‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´
God
Jelle Seidel – Opmaat tot eeuwigheid
Ik ben opgevoed met achterdocht tegen de katholieke kerk en had de eerste jaren grote moeite met zenrituelen en –verhoudingen. Al die mannen in jurken, devoot gevouwen handen, buigingen tot op de grond, wierook, en niet vergeten de hiërarchie…
Ludo – Nu
…
Zin
‘Waartoe zijn wij op aarde’, is een bekende vraag uit menig christelijk catechismus.
Maktub
Als God bestaat, is Hij ongetwijfeld tot bijzondere dingen in staat, maar alles beschrijven tot het einde der tijden?
Atheïst
‘Chef gelooft niet in een scheppende God, maar noemt zich niet vaak atheïst, omdat hem dat weer in een hokje plaatst. En hij haat hokjes,’ lees ik op de ochtend van 18 september in de dagelijkse bijdrage van de chef van de Kloosterbunker. Mooi. Ik houd ook niet van hokjes. Hokjes zijn mij veel en veel te benauwd! Maar wanneer je ben je eigenlijk atheïst?
De mens
Volgens het verhaal heeft Satan de mens daar attent op gemaakt door hen te verleiden iets te doen dat door God verboden was. Door zich te realiseren dat er altijd twee kanten aan een medaille zitten, kon (en kan) de mens volwaardig gesprekspartner van God zijn. Helaas hebben mensen korte neusjes, en de meeste kijken daar niet aan voorbij. Ze zijn gaan denken dat zij beter zijn dan andere wezens. Dat staat immers in het grote verhaal dat ze zelf hebben geschreven!
God en Satan
Voor mij is God een soort persoon. Seksloos, genderloos en alles tegelijk. Ik zeg uit gewoonte ‘Hij’ als ik het over God heb, maar anderen vinden ‘Moeder Natuur’ passender. Wat past is afhankelijk van de eigenschap die op de voorgrond staat, of die jij op de voorgrond plaatst.
VrijdagZindag – De gekooide God
Feitelijk zet de georganiseerde religie God gevangen. Dat gebeurt niet alleen in de orthodoxie. In een beveiligde comfort zone vereert elke religieuze groep een gekooide God. Omdat andere visies de groepsconsensus bedreigen, controleren religieuze leiders de verbeelding – terwijl dichters daar juist mee spelen. Hoe sterker de eigen identiteit, des te strakker de groepsgrenzen. Voor de variatie aan godsbeelden is daardoor doorgaans weinig ruimte.
Een hemel voor Theo
Een hemel voor Theo. Dit boek van kunstschilder/schrijver, Wouter Berns, is een vrolijke catechismus voor de ziel. Een spiritueel verhaal, wars van moralisme. Met een heerlijke onderlaag van humor, die nergens platvloers wordt.
In den beginne…
Er bestaan over de hele wereld allerlei scheppingsverhalen. Ook boeddhistische. Zij zijn vaak heel oud. Ieder verhaal is ontsproten uit verbeeldingskracht van mensen. De schrijvers probeerden op poëtische wijze het ontstaan van de aardse werkelijkheid te verklaren. Wanneer, door wie en waarom is alles ontstaan?
Het jaar 2024 – dag 221 – eigenwinkel
Is Boeddha de Zoon van God?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De Grote Drie
Het boek gaat over drie auteurs die in de twintigste eeuw een sleutelrol hebben gespeeld niet alleen bij het ontdekken van een alle religiegrenzen overstijgende wijsheid, maar ook bij het ontmaskeren van de moderne westerse beschaving als anti-spiritueel en materialistisch. Precies op het moment dat in Europa het geloof in de empirische wetenschap zijn hoogtepunt bereikte en de opvatting dat alleen de op uiterlijke waarneming gebaseerde wetenschap geldige kennis kan verschaffen naar zijn hoogtepunt klom, wezen zij erop dat het Westen iets essentieels verloren had, iets wat de moderne wetenschap nimmer geven kan, namelijk kennis die op innerlijke waarneming is gebaseerd, spirituele kennis, en dat dit gemis op negatieve wijze doorwerkte in de gehele samenleving en in de gehele beschaving.
Boekbespreking – David Hume is nog steeds actueel
Hoewel hij zelf nogal wat kritiek had op de filosofen van zijn tijd, was David Hume een van de belangrijkste filosofen van de westerse traditie. Zijn werk is onontbeerlijk geweest voor de filosofie van de Verlichting, in het bijzonder die van Immanuel Kant. Je zou kunnen zeggen dat hij Kant een voorzet gaf voor open doel, Kant hoefde hem er alleen maar in te koppen. Zijn nuchtere aanpak en gematigd scepticisme zijn nog steeds een indrukwekkend voorbeeld en inspiratiebron voor actuele discussies.
