Anatman is in het boeddhisme in onze traditie een belangrijk gegeven, het inspireert me tot op het bot en geeft me ruimte voor steeds meer inzichten, steeds diepere inzichten.
Thich Nhat Hanh
Geen dood, geen vrees (29) – terugkeer
Op het moment dat ik sterf,
zal ik proberen naar je terug te komen
zo snel als ik kan.
Geen dood, geen vrees (27) – Huilen
Een van de teksten die ten gehore werd gebracht ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’ raakte me – als zeiler en begeleider van tientallen zeilretraites op het IJsselmeer – erg diep, ook omdat het zo’n boeddhistische tekst is. Nu, in het hier en nu, gebeurt het. In dit moment verblijven, in dit moment zijn, is de kunst en zo’n bijzondere oefening.
Geen dood geen vrees (25) – De Vijf Overdenkingen
Ik kan niets vasthouden. Ik kom hier met lege handen, en ik ga met lege handen.
Geen dood, geen vrees (24) – Leven(s)werk
Laten we in dankbaarheid leven. Diepe dankbaarheid is het ‘middel’. De essentie dat we het gelukkigst zijn wanneer we dankbaar zijn en niet andersom is een diepgaande oefening. Laat dankbaarheid in ons groeien als een bloem, laten we dankbaar zijn voor alles wat er is, en zeker ook voor de kleinste dingen.
Geen dood, geen vrees (23) – Dood
Bij ons thuis ligt Minie sinds haar inslapen in een kaasdoek in een mandje. Ik praat met haar, aai haar en bedank haar voor alles wat we samen hebben meegemaakt. Voor haar aanwezigheid in de tijden dat ik het moeilijk had, voor haar rust en voor de gekke capriolen die ze uithaalde.
De ziel en de chip 6 – de dans van de seities
In onze serie De ziel en de chip onderzoeken we wat er gebeurt wanneer de ziel – de binnenkant van ons bestaan – de ontmoeting aangaat met de chip, het symbool van een wereld die steeds meer wordt gedomineerd door technologie en algoritmen. Vandaag kijken we met Federico Faggin en Thich Nhat Hanh naar een nieuw perspectief op leven en dood: het universum als een voortdurende dans van verschijnen en verdwijnen.
Geen dood, geen vrees (22) – radicale remissie
Iedere drie maanden is het raak. Bloedprikken om te bepalen of de medicatie nog werkt en iedere zes maanden bloedprikken en een scan om te zien of er daadwerkelijk niet meer uitzaaiingen zijn bijgekomen.
Geen dood, geen vrees (21) – Vijf maanden verder
Het is een bijzondere reis die ik aan het gaan ben. Er gebeurt van alles in mijn lijf. Afgelopen week zei ik tegen iemand dat ik me beter voel dan vijf jaar geleden voor er kanker werd geconstateerd.
Geen dood, geen vrees (20) – Leve de vergankelijkheid!
Zo bewust te kunnen zijn is iedere keer weer een openbaring. In de dieren, de bomen, de planten, de lucht, mezelf, zie ik de niet-dier, – boom, – planten, – lucht en niet-mens elementen. Water, aarde, lucht, vuur zijn de vier basiselementen waaruit alles is opgebouwd.
Beloof me…
Thich Nhat Hanh heeft in zijn eigen land de oorlog meegemaakt en heeft van dichtbij ervaren wat een vreselijke impact dat heeft, bijna veertig jaar was hij verbannen uit Vietnam. Toch kon hij midden in de oorlog na een bomaanval, dit prachtige gedicht schrijven.
Geen dood, geen vrees (19) – Kunst te leven
De kunst te leven is voor mij zo lang mogelijk op een voor mij acceptabele manier door dit leven te gaan. Alles is veranderlijk, dus ongetwijfeld zal ik de normen die ik nu heb voor wat kwaliteit van leven is, aanpassen, zoals ik dat eerder heb gedaan.
Waarom eten we vaak meer dan we nodig hebben (2)
Dit is niet zomaar een receptenrubriek, het is tegelijkertijd een verslag van mijn al twee jaar durende onderzoek – sinds ik het boek Proef, Mindful eten mindful leven van Thich Nhat Hanh in de boekwinkel oppakte – naar het hoe en waarom van te veel en te ongezond eten, waar ook ik mij vaker dan mij lief is aan schuldig maak.
