Ook bij ons haten de politieke tegenstanders elkaar. Kunnen we nog een ‘wij’ vinden bij deze polarisatie? Politiek links en rechts zijn beide verliezers van onze manier van samenleven gebaseerd op egoïsme, marktdenken en politiek machtsmisbruik.
‘Gaslighting’* is een techniek die erop gericht is het zelfvertrouwen van iemand volledig te ondergraven, om zodoende macht over die persoon te krijgen. Het is een manier om het zelfstandig nadenken van een ander te slopen, door consequent onjuiste informatie door te geven.
Als je alleen nog maar wil wat de markt je laat geloven te willen, dan leidt dat tot uitputting van het verlangen en een gevoel van leegte, zegt de Franse filosoof Bernard Stiegler. En zonder verlangen verdwijnt het gevoel en resulteert het in een besef van zinloosheid.
Waarom leef je met de idee dat je alleen gelukkig kunt zijn als je groeit in het “ik-zijn”, door steeds meer te hebben.
Vrouwelijke premiers doen zonder lawaai hun werk, geven anderen niet de schuld en weten het niet steevast beter. Hebben we een testosteronprobleem in de politiek?
Politici zijn overlevers en hebben een speciale manier van waarnemen van de werkelijkheid. Er is in hun relaties sprake van een herhaling van patronen uit hun jeugdjaren. Het patroon van de politicus is: wat ik passief heb ondergaan, ga ik actief herhalen.
Gandhi en King, leiders die geheel uit de toon vallen bij de meeste politieke leiders. Waar kenmerkte deze mannen zich mogelijk door? Deze leiders waren vrij in zichzelf en lieten zien waar zij voor stonden, ondanks de externe maatschappelijke onvrijheid.
Als de politieke leiders zich bedienen van leugens, misleiding en manipulatie, dan heeft dit effect op de beleving van vrijheid van de burgers.
Hoe kan je waarheid van leugens onderscheiden?
De hoeveelheid desinformatie is tegenwoordig ongekend groot en komt ook bij voorheen betrouwbare bronnen vandaan zoals de NPO en de kwaliteitskranten. Het lijkt er daardoor op dat de macht misbruikende politiek leider vrij spel heeft.
