Elsbeth Wolf: ‘Waarom zo veel enthousiasme over gedichten van deze vrouwen, zou je je af kunnen vragen. Simpelweg omdat die tot voor een aantal decennia vrijwel onbekend waren gebleven. Ze kwamen tot voor kort nauwelijks voor in de officiële anthologieën.’
Wie een dharmacentrum in het Westen bezoekt zal het waarschijnlijk al zijn opgevallen dat zodra Tibetaanse monniken binnenkomen, de mensen hen vereren als de hoogste lama’s, terwijl hun eigen monniken en nonnen met veel minder respect worden behandeld of zelfs, zoals in het geval van Ani La, gelijk worden gesteld met de leken.
Ondanks het aantal prominente theravada bhikkunis in Sri Lanka, die decennialang in kloosters hebben gediend, heeft geen enkele non het recht om een eigen identiteit op identiteitsbewijzen te laten zetten.
Hoe maakt een religieuze orde, die intrinsiek conservatief is en het individu ondergeschikt maakt, ruimte voor de aspiraties van de vrouw, vooral als ze gekleineerd wordt door basisteksten en weggehouden wordt van de besluitvorming?
Verjaagd uit hun kloosters worden nonnen geconfronteerd met geweld en verkrachting in afschuwelijke Chinese detentiecentra. Ze worden gedwongen hun boeddhistische kleding af te leggen en zich in militaire kledij te steken.
Monniken en nonnen die nu in Jomda worden vastgehouden, worden ondervraagd over contacten van buitenaf en worden onder streng toezicht gehouden, aldus de bron, waarbij het moeilijk is om precies te weten te komen hoeveel van hen precies zijn vastgehouden.
Bhikkhunī Vimala is een van de oprichters van Samita ASBL, een stichting met als doel een nonnenklooster op te richten. In 2018 opende het Tilorien Buddhist Monastery zijn deuren in de Belgische Ardennen.
De bijna 100 jaar oude tempel diende als een plaats van aanbidding voor lokale boeddhisten. De tempel huurde Wei in om een uitbreiding te begeleiden, maar verloor het gebouw later aan hem als gevolg van een geschil over de eigendomsrechten.
De (Nederlandstalige) monniken en nonnen uit Plum Village, het klooster van Thich Nhat Hanh in Frankrijk, begeleiden een mindfulnessretraite en een aantal zogenoemde dagen van aandacht voor publiek uit Nederland en Vlaanderen.
Deze gedachtenkronkel heeft zijn ingang in Tibet gevonden mede door de teksten van Indiase leraren en werd door latere, mannelijke leraren niet in vraag gesteld en zonder problemen overgenomen.
