• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Moniek Nooren – ‘herdenken is goed maar ik word niet goed van al het militaire vertoon’

Moniek Nooren – ‘herdenken is goed maar ik word niet goed van al het militaire vertoon’

22 september 2019 door gastauteur

De Slag om Arnhem was een luchtlanding en veldslag tijdens de Tweede Wereldoorlog die van 17 tot 25 september 1944 in en rond de stad Arnhem plaatsvond, als onderdeel van Operatie Market Garden. Deze maand is dat 75 jaar geleden en wordt in het gebied en elders deze slag herdacht. Compleet met acteurs en vrijwilligers in militaire voertuigen die soldaten voorstellen. Moniek Nooren viert nog elke dag de vrijheid die uiteindelijk door geallieerde militairen werd bevochten, maar vraagt zich af of 75 jaar na bloedige veldslagen de vrede niet meer tot uiting zou moeten komen in herdenkingen in plaats van militair geweld. Zij schreef een brief.

Aan de organisatoren van de Airborne-herdenkingen

‘Herdenken van de Airborne-strijd is prima. Niks mis met een wandeltocht en kransleggingen. Ik word echter niet goed van al het militaire vertoon – wekenlang – en vind het moeilijk te begrijpen dat zoveel mensen dat ‘leuk’ vinden. Alleen al de ‘likes’ in Facebook! Het is toch gewoon ramptoerisme? Oorlog is gruwelijk – oorlog gaat over het doodmaken van mensen en vernietigen van culturen, hoe kun je dat negeren en oorlog ‘leuk’ na gaan spelen en op die wijze aanmoedigen?

Als ik met vrienden en buurtbewoners hierover praat, merk ik dat ik niet de enige ben die meent dat de herdenkingen met alles eromheen uit de hand gelopen zijn. De lokale pers besteedt aan tegengeluiden geen aandacht. De horeca, uitgevers van boeken en winkelbedrijven lijken de pers te hebben gekaapt. En uiteraard is er is een grote variatie aan Airborne-spullen te koop, zoals shirts en sokken en Airborne-gebak. Er is een wedstrijd van militaire voertuigen.

Het kan zomaar gebeuren dat ik naar de supermarkt ga, de hoek om loop en schrik – omdat daar een tank staat met een groepje soldaten ernaast. Ik kan me dat beeld nog precies herinneren – ik keek recht in de loop van het kanon. Tja, het is september, Airborne-maand. Dan kan zoiets ‘leuks’ gebeuren. Ook als je de evenementen en herdenkingslocaties vermijdt, zul je hier in het Airborne-gebied soms troepen soldaten – echt of namaak, met en zonder geweer- in uniform zien lopen. Of rijden, in oude uniformen in kaki jeeps. Soms met heel jonge ‘kindsoldaten’.
Waar ik ook niet omheen kan tenzij ik elders ga logeren, is de confrontatie met de oude oorlogsvliegtuigen die urenlang in formaties rondjes over het dorp vliegen. Maar liefst op drie dagen staat dit in het programma. Natuurlijk weet ik wel dat ze ongevaarlijk zijn, maar voor mijn lijf is dat steeds opnieuw langzaam aanzwellende gebrom boven het hoofd akelig bedreigend. Helemaal als het eerste – waarschijnlijk test- – vliegrondje mij voor 8 uur ’s morgens uit mijn slaap haalt. Mijn moeder moest voor soortgelijke vliegtuigen talloze keren de schuilkelder in vluchten. Ze heeft alle bombardementen overleefd en ik heb zoiets gelukkig nooit meegemaakt, maar het lijkt haast alsof alarmbellen voor lawaai van boven in mijn genen zit.
Die oude laagvliegende en zware vliegtuigen zien er ook niet bepaald onschuldig uit. Als ze nou roze geverfd zouden zijn of er linten met ‘PEACE’ erop achteraan wapperden… Ja, en al die soldaten zouden een regenboogsjaal over hun pak moeten dragen, tenminste als ze aan de wandeltochten meelopen. En tanks moet je beplakken of beschilderen met poppies. Ja, dán zou ik deze Airborne-maand ‘leuk’ kunnen vinden en geloven dat de ‘battle of Arnhem’ en deze herdenkingen werkelijk bijdragen aan een mooie ‘bridge tot the future’ – aan een toekomst zónder oorlog en zónder strijd.

Maar goed, ik heb me toegestaan wat ver door te draven en zou het al op prijs stellen als mijn restyling- ideeën tenminste het probleem van ‘de angel’ in deze herdenkingen nog eens goed illustreren.
Uniformen betekenen separatisme, scheiding van groepen van ‘wij’ en ‘zij’. En of paraderen van gerestaureerd nostalgisch oorlogsmaterieel bijdraagt aan instandhouding van vrede en sociaal gedrag, ‘wij’gedrag van ons als mensen? Ik heb horen zeggen dat de organisatie van de Airborne-herdenkingen de accenten langzaamaan wil verschuiven naar minder oorlog – meer vrede. Op https://www.airborne-herdenkingen.nl vind ik echter niets over een beleidsplan. Het moet toch mogelijk zijn om te herdenken zonder ramptoeristen en wapengekletter? Met vredestoeristen en vieringen van de vrede? En wellicht lezingen en demonstraties over geweldloos verzet?

Als we van Zwarte Pieten gekleurde kunnen maken, kunnen er dan volgend jaar niet ten minste een of twee gekleurde ‘poppy’parachutes meedoen?’

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Geluk, Krijgsmacht, Media, Onderwijs Tags: airborne herdenking, geweldloos verzet, herrie, militair geweld, Moniek Nooren, uniformen separatisme, vliegtuigen, zwarte pieten

Lees ook:

  1. Moniek Nooren – ‘het lijkt haast alsof alarmbellen voor lawaai van boven in mijn genen zit’
  2. Oor-log
  3. Chinese satellieten brengen heel Tibet in kaart
  4. Moniek Nooren – de een z’n dood is de ander z’n brood

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. renske zegt

    23 september 2019 om 09:30

    Dag Moniek,
    Wat een prachtige brief, mij uit het hart gegrepen. Ook woonachtig in Arnhem en ook achter het “herdenken” staan, maar het wordt teveel een festiviteit ( met alle files en drukte en ergernis als gevolg). Herdenken ja, maar daar past bescheidenheid bij.

  2. Bolletje zegt

    23 september 2019 om 13:01

    ik word ook altijd misselijk van die propaganda op de televisie. Werken bij de landmacht, die reclame. En dan doen ze alsof oorlog een soort romantisch avontuur is, waar dappere mannen de wereld redden. Totaal, tenenkrommend naief.

    ( vergeet even de bermbommen, Amerikaanse martelkampen, imperialisme, mijnenvelden en PTSS als toetje )

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen gerijmd en ongerijmd vind je de deur naar non-dualiteit
    • De virtuele denkster 407
    • Dick – Leegte die liefde is
    • Wakker Dier prikt romantisch beeld van zuivelsector door
    • Renske – haiku

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens