• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhistisch leven » B'eter » Reflecties van een kok – staal contra stilte

Reflecties van een kok – staal contra stilte

17 augustus 2019 door gastauteur

“Wat vindt je het moeilijkst?” vroeg de meditatieleraar me nadat ik voor het eerst cursuskok was geweest. “Goed samenwerken” antwoordde ik zonder enige aarzeling. De leraar knikte en ik meende een spoor van een glimlach te zien, terwijl ik nadacht over wat ik had gezegd. Het was waar, goed samenwerken viel me zwaarder dan het eigenlijke kookwerk, de planning en alle zorg eromheen. Als hij mij deze vraag echter vóór de cursus had gesteld, had ik waarschijnlijk geantwoord: “Goed eten op tijd voor mekaar krijgen.” De praktijk bracht het aan het licht: ik vond het samenwerken best moeilijk. Ik wilde een vriendelijke, warme ‘familie’ om mij heen, een efficiënt team waarbij zich iedereen enerzijds op zijn taak concentreert en anderzijds klaar staat om de anderen te ondersteunen. Die steun ervaren is vooral heel fijn als je even een dip hebt of het niet meer weet. Maar ja, je komt ondanks alle goede voornemens o zo gemakkelijk terecht in zinloze discussies of irritante machtspelletjes! Of je gaat een beetje te lang gezellig koffie drinken. Allemaal niet handig, want dan krijg je later te maken met stress door tijdsdruk. Intussen weet ik dat het beste advies is: let heel goed op wat je aan het doen bent en wat zich om je heen voordoet – be mindful dus -, verlies je taken én de klok niet uit het oog, laat het niet merken als je ego geïrriteerd raakt, en relativeer irritaties.

De eerste keer We hebben het er die eerste keer heel goed vanaf gebracht, mijn maatjes en ik; het eten lukte prima en met de sfeer zat het ook goed. Al met al was het een leerzame tópervaring – een fantastische training van mindfulness – ondanks of misschien juist vanwege de beperkingen van de accommodatie: een voormalige boerenhoeve. We kregen nogal eens de slappe lach – over rare situaties of ons gestuntel. Bijvoorbeeld: hoe was je in een kleine keuken met een enkele gootsteen drie kratten vol erg modderige verse spinazie – in stilte? De meditatiezaal lag namelijk direct boven de keuken. Alleen ’s nachts en tijdens de pauzes overdag was die zaal leeg, dus wij moesten wel doorgaan met ons werk in de keuken terwijl boven ons gemediteerd werd. We probeerden dat dan wel zo geruisloos mogelijk te doen: kasten zachtjes openen, schalen en pannen voorzichtig neerzetten, de kraan langzaam en niet te ver opendraaien, fluisteren, zachtjes lopen en zo min mogelijk op en neer naar de eetzaal. De ‘extra lawaaierige klussen’ probeerden we vooruit te plannen en op te sparen en daar waren we dan druk mee bezig als de studenten zaten te eten. Dat de afzuigkap boven het kooktoestel toch vaak in de stilteperiodes stond te brommen, konden we niet vermijden, want anders kwam er geen gas uit de branders. Dat gebrom was het dat ons die ene dag echt heel erg de das om deed…

In stilte ontbijt bereiden

De leraar, te gast uit Zwitserland, was zojuist uit zijn aan de keuken grenzende kamer gekomen en liep langs ons heen om naar boven te gaan voor een lezing. Onze regionale leraar was toen nog niet benoemd. Mijn maatje – Els?- wenst hem beleefd en vriendelijk goedemorgen en vraagt: “Waarover gaat de lezing vanochtend?” “Over de vijf ‘khanda’s”. Ik start de afzuigkap en steek het gas aan. Els gaat koffie zetten en kaas snijden. “Kun jij alle vijf opnoemen?” vraagt ze zachtjes. “Weet jij de eerste?” fluister ik terug. Ik ben gewoon nog te slaperig om daarover na te denken. Een toelichting voor de lezer: de vijf khanda’s ofwel vijf categorieën van toe-eigening en onderwerp van hechting zijn: 1. Materie, lichaam – rupa, 2. Gevoelens (aangenaam, onaangenaam, neutraal- vedana, 3. Waarnemingen via de zintuigen – sanna, 4. Drijfveren voor daden – sankhara, 5. Bewustzijn – vinnana.

