Jerusalem is een smeltkroes, en Joden en Arabieren maken en eten vaak dezelfde gerechten, zoals hummus en falafel. Yotam Ottolenghi en Sami Tamini hebben elkaar pas leren kennen toen ze allebei chef kok waren in Londen, en vrienden en collega’s werden. Het boek is prachtig uitgevoerd en geïllustreerd, en bevat, uiteraard, geweldige recepten uit Jerusalem. En het ademt een sfeer van vrede. Voedsel dat verbindt.
Boeddhistisch leven
B’eter Bloemkoolsoep van geroosterde bloemkool
Het recept dat ik hier vandaag deel is nieuwerwets – soep maken van in de oven geroosterde groenten deden we in de vorige eeuw niet – maar niet moeilijk en met overwegend bekende ingrediënten. Bloemkolen worden in Nederland en omringende landen in de volle grond geteeld en hebben dus geen lange reis achter de rug, of een energieslurpende kas nodig. Amandelen zijn lang houdbaar – maar er is helaas veel water nodig voor de teelt. De salie haalde ik gewoon uit de tuin.
B’eter – Muhammara
Tegenwoordig kun je van alles kopen in de gemiddelde supermarkt dat je tien jaar geleden, toen ik met deze rubriek begon, niet kon kopen: vele soorten hummus, baba ganoush, muhammara. Fijn dat er zoveel soorten plantaardig broodbeleg en dips voor bij de borrel zijn bijgekomen, alleen loont het nog altijd om, als de tijd het toelaat, deze smeersels zelf te maken: het wordt veel lekkerder.
Nathan – Zen zonder zen
Om bewust te leven, zoals binnen het zenboeddhisme, bewust de afwas doen, bewust lopen, in bewustzijn zitten (met andere woorden: leven met aandacht), heb je daarbij dan kloosters nodig? Zentuinen? Zenmeesters? Krishnamurti zei ooit eens: ‘Je hoeft geen boeddhist te zijn of te worden om geen vlees te eten.’
B’eter – Bun Cha: Vietnamese maaltijdsalade
Het is bij ons thuis traditie dat de jarige bepaalt wat er op zijn of haar verjaardag gekookt wordt. Vorige week was ik aan de beurt. De keuze viel op Bun Cha: Vietnamese maaltijdsalade. Ik vind dit erg lekker, en eet het ook als eerbetoon aan Thich Nhat Hanh, de oorspronkelijk Vietnamese zenmonnik, stichter van de Plum Village traditie.
B’eter Chocoladeworteltjestaart met roomkaas (vegan)
Door een vriendin werd ik attent gemaakt op het kookboek Anything You Can Cook, I Can Cook Vegan van Richard Makin. Echt iets voor mij, dacht ze. Ik bedankte haar vriendelijk, en dacht: nee, ik ben juist op zoek naar traditionele recepten die uit zichzelf al vegan zijn, zoals falafel en gado gado.
B’eter- Pindasoep
Het moet ergens rond 1990 geweest zijn dat ik voor het eerst kennismaakte met pindasoep. Burgers’ Bush, ’s werelds toen nog grootste overdekte regenwoud, was de plaats van handeling. Mijn partner en ik, toen nog jong en kinderloos, zouden voor het eerst van ons leven een verre reis maken naar een tropisch land, en het leek ons leuk om ter voorbereiding een bezoekje te brengen aan Burgers’ Bush. Om alvast de sfeer van een regenwoud te kunnen proeven: de vochtige hitte, de tropische bomen en planten, de geluiden. Er was toen ook een restaurantje, en ze serveerden ook tropische gerechten, zoals pindasoep. Ik vond het heerlijk!
Boeddha in de bajes – Fred
Twee weken geleden overleed Jan Veenendaal, vaste columnist en schrijver voor het BD. Hij bezocht jarenlang als vrijwilliger (langgestrafte) gedetineerden in gevangenissen en justitiële inrichtingen. Als boeddhist kwam hij van zijn kussen af. De komende tijd herplaatsen we zijn teksten over zijn gesprekken en inzet voor gedetineerden die hij schreef onder het pseudoniem Jacob Nieuwersluis.
B’eter – Tweemaal witte bonen in de hoofdrol
Witte bonen. Wie kent ze niet? Vaak worden ze gegeten als witte bonen in zoetige tomatensaus. Maar er kan veel meer mee! In de vorige eeuw was het aanbod peulvruchten in de supermarkt beperkt tot witte bonen, bruine bonen, kapucijners, linzen, groene erwten en spliterwten. Sindsdien zijn daar bij gekomen: lima bonen, zwarte bonen, kidney bonen, zwartoogbonen, kikkererwten, belugalinzen, rode linzen, gele linzen, enzovoort.
B’eter – Simpele kruidige pompoencake
Ik hou van simpele recepten die je uit je hoofd kunt leren en in een handomdraai kunt maken. Enige nadeel van dit recept is dat je even een pompoen tot puree moet koken en stampen. In het originele recept uit de VS gebruiken ze pompoenpuree uit blik. Dat hebben we hier in Nederland niet. Maar versgemaakte pompoenpuree smaakt ongetwijfeld beter.
B’eter – Zen en Shakshuka
We hebben meer zen nodig in de wereld. Minder oorlog, meer empathie. Minder destructie, meer aandacht voor Moeder aarde.
B’eter – Vergeten groentensoep
Ik moest bij het schrijven van dit stukje denken aan het werkwoord morfen, het proces waarbij een beeld via een reeks tussenbeelden in een ander beeld overgaat. Mijn manier van koken is ook een soort morfen. Ik neem een recept, ik laat wat weg, en ik voeg iets toe. Zo zou ik wekelijks een stukje kunnen schrijven. Maar dat zou een beetje saai worden, dus volgende week kies ik iets heel anders. Maar deze succesformule probeer ik te onthouden: knoflook, gemberwortel, lente-ui, sesamolie, limoensap.