De goddelijke vonk
De Gnosis nodigt uit tot zelfstandig nadenken. De natuurlijke tegenstellingen in de mens moet hij zelf oplossen. De Perzisch-gnostische profeet Mani (216-276) belichaamde dat dualisme. Mani zag twee rijken vanaf den beginne tegenover elkaar staan: dat van het licht en dat van de duisternis, het goede tegenover het kwade.
Een krant: artikelen, columns, cartoons en juist spreken
Ik denk, ik stel, dat we op geen andere wijze deze krant kunnen maken. Het leven is wreed, mensen worden misbruikt in het boeddhisme, gekleineerd, geestelijk en lichamelijk afgemaakt. Ontwart en ontwikkelt, is onze lijfspreuk. Columnisten zoeken grenzen op zonder de opzettelijke bedoeling te hebben te kwetsen. Ze spelen met woorden maar gaan ook een inhoudelijke beoordeling niet uit de weg.
Nathan – Een stapje verder…
In werkelijkheid is er geen uiterlijke waarnemer. En bestaat er geen object. Als onze geest transformeert, ontwaakt, valt de waarnemer en het object tegen elkaar weg. Zal er sprake zijn van keuzeloos gewaarzijn. Ik-en-mezelf of uiterlijk en innerlijk bestaan dan niet langer.
De zoektocht naar een boeddhistisch stopcontact
Ik heb wel eens tijdens een bijeenkomst met vipassana-beoefenaren gezegd dat ik meer een Mahayana-boeddhist ben. Haha, en wat dacht je? Er gebeurde helemaal niks. Iedereen zat opmerkzaam te luisteren. Dat was het. Tijdens een Tibetaans-boeddhistische retraite heb ik een keer laten vallen dat ik Theravada-boeddhist ben. Men keek met meer medelijden dan compassie naar me.
A design for life
Ik vind de monotheïstische religies in de kern allemaal weerzinwekkend. Omdat ze mensen bang maken, hun eigen verantwoordelijkheid afnemen en leidden tot imperialistische vormen van landjepik, uit naam van het wrekende chagrijn die hun afgod is, maar niet altijd.
Nathan – Zen zonder zen
Om bewust te leven, zoals binnen het zenboeddhisme, bewust de afwas doen, bewust lopen, in bewustzijn zitten (met andere woorden: leven met aandacht), heb je daarbij dan kloosters nodig? Zentuinen? Zenmeesters? Krishnamurti zei ooit eens: ‘Je hoeft geen boeddhist te zijn of te worden om geen vlees te eten.’
Het jaar 2023 – dag 347 – kinderen
God.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Hakim weet niets – de dichter van de Vismarkt
Hakim schrijft gedichten. Gedichten die ontroeren zoals de gedichten die mijn dochters schreven toen ze het schrijven net onder de knie kregen, vaak met een kriebelig tekeningetje erbij. De schrijf- en spelfouten hoorden in hun gedichten, waar zo’n open en oprechte kijk uit kon spreken, dat ze mij net zo diep konden raken als ‘heilige’ boeken dat kunnen.
Taigu – Deo volente
En weer stonden ze met hun tweeën voor zijn deur, met van die typerende snoetwerken waar de gelukzaligheid van de wetenschap van hun wedergeboorte in de Christus afdroop. Dezelfde jongeman die hem de vorige keer een stukje uit de bijbel wilde voorlezen van de achterkant van een folder, stond nu met de Openbaring van Johannes in de aanslag op zijn mobieltje. Voor de zekerheid hadden ze deze keer een onderlegde evangelist meegenomen om de rabiate zenboeddhist op dit inmiddels bekende adres tot rede te brengen. Want juist daarom kwamen zij, zeiden ze.
Jasper Schaaf – Onverdraaglijke vooruitgang
De bekendste vorm hiervan is de vraag naar de waarheid of onwaarheid van religieuze uitspraken. Bestaat god of meer goden tegelijk of is het een antwoord van niets, hooguit van het ongerijmde? Sinds de opkomst van de kritische filosofie in verschillende gedaanten, van Spinoza, Kant Hegel, Marx en anderen, overheerst het idee dat de mens niet in staat is een betrouwbaar antwoord op dat soort grote vragen te geven. Sommige filosofen, denk aan Marx of Feuerbach, gaan een stap verder en vinden dat je onbeantwoorde theoretische vragen het beste maar kunt ‘bestrijden’, omdat deze ook een correct antwoord op praktische vragen bemoeilijken.
