Toch zou het mooi zijn als we tijdens al deze nieuwsgaring de dharma in de praktijk konden brengen door ons innerlijke licht te laten stralen op al deze gebeurtenissen om deze moeilijk te hanteren energie te neutraliseren.
Nalatenschap
…
Jōdo-Shinshū na Shinran, deel 1
Telkens weer als ik een werk van Shitoku, onze tempelstichter, (opnieuw) lees, leer ik nieuwe elementen die me meer inzicht geven in hoezeer onze maatschappij toch vaak anders reageert dan onze Japanse vrienden.
Op weg naar Thailand – antisociaal
Niet alleen op kleding blijkt vaak dat het westerse schrift voor de Thai net zo’n groot mysterie is als het Thaise schrift voor ons.
Henk van Kalken – Dzogchen, een staat van zijn
Dzogchen is de werkelijke, natuurlijke staat van zijn, die iedereen al bezit en die alleen nog maar ontdekt hoeft te worden, een staat voorbij alle concepten.
De Mexicaanse tortillaschotel van Angelique Neutel
Al enige tijd leef ik vegan en leef ik me uit in de keuken om nieuwe recepten uit te proberen. Een van die experimenten is de Mexicaanse tortillaschotel.
Van therapie tot transmissie: een onverwachte introductie tot het dzogchen boeddhisme.
We gingen nog even zo door, en toen kwam heel plotseling het moment dat mijn gedachten stilstonden. Zomaar. Mijn hele systeem was krakend en piepend ineens tot stilstand gekomen. Wow, wat was dit?
‘In de jaren dertig waren boeddhisten de meest vervolgde groep in de Sovjet-Unie’
De opvolger van de Sovjet-Unie, het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS), heeft van oudsher etnische Mongools-Tibetaanse boeddhisten binnen de grenzen. Na de val van het communisme vestigden zich er ook andere vormen van boeddhisme.
Robert Hartzema – boeddhisme en emoties
Vanuit het boeddhisme is er een duidelijk verschil tussen emoties en gevoelens. Emoties zijn altijd verkrampingen van het ik, dat heftig reageert op wat er gebeurt.
Kijken met de geest, onderzoeken met de geest?
Zonder weg te vluchten in zweverige toestanden maar durven loslaten en gewoonweg de dingen zien zoals ze zijn; vooral ze te aanvaarden zoals ze zich aandienen; zo simpel, zo complexloos kan een uurtje mediteren zijn. Maar wat is meditatie dan wel?
Geloven in gelijkwaardigheid en de Nashville-verklaring
De cijfers over pogingen tot zelfdoding en depressiviteit spreken boekdelen. De oorzaak is niet de homo-, bi- of interseksualiteit, maar de onverdraagzaamheid vanuit de samenleving. Afwijzing, vernedering, geweld of de dreiging ermee – velen hebben ermee te maken gehad of ondervinden het.
Interview met God
Lijden is werkelijkheid. Dat wil niet zeggen dat het moet voortbestaan. Het heeft alleen geen zin je ertegen te verzetten. Geen mens is sterker dan de werkelijkheid en ik trouwens ook niet, want ik ben het zelf.
Op weg naar Thailand – 2562
Het contrast met Nederland is groot, maar we kunnen niet anders concluderen dan dat er hier veel onbezorgder genoten wordt van de jaarwisseling en dat de behoefte om baldadigheden uit te halen ontbreekt. Onschuldig vermaak; het plezier dat iedereen heeft doet bijna ouderwets aan.
Thuiskomen
Duizend keer ben ik verdwaald.
Op weg naar Thailand – De warme dagen voor kerst
“Walking in a winter wonderland,” kweelt Dean Martin door de supermarkt. Dankzij de airco is het er, althans in vergelijking met de 34 graden die het buiten is, best fris, maar om de sleigh bells te listenen of de snow te zien glistenen moet er ook binnen nog wel een graadje of 20 af.
Op weg naar Thailand – fietsen om 30 minuten na de gong
In de Thaise spreektaal wordt nog vaak de traditionele tijdsaanduiding toegepast, die gebaseerd is op de dagindeling van boeddhistische monniken. Zes uur ’s morgens wordt er op een gong geslagen (moong chao).
Diana Vernooij – altijddurende bijstand
Het is een gebed zonder eind, schreef een voorganger op Facebook: die liturgische marathon in de Bethelkerk. In Den Haag wordt door een lange liturgie het kerkasiel voor het gezin Tamrazyan mogelijk gemaakt.
Op weg naar Thailand – huisdieren
Het blijft een vreemde gewaarwording: 6 december en ik sta ’s avonds om 8 uur te douchen onder een imposante sterrenhemel. Er brandt maar een klein lichtje in de badkamer, zodat de sterren optimaal tot hun recht komen.
‘Iets zegt me, onophoudelijk, dat ik zoals u was, als ventje van zes’
Bijna vijf jaar geleden vertrok de toen 15-jarige Oost-Vlaamse Giel Foubert naar een Tibetaans klooster in India om daar een opleiding tot monnik te volgen. Sacha Blé schreef een gedicht over de novice.
Vijf december – Pak je hebzucht maar uit…
In de een of andere hoek, hoekhoek. Opvallend is dat er geen sinterklaasliedjes bestaan waarin de Sint bedankt wordt voor zijn gulle gaven. De kinderen zingen wel: Dag sinterklaasje.
Je bent niet van plan om scherp naar jezelf te kijken…
Stel je voor dat achter je gewone ogen, die met hun starre blik de wereld in de gaten houden, zich een ander oog bevindt. Een groots stralend oog, dat de werkelijkheid ziet zoals zij is en dat al je overlevingsstrategieën en emotionele reacties doorziet.
Dzokchen: de werkelijkheid zien zoals zij is
Terwijl alle andere paden in het boeddhisme gekenmerkt worden door een specifiek doel dat door allerlei inzichten en oefeningen bereikt zou kunnen worden – nirwana, het ontwaken of de bevrijding – is er vanuit dzokchen gezien helemaal geen doel.
Gustaaf Rutgers – mystiek geluk
Het gaat voorbij aan het voorbijgaan.
De reis terug naar de open ruimte van de geest (2), met als gids Acharya Han de Wit.
Het doel van het boeddhisme is de bevrijding van de mens door te proberen zijn egocentrische kijk op zichzelf en op de omgeving los te laten. Dit proces van transformatie is het bewust worden van deze egocentriciteit en het leren loslaten van de illusie van het ego en het daaraan vastklampen.
