• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (14)

Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (14)

14 oktober 2020 door Rob van Boven en Luuk Mur

We leven in het tijdperk van de complottheorieën. Wat zegt dat over onze samenleving?

Een complottheorie geeft een alternatieve verklaring voor een sociaal verschijnsel en in deze verklaring speelt een verborgen bedoeling van bepaalde mensen of groepen een rol. Complotdenkers hebben het daarbij over de echte waarheid, terwijl bijvoorbeeld de overheid de burgers probeert voor de gek te houden door ons heimelijk te misleiden met een nep-waarheid. Complotdenkers zijn achterdochtig en worden door niet complotdenkers paranoïde genoemd. Op dit moment is het Coronavirus en de manier waarop onze overheid hierop reageert een belangrijk complot-onderwerp. Het virus zou een dekmantel zijn voor iets anders.

Als de druk op ons maar groot genoeg wordt, dan kunnen we allemaal paranoïde worden. Als je een goedlopend bedrijf hebt en door het Coronavirus zie je dat je op een faillissement afkoerst, dan komt er mogelijk een moment dat je in je denken de stress van de situatie verlaat en je toevlucht zoekt tot een eenvoudiger beschrijving van de situatie. Je ziet politici op de TV uitleggen aan welke voorschriften iedereen zich moet houden en vaccin-verkopers dagelijks in de talkshows opgewekt toelichten dat er niets anders opzit dan te wachten op een vaccin. Begrijpelijk dat er een behoefte ontstaat aan een andere verklaring voor hetgeen er gebeurt. Er is een neiging bij ons om als het niet fijn gaat de oorzaken van het gebeuren op ons zelf te betrekken. We zouden zelf de oorzaak van het gebeuren kunnen zijn of er ontstaat een vermoeden dat het bedoeld is om ons te pakken. Je ontwikkelt een grotere gevoeligheid voor gebeurtenissen die hierop kunnen wijzen. Weer een andere groep zal de oorzaak van een gebeuren graag buiten zichzelf leggen. Veel minder vaak wordt een gebeuren beschouwd als een gevolg van hoe we met elkaar om gaan, waar we dus allemaal een aandeel in hebben.

Vaak zal er echter sprake zijn van achterdocht en de neiging elkaar de schuld te geven, met polarisatie als gevolg. Een voorbeeld daarvan ter verduidelijking. Bush en Blair verdachten Sadam Hoessein ervan dat hij massavernietigingswapens had en besloten vervolgens Sadam Hoessein te vernietigen. Ze waren zo overtuigd van hun gelijk dat ze opgingen in hun paranoïde gedachten en hun eigen agressie projecteerden op de dictator. Paranoia geeft richting aan de eigen angst en agressie en het groepsgevoel versterkt het idee gelijk te hebben. Het complot brengt je situatie terug tot een overzichtelijk verhaal. Vergelijk het met de kleuter die diep verontwaardigd is over een opvoedende actie van zijn ouders, zich woedend van hen afkeert en overtuigd is van zijn eigen gelijk en van de gemene opzet van zijn ouders. Verhoogde gevoeligheid en terugvallen in een simpele verklaring (geloof) voor wat er gebeurt staan centraal bij achterdocht.

Wat niet aan de orde komt is de ‘menselijke conditie’. Een belangrijk aspect daarvan is onze identificatie met geld, macht en luxe. Onze volstrekt eenzijdige nadruk op ego-doelstellingen brengt de mens en de planeet uit balans, waardoor wegvluchten een psychologische noodzaak wordt. Weigeren na te denken over wie je werkelijk bent en je toevlucht nemen tot de digitale nep-wereld van de sociale media, overconsumptie, Netflixen, drugsgebruik, polariserend denken, paranoïde denken, dit om maar te voorkomen je bewust te worden van het averechts effect van je eigen existentiële keuzes. Hoe meer ego-doelstellingen, hoe minder reflectie en hoe minder verbondenheid. Wat we over het hoofd zien is dat het probleem gezocht moet worden bij onszelf. We hebben een verdeeld zelf en we identificeren ons steeds eenzijdiger met onze ego-deel, dat inmiddels wereldwijd op hol geslagen is, met gevaar voor onze planeet tot gevolg. Onze aangeboren zelf, gericht op verbondenheid, kan alleen nog maar waarschuwen dat we het ravijn naderen. Maar het gevolg is vaak dat we daardoor nog krampachtiger gaan wegvluchten.