Van het een kwam het ander en terwijl we doorgaan met ons werk, zachtjes-aan, raken we verdiept in een gesprek over de relatie tussen hechtingen en waarnemingen via de zintuigen. Intussen raakt de dienwagen langzaamaan gevuld met brood, kaas, koffie, thee, melk, yoghurt enzovoort. Als de leraar naar beneden komt zullen we die met gezwinde spoed – en onvermijdbaar luid gerammel – de eetzaal inrollen. Al gauw ben ik harder gaan praten om over het gebrom van de afzuigkap uit te komen. Vervolgens hoor ik een “Ssst” van Els en dan praten we op fluistertoon verder. Dat doen we zo steeds opnieuw en zo blijft toch het geluidsniveau redelijk binnen de perken?

Sssst Ineens – net op tijd – dringt tot me door dat de melk over gaat koken. Ik til de pan met melk haastig en met een ruime zwaai omhoog en van het kooktoestel vandaan – en ontketen een hels kabaal. Een hele verzameling van grote en kleine stalen voorwerpen – opscheplepels, pollepels, spatels, schuimspanen, zeven en dergelijke – klettert op het kooktoestel en op de stenen vloer. Daarna heerst doodse stilte – tot als toegift de stalen deksels die gereed liggen op het aanrecht op de grond vallen; ze tollen minutenlang met veel gerinkel over de tegels en tegen mijn voeten. Tja, vóór alles moet het werk wel doorgaan… ik schop dus het metaal voorzichtig uit de weg, zet de pan met melk op de dienwagen en loop op mijn tenen om de berg op de vloer heen terug om de pap te halen die nu dreigt aan te branden. Daarbij raak ik een deksel of zoiets en Els sist uit gewoonte “Sssst”. En tja, dan krijgen we beide de slappe lach. En gaan dan het keukengerei oprapen terwijl we aldoor luide lachsalvo’s proberen te onderdrukken. We kunnen namelijk onze ogen niet geloven over wat we daar zien liggen. We hadden dagenlang steeds opnieuw tevergeefs in alle laden en kastjes naar pollepels en opscheplepels gezocht. Terwijl die aldoor vlak voor onze neus langs de rand van de afzuigkap boven het kooktoestel hingen.

Minpuntje

Op het moment dat de leraar naar beneden kwam, stond het ontbijt klaar op de dienwagen en hadden we net weer alles op orde in de keuken. Hij liep kalmpjes door naar zijn kamer en zei zo tussen neus en lippen door:” Dat was wel te horen, dat gesprek van jullie.”

Moniek Nooren – recept voor porridge / haverpap.

Ons standaard ontbijtmenu bestaat uit het volgende:

Havermoutpap (recept hieronder)
Gestoofde pruimen
Muesli, cruesli en glutenvrije cornflakes
Warme melk, yoghurt, kwark
Diverse soorten brood
Kaas, licht belegen (in plakjes gesneden)
Fruit, vers
Kannen koffie, zwarte thee en kruidenthee (zelf zetten kan ook altijd)
Vaak ook: Birmese rijst met kikkererwten (recept volgt een andere keer)

Plus elke dag iets anders: een andere soort brood, broodjes, krentenbrood, ontbijtkoek, beschuit, knäckebröd; en/of een andere speciale kaas (altijd in plakjes), 1x sinaasappelsap, misschien 1x gekookte eieren etc. etc.