Moeten boeddhisten sociaal activisten zijn (deel 3 en slot)
In het eerste en tweede deel van deze serie probeerde ik twijfel te zaaien over de daadwerkelijke trouw van geëngageerd boeddhisme aan de leer van de Boeddha. Mijn doel is niet om het boeddhisme in diskrediet te brengen, noch om de morele ernst van veel van deze doelen in twijfel te trekken. Ik wil alleen twijfel oproepen over de vraag of het ethos van het geëngageerd boeddhisme wel consistent is met wat de Boeddha onderwees. Er zijn genoeg redenen te vinden om racisme, economische ongelijkheid en het onduurzaam misbruik van het milieu aan te pakken. Maar weinig, zo niet geen van deze redenen, zijn rechtstreeks te herleiden tot de leer van de Boeddha.
Jan Veenendaal – Geen dood, geen vrees (7) – Een meditatie
Kanker is onderdeel van mijn leven is onderdeel van deze manifestatie die mijn lichaam is. Er zijn een heleboel cellen, heel ziek. Van het begin af aan is mijn instelling geweest dat mijn kanker dus ook niet koste wat het kost zo snel mogelijk mijn lichaam uit moet.
Stadsmonnik Maarten Hunink: ‘Ik leef niet als kluizenaar’
‘Het verbod op seks, inclusief masturbatie, is lastig. Maar ik heb geen vaste vriendin, dat scheelt. Dit is een ontdekkingsreis naar mezelf.’
Thich Nhat Hanh – Gelukkig voortbestaan…
‘Die dag waaide het en na een tijdje zag ik dat het blad van de tak viel en naar beneden dwarrelde, vrolijk dansend omdat het al zwevend zichzelf in de boom zag. Het was heel gelukkig. Ik boog mijn hoofd en wist dat we veel moeten leren van het blad, omdat het niet bang was –het wist dat niets kan worden geboren en niets kan sterven.’
Taigu – Boeddhisme behoeft een sociale dimensie (deel 2)
Met alle respect voor David Loy die goed werk verricht, maar hij ziet een deel van de mogelijkheden over het hoofd, en veel boeddhisten in zijn voetspoor eveneens.
Taigu – De heilige natuur van de mens
Wat de maatschappijvisie is van het boeddhisme, weet ik niet. Vrede en geluk voor iedereen, en met het achtvoudig pad als richtsnoer leven met de kleinst denkbare ecologische voetafdruk: je komt algauw uit bij een rijkelijk utopisch wereldbeeld. Boeddhisme, heb ik de Amerikaanse zenleraar David Loy ooit horen betogen, heeft zich nooit zo bekommerd om sociale rechtvaardigheid. Wij moeten boeddhisme niet klakkeloos overnemen, maar het aanvullen met onze sterke punten.
Boeken – leven met wijsheid
De Amerikaanse trappist Thomas Merton werd bekend door zijn autobiografie The Seven Storey Mountain (Louteringsberg), waarin hij zijn zoek- en zwerftocht beschreef die tot zijn bekering leidde. Als monnik verdiepte hij zich in de christelijke spirituele traditie en liet zich ook inspireren door de wijsheid van andere tradities. Zijn kritiek op de consumptiemaatschappij, zijn steun aan de vredesbeweging en zijn verzet tegen de Vietnamoorlog, werden hem niet door iedereen in dank afgenomen.
B’eter – lente-frisse witte-bonensalade
Aan de oproep van de autoriteiten om je voor te bereiden op een ramp of oorlog en een noodpakket in huis te halen heb ik geen gehoor gegeven, maar als het op eten aankomt heb ik altijd wel genoeg in huis om het een tijdje uit te zingen. Ik heb namelijk altijd wel een voorraad peulvruchten, zowel gedroogde als in blik, en ook havermout en noten koop ik in grootverpakking. Nu was ik blij met mijn gehamsterde blikken witte bonen.
André De Nys, de stilte, boeddhisme en christendom
In het schildersatelier van André zijn vandaag twee spirituele aspecten prominent aanwezig. Twee sterke figuren begeleiden hem tijdens zijn werk. Naast een foto van Thich Nhat Hanh hangt een vergeelde middeleeuwse ets met daarop Franciscus van Assisi.
Jules – Misplaatste geestdrift
Alles is een wonder en alles is een les. Je kunt naar dat inzicht op ieder moment terugkeren.
Taigu – Zen is geen mystiek
Het is niet vergezocht om een vergelijking te trekken tussen Jakob Böhme’s oergrond, het Philadelphia van zijn Europese aanhangers, het mystieke piëtisme van het Nederlandse Reveil en het vormloze zelf van zen.
