Zonder training blijf je je vastklampen aan de illusie van het ‘ik’. Is het niet veel beter om jezelf te vergeten, geen barrière tussen jou en de wereld, vrij te worden van verlangens?
verdriet
Het jaar 2017 – de driehonderdendrieenvijftigste dag – hondrouw
De hond is al 33 jaar dood en nog steeds voel ik zijn aanwezigheid.
Somewhere over the rainbow skies are blue.
Take care out-there.
François la Poutré – Een crematie in Nong Noi
De ingetogen sfeer die we in Nederland kennen, en die ons de term “grafstemming” heeft gebracht, is hier niet zichtbaar of voelbaar.
Het oude zenpad
Zolang mensen zich met zen bezig houden zal de vraag naar persoonlijk welzijn via zen zich blijven voordoen. Zullen er leraren zijn die hier gehoor aan geven, zich op de borst kloppen, er prat op gaan dat ze een leraar zijn die in lijn terug gaat tot Boeddha. Zij verkopen je waarom je vraagt, persoonlijk welzijn, rust, kortom uw leven weer in balans en op orde.
De sutra die je hart verwarmt (deel II) Bodai is jarig
Bodai, ik kan jouw pijn niet dragen, ik ben niet de weg, de waarheid of het leven. Jij bent de weg. Jij bent de waarheid. Jij bent het leven.
Van de dood een deugd maken
Wat betekent de dood in het boeddhisme? Hoe kunnen we de dood in ons leven een plaats geven? En hoe gaan we om met het vaak onverwachte verlies van dierbaren?
Ween niet. De dood is niets, ik ben slechts aan de andere kant.
Dagen en nachten ijlen voorbij. Het leven verdwijnt snel. Evenals het water in een poel, zo droogt het leven van sterfelijken op. De Boeddha