Recept Havermoutpap – (Porridge)

Engelse porridge hoort heel dik te zijn met een kluit boter erbovenop, maar de meeste Nederlandse liefhebbers hebben graag wat dunnere pap. “Die glijdt lekker warm en makkelijk naar binnen zo s’ochtends vroeg”.
Dien op met een kan hete melk – en zet er suiker, honing en boter bij – zodat iedereen zijn pap naar eigen voorkeur op smaak kan brengen. Voedzaam en vezelrijk – ondersteunt samen met wat pruimen een goede darmwerking wat wel handig is als je een groot deel van de dag op het meditatiekussen zit.

Ingrediënten

Havermoutpap* [25-30] pers.
havervlokken (liefst grof geplet; 15-20   g p.p. en per 30 g vlokken 100 ml vocht) 400 g
half melk en half water (voor een prettig romige /niet slijmerige pap); of voor veganisten, met alleen water) 1650 ml
zout (per 250 g haver 5 gr = 1 afgestreken kleine theel)) 11/2 theel.
Naar wens: kluit roomboter, suiker, honing

* Let op: week (en kook) geen havermout die droog zacht aanvoelt, zoals H-O. Zulke havermout strooi je van het fornuis af al roerend in het kokend hete vocht of maak je in de magnetron klaar. Laat daarna minstens vijf minuten staan. Haverpap zal almaar dikker worden tot ze helemaal is afgekoeld.

Voorbereiding: Gebruik je grof geplette havervlokken dan kun je door deze voor te weken de kooktijd halveren. Kies een pan met dikke vlakke bodem die groot genoeg is – de vlokken zullen ca. 5 x zoveel aan volume opzwellen. Aan te raden is het nodige water apart exact af te meten en de vlokken daarin in de week te zetten.

Bereiding:

  • Meet de melk af voor de pap MET MELK. Je kunt deze melk apart verhitten om de opwarmtijd te bekorten.
  • Zet de pan met vlokken en (week)water op het fornuis, strooi het zout over de inhoud en zet het vuur/kookplaat op de hoogste stand. Voeg voor de pap MET MELK de afgemeten melk toe. Zodra het vocht begint te borrelen, zet je het vuur laag en begin je de pap met een houten lepel te roeren. Vooral pap met melk en door het koken dikker wordende pap brandt snel aan.
  • Blijf roeren en pas de stand van het fornuis zo nodig aan zodat de vlokken zacht worden en de pap zachtjes pruttelt en niet aanbrandt. Reken op ca. 10 minuten kooktijd bij voorgeweekte vlokken. Neem de pan van het vuur zodra de vlokken beetgaar zijn en zich een crèmige / samenhangende pap begint te vormen.
  • Afwerking: Voeg eventueel heet water toe voordat je de pap opdient.

 

Moniek Nooren is bioloog, tekstschrijver, beeldend kunstenaar, kok en beoefenaar van vipassana meditatie. Zij ondersteunt het vipassana onderwijs dat wordt gegeven door de Sayagyi U Ba Khin Stichting in de traditie van Sayagyi U Ba Khin en Mother Sayamagyi. Vanaf de oprichting in 1987 verzorgt zij het secretariaat en assisteert zij bij meditatiecursussen.

Categorie: B'eter, Boeddhisme, Gezondheid, Voedsel, Zorg Tags: B'eter, havermoutpap, Moniek Nooren

Lees ook:

  1. Reflecties van een kok – staal contra stilte
  2. B’eter – Bietjes
  3. Kookmeditatie: vegan voorjaarsquiche
  4. Refreshing earth of the heart – eten uit de natuur

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

16 nov
Oriëntatiebijeenkomst Lotus Team Project
16 nov 23
09 dec
Oriëntatiebijeenkomst Opleiding tot Kum Nye trainer
9 dec 23
10 dec
Meditatiedag “De vier verblijfplaatsen van het hart”
10 dec 23
10 dec
Tibet festival in Amsterdam
10 dec 23
10 dec
Medicijnboeddha ceremonie
10 dec 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Tolerantie: verbinding is alleen mogelijk met zelfkritiek

    Kees Moerbeek - 3 december 2023

    Ondanks het feit dat het begrip in de loop van de geschiedenis verschillende betekenissen kreeg, bleef de grondbetekenis herkenbaar. Kort en bondig noemt Schuyt tolerantie op bladzijde 8: ‘de onderdrukking van de neiging anderen te onderdrukken.’