Het is niet zo dat achterdochtige mensen het nooit bij het rechte eind hebben. We zouden juist kunnen profiteren van een verhoogde gevoeligheid voor invloeden die verborgen moeten blijven volgens anderen. Alle fenomenen zijn waarschijnlijk niet eendimensionaal te begrijpen, maar multidimensionaal. Meestal is er een complex van variabelen die een rol spelen in wat zich voordoet. Vermoedens voortkomend uit achterdocht zijn niet zonder meer af te doen als onjuist.

De politiek zoekt het ook vaak in simpele redenaties, waarin de ‘ander’ de schuld krijgt. Politici kunnen zichzelf buiten het gebeuren plaatsen en geloven dat de bevolking anders moet reageren. Misschien dat meer controle over de burgers de oplossing is, wordt dan gedacht. Geloven zelf geen deel te hebben aan de problemen en menen de ander te moeten bepalen lijken bij elkaar te horen.

Omgekeerd kunnen burgers ook geloven zelf geen deel te hebben aan het gebeuren en de problemen toe schrijven aan disfunctionerende politici.

Er zullen ook burgers zijn die het probleem bij zichzelf zien en zich niet bij machte achten invloed uit te oefenen op hun omgeving. Dit hoort misschien ook bij elkaar, jezelf als probleem zien en denken enkel zelf te moeten veranderen, losstaand van de omgeving.

Geloven zelf geen deel te hebben en menen de ander te moeten bepalen en jezelf als probleem zien en enkel zelf moeten veranderen, zijn beide houdingen die wisselwerking met de ander uitsluiten. Hoe minder wisselwerking, des te meer emotionele afstand. Des te meer emotionele afstand we ontwikkelen des te minder we van elkaar weten en des te meer ruimte er komt voor achterdocht en wantrouwen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Gezondheid, Pakhuis van Verlangen, Politiek, politiek leider zoektocht Tags: corona, fatsoen, Luuk Mur, paranoia, paranoide, Rob van Boven

Lees ook:

  1. Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (11)
  2. Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (10).
  3. Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (13)
  4. Tweespraak – Psychotherapeut Rob van Boven en psycholoog Luuk Mur praten over…afgenomen weerbaarheid

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Dick van der Vlugt zegt

    14 oktober 2020 om 17:49

    Zoals je weet ben ik nogal kritisch op de invloed van de medische wereld op onze samenleving. Nu in deze Coronacrisis is ook weer goed te zien hoeveel invloed zij willen hebben. In elke talkshow zit wel een arts die vanuit zijn specialisme van alles voorschrijft voor een samenleving. Ik wordt ook steeds meer wantrouwend. Gisteravond was bij het TV programma Radar een item over de cholesterol mythe. Het in Nederland gevolgde adagium van “the lower the better” blijkt een uitgangspunt te zijn waar eigenlijk geen echt bewijs voor is en toch wordt de cholesterolverlager alom aanbevolen en voorgeschreven. Mensen met een erfelijk hoog cholesterol gehalte worden opgespoord en bewerkt om hele dure medicijnen te slikken, terwijl er ook onderzoek is dat juist zij zeer gezond oud kunnen worden zonder medicatie. Het maakt mij wantrouwend, naar de hele groep, die ik label als een bevoorrechte elite, van vooral mannen die via hun studentencorps en met steun van hun vader in de hogere laag terecht zijn gekomen. Voor het weet haal ik ze allemaal over één kam. Natuurlijk ben ik terecht kwaad over het onrecht wat veroorzaakt wordt door wat ik dan ga noemen “de medische maffia”. Ik kan de borstimplantaten aanvoeren die zeer schadelijk blijken te zijn en vervolgens de baarmoeder matjes, die pijn doen en de antidepressiva die vaak nooit meer afgebouwd worden en een verdere ontwikkeling tegen kunnen houden bij cliënten. Ik ben dan tevreden met mijzelf, met mijn eigen gelijk. Ondertussen ga ik voorbij aan twee dingen: natuurlijk is dit geen waar beeld van alle dokters, maar slechts voor een kleiner deel van die artsen die door het systeem in de hand gewerkt, misbruik maken van hun positie. Er zijn vooral veel artsen die hun werk gewoon goed doen Maar ik ga vooral voorbij aan mijn eigen jalousie en dat is mijn belangrijkste ego motief: eigenlijk wil ik evenveel aanzien als zij hebben. En als ik eerlijk ben, niet alleen hun aanzien, maar ook het geld en de macht die bij hun beroep hoort. Als het me lukt om die twee angels eruit te halen, blijft er dan een wellicht objectiever oordeel staan? Hebben medici zoveel macht gekregen omdat wij van hen uitstel krijgen van het moment waarop we doodgaan. We willen zolang mogelijk genieten kunnen van ons pensioen, de nieuwe hemel op aarde die we hebben verdiend na een leven lang werken. Hoe oneerlijk lijkt het als dat te vroeg van je wordt afgepakt. De dokter heeft raad en helpt je met pijn en moeite nog vijf jaar aangepast verder. Zoals in de middeleeuwen de priester de wachter was die je toegang kon geven tot een plekje in de hemel, zo hebben we de dokter die nog wat hemeltijd op aarde kan uitdelen. Daar hebben we wellicht te veel voor over. Te veel kosten, te veel bijverschijnselen, te veel pijn. Misschien is de objectievere vraag gerechtvaardigd: klopt de plaats van de medicus nog wel, of hebben we hem opgehemeld, vanuit onze angst voor de dood? De dood is immers nu een sluitstuk en echt eindstation. Wij, mensen uit de eenentwintigste eeuw hebben de dokters net zo hard nodig als de middeleeuwer die bij de priester een aflaat kocht en daarmee toegang tot het eeuwig leven dacht te krijgen..
    De emotionele band die ik straks aan moet gaan met de dokter die mij begeleidt naar mijn levenseinde is nu al een uitdaging tot waarachtigheid van twee kanten.

