Als mensen huilen bij een begrafenis, betreft dit dan niet enkel zelfmedelijden? Huil je dan niet om een verlies? Of dat de dood ook jou zal op zoeken, je leven zal eindigen hier op aarde? Wanneer is ons verdriet echt verbonden met of een uiting van compassie?
verdriet
Het jaar 2024 – dag 127 – tearsinheaven
Huilen in een onbekende hemel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijheid
…
Het jaar 2024 – dag 120 – herdenken
De dodenherdenking en het overdraagbare verdriet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Huilen om wat je vreugde schenkt
Natuurlijk is ons ego met de rationele, wetenschappelijke benadering van het menselijk verstand mee geëvolueerd. Het heeft van de psychologie geleerd dat het verstandig is emoties aandacht te geven, maar heeft daarbij een slimme truc bedacht: ‘ik moet er op zo’n wijze aandacht aan besteden dat ik het óf uit mijn systeem krijg, óf op zijn minst diep in mijn systeem opberg en verborgen houd’.
De liefde volgen die in je is…
De liefde is niet alleen maar zoetsappig. De liefde kan ook snijdend zijn. Snijdend, maar niet gemeen. Zij is er nooit op uit de ander te kwetsen. Liefde is direct contact met de levende werkelijkheid die ons doordringt.
Het jaar 2023 – dag 262 – verdriet
Is de afwezigheid van verdriet kilheid?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Niet eerder vertoonde museumcollectie over rouw en herdenking tentoongesteld
Eeuwenlang was de dood vooral een religieuze aangelegenheid, waarbij in de katholieke traditie de focus lag op het leven aan gene zijde, in het hiernamaals. In de 19e eeuw veranderde dit volledig. De omgang met de dood verplaatste zich als het ware ook naar ‘deze’ zijde – het aardse bestaan. De doden herdenken en de herinnering aan de doden levend houden, werden belangrijk voor de nabestaanden. Ook was het een mooie gelegenheid om de status van de overledene en zijn of haar familie te laten zien.
Over de Lotus-soetra (14): Boeddha straft niet.
Enfin, aan het einde van zijn dichterlijke herhalingen rond de parabel en alles daaromheen, geeft Boeddha aan waar iedereen die de Lotus-Soetra aan anderen wil overbrengen op moet letten, en wat iemand te wachten staat die negatief over de soetra bericht. Boeddha hamert erop de soetra niet te verkondigen aan lieden die een slechte geestesgesteldheid hebben en somt veertien vergrijpen – zonden – op tegen de geest van de soetra.
Boeken – Anders omgaan met verdriet
Het verdriet dat we ervaren bij verlies en tegenspoed kan ons hele leven kleuren. Het kan ons doen verharden. Soms voelen we ons schuldig of keren we ons af van het leven.
Het jaar 2022 – dag 320 -MH17
De daders en het grote verdriet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Leven in Thailand – vier weken
De leuke, opvallende, rare of irritante dingen waar Leven in Thailand meestal over gaat zijn nog onbelangrijker geworden dan ze toch al waren. Ze bieden even geen inspiratie momenteel. Dat komt wel weer. Of niet. Ach, een korte blog is ook een blog.
Wapens zijn de werktuigen van geweld…
alle fatsoenlijke mensen verwerpen hen.
Ween niet. De dood is niets, ik ben slechts aan de andere kant.
Dagen en nachten ijlen voorbij. Het leven verdwijnt snel. Evenals het water in een poel, zo droogt het leven van sterfelijken op. De Boeddha
Onmacht en macht
Als ik terugkijk ben ik zeer verontrust over het overheids- en politie-optreden tegen demonstraties als de woonopstand. Dit optreden is om te beginnen buitenproportioneel. Je kunt provocerende spreekkoren van een krakersaanhang afkeuren, je kunt hun kleding afwijzen, maar ook zij hebben het burgerrecht op demonstratie.
Het jaar 2021 – dag 248 – overlevenden
Is er hoop na corona?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2021 – dag 200 – keesisdood
Kees is dood, niemand ontmoette hem maar er is veel verdriet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2021 – dag 165 – verdriet
Het grote verdriet na dertig jaar.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2020 – dag 355- doos
Ja, hoor, oma ligt in een doos.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Dora uit het oog, Dora in het hart
Ik heb rond huis en in de wijde omtrek gezocht. Ik heb de landweggetjes afgestroopt waar ze onder een auto of tractor aan haar einde gekomen kon zijn. Ik ben op de plekken in het dal geweest waar ze haar leven lang graag verbleef. Ik heb bij de buren in de omtrek gevraagd of ze een idee hadden.
Luc Barbé – haiku’s over vergankelijkheid, dood en afscheid
De Vlaming Luc Barbé schrijft al een tiental jaren haiku’s en vorige week vrijdag zag zijn eerste haikubundel het licht, “Stofjes verdriet, haiku’s en haibuns over vergankelijkheid, dood en afscheid.”
Mildheid en meedogenloosheid
Vanavond drong het pas volledig tot me door dat ik dit leven misschien niet lang meer aankan. Ik wil waardig sterven en misschien is euthanasie dan de consequentie. Ik besefte dat ik ook mijn nabestaanden daarop moet voorbereiden.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie (31)
Marjolein: ‘In de jaren van rouw kwam ik er achter dat alle (mentale) wijsheid uit de traditie van Advaita Vedanta mij voor geen meter hielp bij mijn rouwverwerking. Die wijsheid stond zo ver af van mijn dagelijkse geworstel in het omgaan met mijn verdriet, schuldgevoel, verlangen en eenzaamheid. Mijn gemodder kon ik niet afdoen als ‘maya’; mijn gemodder was ècht!’
Boeken – troost die ertoe doet
Kunnen dieren en robots troosten? Wat is de troostende werking van liefde, geloof, kunst, sport en genotsmiddelen?