    ‘Amerikaans centrum Heartwood organiseert eerste bijeenkomst van overlevenden misbruik door boeddhistische leraren’

    gastauteur - 27 november 2023

    'Het samenkomen liet ons stralen. Beloftes om elkaar volgend jaar weer te ontmoeten. De hoop dat andere overlevenden zich bij onze gemeenschap kunnen aansluiten. Heartwood is de enige plek op het internet die ons samenbrengt. Onze adviesraad en medestanders staan in de frontlinie en bieden hun juridische expertise, academische bijdragen en zuurverdiende kennis aan om dit mogelijk te maken. Sommigen zullen zeggen dat we wandelende wonderen zijn. Daar zijn we het mee eens.’

    VrijdagZindag – anatomie van de zwervende kiezer

    André Droogers - 24 november 2023

    Het aanbod aan betekenisgeving was met zesentwintig partijen zeer divers. Daarin verschillen we van Engeland of de VS. Sommige partijen hebben een ideologische basis, andere partijen bestrijden juist ideologieën. Populistische lijsttrekkers vielen op door hun onderbuikspreken, naar eigen zeggen namens het zwevende volk. Enkele partijen gebruikten de democratische verkiezingen om de democratie welbewust uit te hollen. Nogal wat partijen mikten op proteststemmen of op nationalistische sentimenten. Soms kwam men met voorstellen die tegen de Grondwet ingingen en bevolkingsgroepen discrimineerden. En dan waren er ook nog one-issuepartijen en deelgroeppartijen. Hoe plooiden die het algemeen belang met hun particuliere wensen?

    Taigu – Percepties over Palestina, een essay voor boeddhisten

    Taigu - 21 november 2023

    Gautama bevroeg en gaf raad aan wereldse heersers met snode plannen. Juist spreken, een van de onderdelen van het Achtvoudig Pad, was voor hem een middel om zijn middenweg aan de man te brengen. Dus waarom zou spreken in moeilijke omstandigheden een beletsel kunnen zijn voor boeddhisten en hun leraren? Wat is er mis met je verdiepen in de standpunten en gevoelens van anderen, voordat je in hun ogen genocide preekt wanneer je in een daad van protest uit volle borst de leuze ‘From the river to the sea’ scandeert om jouw steun voor de bevrijding van de een ten koste van de ander uit te drukken?

    Wie mediteert er nu eigenlijk?

    Erik Hoogcarspel - 20 november 2023

    Stel je voor dat je weer eens zit te mediteren en dat het allemaal deze keer erg goed gaat. Je aandacht blijft redelijk bij de ademhaling hangen en wordt alleen af en toe afgeleid door voorbijgaande marginale gedachten. Opeens realiseer je je dat de ademhaling helemaal vanzelf gaat en dat de gedachten zich van niemand en niets iets aantrekken. Het is niet jouw ademhaling, het is gewoon ademhaling, het zijn niet jouw gedachten, het zijn gedachten. Je bent er niet, maar dat hoeft ook helemaal niet. Je begrijpt opeens wat de Boeddha bedoelde met zijn uitspraak dat de werkelijkheid zonder zelf is, anātman.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • In de geest van zen vind je geen geest
    • Het jaar 2023 – dag 340 – ontmaskeraar
    • Daisaku Ikeda – ‘Hoe gewelddadiger de tijden, hoe meer de mens zich naar binnen moet keren’
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
    • Wetsvoorstel erkenning Belgisch boeddhisme binnenkort naar het parlement

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.