  2. Piet Nusteleijn zegt

    15 oktober 2020 om 10:23

    Opvallend: artsen en verpleegkundigen lopen niet voorop om een gezonde levenswijze te promoten. In de media komen zij niet met verhalen en voorlichting op welke wijze we onze weerstand kunnen verhogen om virussen te weerstaan. In ieder geval niet genoeg!
    Dat gaat ook op voor de “cholesterol crisis”. Gezondheidszorg is een gigantisch verdienmodel geworden. We moeten daar heel kritisch naar kijken en dit onderzoeken.
    De politiek, politici zijn hierop niet kritisch genoeg op.

Primaire Sidebar

Door:

Rob van Boven en Luuk Mur

Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 mei 2022 - 22 mei 2022
    The work that reconnects -Het werk dat weer verbindt
  • 22 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 22 mei 2022
    Lezingencyclus
  • 23 mei 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 23 mei 2022
    Discovering Buddhism taster / refresh evenings
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – De jonge Filosoof

Erik Hoogcarspel - 9 mei 2022

In het boekje “De jonge filosoof” wordt een zekere Christoph opgevoerd, die in de bibliotheek een boek vindt van David van Goorle. Dit is het kleinere boek “Idea Physicae”, maar dan in het Nederlands. Christoph vindt met andere woorden de (niet bestaande) Nederlandse uitgave” Schets van de Natuur” in de bibliotheek.

Over populisme en het menselijk tekort

Kees Moerbeek - 8 mei 2022

‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.

Boekbespreking – Een leven als ‘man of letters’. Biografie van David Hume.

Erik Hoogcarspel - 1 mei 2022

De rede kan ons tot overtuigingen leiden of laten twijfelen, maar alleen gevoelens zetten ons volgens Hume aan tot daden. Hume onderscheidt primaire indrukken en secondaire. Gevoelens zijn secondaire indrukken, want ze zijn als het ware een reactie op primaire indrukken, zoals pijn of genot.

Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)

Rob van Boven en Luuk Mur - 20 april 2022

We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?

Onmacht begrijpen, zonder klakkeloos goed te praten

Kees Moerbeek - 18 april 2022

In de ogen van de nieuwrechtse populisten is de gewone man de dupe van de globalisering en de immigratie, die hem dreigen weg te vagen. Deze taal verstaan de progressieven niet en ze staan met een mond vol tanden. Dit populisme gaat over identiteit en gemeenschap en dit bezorgt weldenkenden koude rillingen, aldus de auteur. Ook hierdoor werden de uitwassen van de globalisering en de immigratie niet ingezien. Deze populisten richten hun pijlen dan ook op de ‘de zelfgenoegzame, progressieve elite’, die een betere wereld had willen bewerkstelligen, maar ‘intussen de gewone man doodgemoedereerd aan zijn lot overliet.’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting? Je moet er niet aan denken
  • Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
  • ER trapt rebellie tegen fossiele Industrie af met massaal protest in Rotterdam
  • De schoonheid van het vergankelijke en onvolmaakte: wabi-sabi
  • Haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens