• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Moniek Nooren – de een z’n dood is de ander z’n brood

Moniek Nooren – de een z’n dood is de ander z’n brood

30 april 2022 door gastauteur

Deze mooie rode goudreinet die ik heb uitgekozen heeft er vier of vijf maanden over gedaan om te groeien. Ik heb hem gekocht van de groenteman, die heeft hem van de veiling of van een koelhuis, waar hij door de boer naar toe is gebracht. Het eten van deze appel is in een paar minuten gebeurd. Ik vermaal het sappige zoetzure vruchtvlees en slik het door, het klokhuis gaat in de GFT-bak. Voor een energiebesparende kringloop.  De appel waarin ik bijt verdedigt zich niet, spartelt niet en geeft niet het geringste kreuntje van pijn. En als ik een appel van de boom pluk of een preistengel uit de grond trek, hoor ik ook geen protest. Gelukkig niet.  Als ik een plant eet, doe ik niemand kwaad – de plant is immers ‘niemand’. En als ik de helft van de prei weggooi omdat hij erg zanderig is en ik geen zin heb hem schoon te maken, dan geeft dat helemaal niks – of toch wel? Wat maakt dat uit of ik de groente die maar een paar centen kost vandaag opeet of morgen laat verrotten in mijn vuilnisbak?

Natuurwet

Mijn appel is gevoed door een appelboom in de Betuwe, door regen- en grondwater en door de zon. Hij is lekker én gezond. Gezond voor míj – het is toevallig een biologische appel dus ik krijg er geen gif mee binnen. Milieuvriendelijk, vegetarisch, dus een dier hoefde hiervoor niet voor worden gedood. Niet direct nee, maar … De appel is gegroeid in een boomgaard die door een boer is verzorgd, gesnoeid en aangelegd. De boer heeft insecten die evengoed een appeltje lusten, misschien toch wel biologisch bestreden. Hij heeft de grasmat gemaaid en de bodem bemest. Daarbij heeft hij de bodenfauna verstoord en per ongeluk misschien een kievitkuiken versnipperd. Hij draineerde of besproeide de grond wanneer dat gunstig was voor de bomen. Zijn voorgangers hebben op deze plek de oorspronkelijke fauna verjaagd en de natuurlijke flora verwijderd.   De een z’n dood is de ander zijn brood – dit is een natuurwet waaraan geen mens, dier of plant aan kan ontkomen. Maar ik kan trachten uit respect voor wat deze planeet aan mij geeft zo ‘zacht’ mogelijk te leven. Ecologische of biologische, milieuvriendelijk geproduceerd voedsel kopen is alvast een ding dat ik kan doen. Dan hoeft er voor mijn brood toch een klein beetje minder leven dood te gaan. Tenminste, als ik dat brood gebruik om mijzelf te voeden en het niet in de vuilnisbak gooi. Alle beetjes tellen, van en voor mij en alle mensen.

Niets verspillen, niemand tekort doen

“Waste not, want not” stond ooit als motto in een map met menuvoorbeelden van het meditatiecentrum in Engeland. “Niets verspillen, niemand tekort doen.” Het is een lijfspreuk voor onze cursuskeuken gebleven. Bij het opstellen van de boodschappenlijsten en bij de bereiding van de recepten voor de hoofdmaaltijd schatten wij als koks de eetlust van de cursusdeelnemers zo goed mogelijk in – met een redelijk ruime reserve. Wat overblijft komt nog één keer opnieuw op tafel – zo mogelijk omgewerkt in een ander gerecht. Het komt bijvoorbeeld goed van pas in soep voor de namiddag. Om verkwisting van grondstoffen en energie nog extra tegen te gaan gebruiken wij bij voorkeur lokale of toch Nederlandse producten en ‘losse’ verse seizoensgroenten.  Jammer genoeg zijn heel veel voedingsmiddelen alleen in milieuonvriendelijke plastic verpakking te krijgen. Informatie over het productieproces telt niet mee voor eco- of biomerken – nou ja, alleen bij uitzondering zoals bij chocola tegenwoordig. Persoonlijk vind ik dat dit wél mee zou moeten tellen. Daarom gebruik ik liever gewone witte kristalsuiker en geen rietsuiker. Rietsuiker is minder geraffineerd en mogelijk gezonder voor het fysieke lichaam dat het gebruikt, maar wordt over het algemeen ver weg en op erg milieu- en sociaalonvriendelijke wijze geproduceerd. Vlees- en melksurrogaten van soja? Voor de sojaproducten worden regenwouden gekapt, dus nee, liever beperkt gebruiken.  Maar goed, wat de meest duurzame, mondiaal gezien voor álle levende wezens beste optie is van voedingsmiddelen, is moeilijk te achterhalen en kan ook nog eens van jaar tot jaar verschillen. Andere koks en studenten hebben zo hun eigen voorkeuren ontwikkeld en ik wil ze niet gaan betuttelen. Rietsuiker staat dus gewoonlijk wél in de keuken en in eetzaal.

Zuinig, milieu- en sociaalbewust

Overigens zijn koks die afzien van allerlei exclusieve exotische producten en kant-en-klaar of gedeeltelijk toebereide gerechten goedkoper uit – dat is toch mooi meegenomen? Ik sta trouwens bekend als ‘zuinige chef’. Vooral in de beginperiode, in de jaren 1980, kwam dat ook doordat onze boodschapper nog gewone supermarktgroenten kocht in plaats van de te beperkt verkrijgbare ecologische groenten. Dus – wellicht zijn de hierboven beschreven keuzes en motiveringen pas op den duur duidelijk bewust uitgekristalliseerd en minder verankerd in mijn hart. Mijn persoonlijke beurs is altijd al dun geweest, mijn opa was een Hagenaar en ik ben door een zuinige moeder opgevoed!

Wat is waar? Ben ik vooral zuinig op de centen of waarachtig milieu- en sociaalbewust? Doe ik de studenten of de leefomgeving tekort? Of mijzelf – door mijn eigen mening niet of ‘te zachtjes’ te geven? Zijn daar (structurele) aanwijzingen voor? Of krijg ik kritiek te horen van andere koks en studenten? Dan zal ik zien te zorgen voor aanpassingen in de praktijk. Mijn – ons motto voor de keuken blijft overeind.

Moniek Nooren is bioloog, tekstschrijver, beeldend kunstenaar, kok en beoefenaar van vipassana meditatie. Zij ondersteunt het vipassana onderwijs dat wordt gegeven door de Sayagyi U Ba Khin Stichting in de traditie van Sayagyi U Ba Khin en Mother Sayamagyi. Vanaf de oprichting in 1987 verzorgt zij het secretariaat en assisteert zij bij meditatiecursussen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: B'eter, Boeddhisme, Geluk, Gezondheid, Voedsel Tags: appel, Moniek Nooren, ontstaan, verspilling

Lees ook:

  1. Moniek Nooren – de een z’n dood is de ander z’n brood
  2. Reflecties van een kok – staal contra stilte
  3. Tien jaar Boeddhistisch Dagblad
  4. Reflecties van een kok – staal contra stilte

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Het hoogste niveau van zen is vrij van zen
  • Het jaar 2022 – dag 180 – debat
  • Boeddhistische doeners en denkers – de serie (58)
  • Dôgen over meditatie en verlichting
  • Wakker Dier – Nederland telt 999 megastallen

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens