barbé schrijft al een tiental jaren haiku’s en vorige week vrijdag zag zijn eerste haikubundel het licht, “Stofjes verdriet, haiku’s en haibuns over vergankelijkheid, dood en afscheid.”
Mildheid en meedogenloosheid
Vanavond drong het pas volledig tot me door dat ik dit leven misschien niet lang meer aankan. Ik wil waardig sterven en misschien is euthanasie dan de consequentie. Ik besefte dat ik ook mijn nabestaanden daarop moet voorbereiden.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie (31)
Marjolein: ‘In de jaren van rouw kwam ik er achter dat alle (mentale) wijsheid uit de traditie van Advaita Vedanta mij voor geen meter hielp bij mijn rouwverwerking. Die wijsheid stond zo ver af van mijn dagelijkse geworstel in het omgaan met mijn verdriet, schuldgevoel, verlangen en eenzaamheid. Mijn gemodder kon ik niet afdoen als ‘maya’; mijn gemodder was ècht!’
Boeken – troost die ertoe doet
Kunnen dieren en robots troosten? Wat is de troostende werking van liefde, geloof, kunst, sport en genotsmiddelen?