Ten minste sinds 2012 worden particuliere initiatieven ter bevordering van de Tibetaanse taal en cultuur onderdrukt, en personen die pleiten voor onderwijs in de Tibetaanse taal en cultuur zouden zijn aangehouden en gemarteld.
onderwijs
De dingen zijn zoals ze zijn en daar dien je bij te blijven
Femke is moeder van een zoon van 11 jaar oud, een gevoelige jongen die al vanaf zijn zesde niet meer naar school gaat. Na zes weken in groep 3 viel hij uit. Hij is hoogbegaafd en kan vanwege zijn eigen manier van leren en onderzoeken niet aarden in een schoolse omgeving. Hij zat toen hij uitviel al in een Leonardo-klas, een onderwijsvorm voor hoogbegaafde kinderen van 4 tot 12 jaar, aldus moeder Femke, maar ook dat paste helaas niet.
India blijft in trek voor onderwijs en kennis boeddhisme
Veel boeddhistische monniken die naar India reizen, nemen naast het bestuderen van het geloof ook deel aan sociale dienstverleningsprojecten, zoals het verlenen van hulp aan verarmde gemeenschappen en het ondersteunen van onderwijsinitiatieven.
Verenigde Naties: ‘Een miljoen Tibetaanse kinderen gedwongen gescheiden van hun ouders’.
De drie speciale rapporteurs van de VN zeiden dat zij ‘zeer verontrust zijn dat het systeem van residentiële scholen voor Tibetaanse kinderen in de afgelopen jaren lijkt te fungeren als een verplicht grootschalig programma dat bedoeld is om de Tibetanen te assimileren in de cultuur van de Han-meerderheid, hetgeen in strijd is met de internationale mensenrechtennormen’.
Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer
De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.
Dalai Lama – driedaags onderricht voor Taiwanese boeddhistische volgelingen in Dharamsala
Mensen uit de hele wereld, waaronder de Verenigde Staten van Amerika, Mexico en Canada, zijn in Dharamsala aanwezig. Deze bijeenkomst is echter speciaal voor Taiwanezen.
Over populisme en het menselijk tekort
‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.
Chinese repressie tegen Tibetaans taal- en cultuuronderwijs in Tibet zet door
Sinds 2020 hebben de Chinese autoriteiten in Tibetaanse en Binnen-Mongoolse gebieden het uniforme Chinese schoolboekensysteem ingevoerd, waardoor onderwijs in het Chinese medium verplicht is op scholen op alle niveaus en in alle klassen.
Indiase militairen leren Tibetaanse taal en cultuur om de banden in grensgebied met Tibet te verstevigen
Zuid-Tibet, is de naam die de Volksrepubliek China hanteert voor een geografisch gebied dat het brandpunt is in het grensconflict tussen China en India. Het gebied omvat grotendeels de Indiase deelstaat Arunachal Pradesh. Beide landen maken aanspraak op dit gebied. Het gebied was begin jaren ’60 een van de geschillen in de Chinees-Indiase Oorlog.
China – twee studenten aangehouden wegens verzet tegen invoeren Chinees op scholen Tibet
Eerder hebben de Chinese autoriteiten ook al gedreigd een Tibetaanse school te sluiten als deze er niet in slaagt les te geven in uitsluitend het Chinees.
Boeddhistisch onderwijs kan een rol spelen in terugdringen klimaatcrisis
In Taiwan identificeert meer dan een derde van de volwassenen zichzelf als boeddhist, waardoor het een belangrijke culturele kracht is. Boeddhistische groeperingen hebben een voortrekkersrol gespeeld bij de inspanningen om voor het milieu te zorgen.
Leven in Thailand – schoolreisje
De Thaise scholen verschillen nogal van de Nederlandse. Heel in het oog springend zijn natuurlijk de schooluniformen. Verder gaat het er zo’n beetje aan toe zoals toen ik 55 jaar geleden naar de lagere school ging.